259. Henricus episcopus S. Agathae vicariis Innocentii II papae de clade Rogerii I Siciliae regis signijicatb. (E 360)

1132 Domni papae Innocentii reverentissimis vicariis atque no- n'9X' stris magistris et patribus C(onrado)" Sabinensi episcopo, G(er- hardo) cardinali sanctae Crucis et Leoni Frangipaned et Petro" Laterano Romanorum consulibus H(enricus) Agatensis1 episcopus utraque vita feliciter perfrui.

Post Bari captionem ceterarumque rerum1, quae RBgerus* Siciliae dux nequiter et crudeliter egit, iu fortitudine sui exer- citus Beneventum venit ibique tentoria fixit; sperans intrare civi- tatem et eam cum deceptione habere. Cui domnus princeps3 et comes regionis3 obviam ivit in manu armata usque ad mon- tem, qui dicitur Sancti Felicis. Ibique interfuimus et nos; et multis argumentis et diversis ingeniis cum fidelibus tam diu laboravimus, quoad usque tota civitas, illum execrando, principi et comiti iuravit. Quod dum dux vere cognovit, quantotius nocte inde recessit Niceriumque4 ivit, nobis ignorantibus, ad quoddam castrum, quod principis est. Coguita vero fraude a principe et comite, illuc quantotius ire festinavimus.

Quo dum prope castrum sederemus, expectando nostros et ut ipse recederet, duos episcopos ex nostris illi misimus, ufa terra principis, quae specialiter beati Petri est, recederet. Ille superbo fastu, ut ipsius mos est, illis respondit: terram suam totam usque Romam esse, sibi a suo papa6 collatam; ad quem defendendum ipse ire volebat, nisi resipiscerent. Et sic elevatis

a. Chnonradus Z. b. ex V147 — 147v, Z p. 327. c. G.VZ. d. Fran- gipanito YZ. e. P. V. i. sic. g. Rnodgerus V.

1. S.Agathae, prov. Beneventanae. 2. Robertus II princeps Capuae. 3. Rainulfus comes Allifanus. 4. Nuceriam. 5. Anacleto II.

UDALRICI CODEX. 259 443

manibus ipsum Deum in causam duxit: ut ea die inter nos 1132 iudicaret et veram iusticiam demonstraret, quod honori beati 1 Petri ipsiusque vicarii Anacleti rebelles et contrarii essent.

Dein cum dies esset resurrectionis1 et nos ea die praeliari iui. 24 nollemus, quasi ex inproviso ab eo invasi sumus. Nos vero cum talia videremus, nostros maiores et minores publice et privatim allocuti sumus, eis imponendo pro penitentia, ut in honore beati Petri se defenderent et ecclesiae Romanae terram conservarent, et neque propria vindicta neque pro solidis vel spoliis sed pro defensione ecclesiae et communi libertate pugnarent. Taliter namque illos a peccatis, quae fuerant confessi, ex auctoritate beati Petri et domini nostri papae Innocentii totiusque ecclesiae absolvimus, si in bello illo morerentur. Deinde inito" bello, ibi Deus operatus est ineffabiliterb. Nam pro certo unus nostrum persecutus est mille, et duo fugarunt" decem milia. Numerus autem armorum et equorum ceterorumque spoliorum ita est in- finitus, quod nullus nostrum novit. llle autem, qui se regem vocat, laxis habeuis usque Salernum fugit. Tunc temporis ei Sicilia cariora fuere calcaria. In campo mirum est, quod nullus ex parte nostra periit. Militum vero captorum ex illis nomina retineri non possunt; fere mille in veritate illos credi- mus.esse. Enimvero ex nostris nec aliquis captus est nec ali- quis obiit, exceptis quibusdam, qui se in flumine3 proiecere; nec tamen tot fuere, quot dicuntur. Quod totum omnipotenti Deo imputamus et non homini, qui tam celeri auxilio in se confiden- tibus subvenire dignatus est. Nomina autem baronum ducis, qui capti sunt et tenentur, hec sunt: comes R(ogerus) de Ariano, comes R. de Civitate et alii tales fere triginta. Tentoria ducis et propria capella cum omnibus utensilibus et scriniis capta fuere. In quibus inventa sunt privilegia, in quibus Petrus Leonis ipsam Romam et ab inde usque Siciliam totam ei terram con-

a. inuto Z. b. inefabilitcr Z. c. fngarent Z.

1. id est dies dominicus. (Cf. Annales Casinates 1132, Mon. Germ. SS. XIX 309: „die dominico, in sancto Iacobo 9 Kal. Aug."). 2. Sarno.

444 UDALRICI CODEX. 259. 260

1132 cesserat et advocatum Romanae ecclesiae et patricium" Roma- IuL 24 norum et regem illum statuerat

Qualiter autem vos habeatis et fideles vestri et quae de domno papa scitis et imperatore2, nobis rescribere dignemini.