40. Sigifridus I archiepiscopus Moguntinus Gregorio VII papae constituto grotulatur. Queritur, quod Alexander II papa, ipsim auctoritate neglecta, Ieromirum episcopum Pragensem excommunicaverit. Excusat, valetudinem causae esse, cur Romam non accedat. Rogat, ut contra Thuringos sibi succurrats. (E 130)

1074 Reverentissimo patri novo Gregoriob, sacerdocio primae sedis °'Febr' apostolicae infulato, S(igifridus) Moguntinae dispensator ecclesiae

sedulam benivolentiae servitutem et debitam obedientiae sub-

iectionem.

Semper quidem desiderio desiderabamus, eum apostolicae sedis praesulem esse, qui vita et moribus verbis et' exemplis ad salutem praeesset et prodesset sanctae Deik ecclesiae. Nunc vero, quoniam1 melliflui facti sunt caeli, solito dulcius distillantes rorem gratiae Dei, divina miseratio votis nostris solitok cumu- latius satisfecit; et eum, quem maxime optabamus, eidemm sanctae Romanae ecclesiae praefecit, qui nobis semper dexter stetit in omnibus negociis, numquam nobis defuit vel" nostris. Unde totis praecordiorum medullis gratias agimus" Deo altissiino, qui cathedram Petri, capuf scilicet ecclesiarum, vestro, mi re-

a. misticam 6'. b. dcfendas G. c. inclinabimus G. d. oi«. G.

e. omnium V. f. Vale add. G. g. ex V 53v — 54v, Z p. SS—91, G 33 — 34. h. Gregorio revercutissimo patri novo G. i. om. VZ. k. om. G. 1 quando G. m. euudem G. n. in VZ. 0. agamus 0. p. capud V.

UDALRICI CODEX. 40 85

verende pater, illustravit et ornavit" sacerdocio; humili suppli- 1074 catu orantes et deprecantes: ut, qui primiciasb apostolatus vestri c'Febr perfudit oleo leticiae prae participibus vestris1, gratiam et pacem multiplicet ecclesiae suae" cunctis diebus vestris.

Optamus autem promereri, ut peculiarem gratiam apud vos obtineamus; et a vestra paternitate specialem nobis provenire clementiam, non solum ea caritate, quam universali debetis ecclesiae, sed etiam eo gratiae privilegio, quod semper sancta sedes vestra Moguntinae impendit ecclesiae ut pia mater spe- ciali filiae. Hac ergod freti gratia, in omnibus, quae nobis ob- viant, ad vos" recurrimus; et quicquid nobis adversatur, ad vos" velut membra ad caput referimus.

Unde humiliter inclinamus vestrae sanctitati, quod sub an- tecessore vestro piae recordationis papa A(lexandro) contigit, noB, ut salva reverentia dixerimus1, iniuste praeiudicium pati et inclementer deturbatos esse ab eo iure, quod sacri canones et patrum scita metropolitanis iubent servari. Denique eidem sanctissimo patri de fratre et suffraganeo nostro Pragensi epi- scopo3 sinistra relatione suggestum est et, me ignorante, ab inimicis apud eum accusatus est. Unde et hactenus' insolitum abb eo exiit edictum, ut eundem fratrem et coepiscopum nostrum — nec inter fratres suos canonice1 prius auditum, nec canonice ad se vocatum, nec inobedientiae culpa denotatum — non solum ab officio suo suspenderif sed etiam rebus et reditibus suae ecclesiae omnino spoliaverit et exstruserit; ita ut missis nuntiis publice nunciari fecerit in1 clero et populo, ut, eum quasi ex- communicatum habentes, nichil, quod episcopi esset, vel quae- rerent vel acciperent ab eo. Quod factum si apostolicam deceat mansuetudinem, si decretorum servet auctoritatem, vestram non praeterit sanctitatem. Debuit,D namque iuxta decreta ca-

a. ordinavit G. b. miticias G. . c. snae cunctis om. G. d. igitur G.

e. ad vos om. G. f. dixerimus G. g. actenus G. h. ex G. i. om. G.

k. suspendit — spoliavit et extrnsit G. 1. om. G. m. Debuit — ad internicionem in nos desaevisset om. G.

1. Hebr. 1, 9: „unxit te Deus — oleo exultationis prae participibus tuis". 2. leromiro.

86 UDALRICI CODEX. 40

1074 nonum ad nos primum causa deferri et ille", ad concilium vo- : Fobr'catus, intra provinciam inter fratres suos audiri1. Ego vero et fratre8 mei deberemus ad apostolicam sedem velut ad caput nostrum referre, si tanta res esset, ut per nos nec posset nec deberet terminari. Nunc autem frater noster et coepiscopus — a sede sua vagus et profugus et, ut diximus, rebus et re- ditibus ecclesiae suae iniuste spoliatus et exstrusus — indignum patitur praeiudicium. Et omnibus fratribus et coepiscopis nostris magnum inde provenit scandalum; et episcopale nomen et officium, quod apud Deum et homines sanctum est, intolerabile patitur obprobrium. Porro ecclesia illa iam multis diebus pastorali caret amministratione et, vivente pastore vidua, epi- scopali vacat benedictione; nisi quod episcopus ille2, qui ex- pulsionis et perturbationis huius auctor est, eius sibi usurpat officium et, quod omnibus conciliis et decretis maxime cautum est, consecrando et confirmando eundem circuit episcopatum. Quod maxime ob hoc periculosum est, quod gens illa catholicae fidei novella est plantatio et nondum radicata et fundata in christianismo; et facile ad antiquum paganismi revolabit errorem, si inter pastores suos tantam viderit durare dissensionem. Quapropter ego et omnes fratres mei, vestigiis vestrae sancti-

tatis affusi, oramus et obsecramusb

primum ecclesiae rationes nec non maligni huius tempo-

ris inclamare inportunitates. Habebam quoque de quibusdam agere vobiscum ipse praesens, quae nec litteris intexere nec nuncio etiam alicui fidelissimo habeo aperire. Quapropter praesentes fratres cum litteris meae excusationis ad vos dirigo; qui vobis suggerant: quod ad vos non veni, non esse temeritatis sed in- evitabilis et supremae necessitatis. Noverit autem sancta pater- nitas vestra, quod non est homo in terra me vobis fidelior et ad omne praeceptum vestrum implendum devotior. Nec ad-

a. om. V. b. sequitur continuo in codd. (VZ) primum ecclesiae cet.; sed quae- dam hic excidisse, sole ctarius est. Quare puncta interposui.

1. Cf. Gregorii VII responsum die 18 Mart. 1074 datum, Registr. I 60, supra T. II 78. 2. Iohannes ep. Moraviensis.

UDALRICI CODEX. 40. 41 87

t

ventum meum ad vos aliquod posset negocium retardare, si 1074 tantum11 iuvarer virium valitudine. cFebr.

Pro inveterata autem Thuringorum obduratione novam vobis facio conquestionem. Qui sicut semper sic etiam adhuc Spiritui sancto eiusque iustissimis resistunt legibus, redituum suorum negando decimationem, usque adeo, ut, dum monerem eos, ut omnipotenti Deo obedirent, ipsi e contra armata manu promiscuae plebis me et meos obsiderent. Et nisi Dominus omnipotenti manu liberavisset, forsitan crudelitas eorum usque ad internicionem in nos desevisset. Unde rogo sanctam pa- ternitatem vestramb, ut contra tamc nefarium tamque insolitum facinus respectu ecclesiasticae disciplinae quasi caput membris compaciendo succurratis et contra inimicos Dei gladium sancti Spiritus arripiatis; quatinus sentiat contumax et rebellis servad Thuringia, quod adhuc in clavigera manu Petri vivit et regnat imperatrix Roma.