XIII.

sem et Salisburgemem Ha decidit: ut Salisburgensis teneat Karinthiam

el Pannoniam. Actum Aquisgrani dt. XVHI. Kal. Junii 812.

In nomine Patris, et Filii et Spiritus Sancti. Carolus, serenissimus au gustus a Deo coronatus, Magnus, pacifiais imperator, Romanorum guber- nans imperium, qui et per misericordiam Dei rex Francorum et Longo- bardorum. Notum sit omnium fidelium nostrorum magnitudini praesentium et futurorum, qualiter viri venerabiles, Vrsus, sanctae Aquilegiensis patri- archa, et Arno, Juuauiensis ecclesiae archiepiscopus, ad nostram venien tes praesentiam non minimam inter se habuerunt contentionem de Caran- tana prouincia, quod ad vtriusque illorum diœcesim pertinere deberet. Nam Vrsus patria rr ha antiquam se auctoritatem habere asserebat, et quod tempore, antequam Italis a Longobardis fuisset inuasa, per synodalia gesta, quae tunc temporis ab antecessoribus suis Aquilegiensis ecclesiae rectoribus agebantur, ostendi posse praedictae Carentanae prouinciae ciuitates ad Aquilegiam esse subiectas. Arno vero episcopus asserebat, se habere auctoritatem pontificum sanctae Romanae ecclesiae, Zachariae, Stephani et Pauli, quorum praeceptis et confírmationibus praedicta prouincia tempore antecessorum suorum ad Juuauiensis ecclesiae diœcesim fuisset adiuncta. Nos autem audita, atque discussa eorum contentione, vt in vnam eos chari

2

10

tatem et concordiam reuocaremus, et vt in futurum tam inter ipsos, quam et successores eorum omnis controuersia atque disceptatio fuisset penitus ablata, praedictam prouinciam Carantanam ita inter eos diuidere iussimus, vt Drauus fluuius, qui per mediam illam prouinciam currit, terminus am- barum diœcesium esset, et a ripa australi ad Aquilegiensis ecclesiae rectorem, ab aquilonari vero ripa ad Juuauiensis praesulem ipsius prouin- ciae pertineret. Ecclesiae vero, quae in vtraque ripa fuissent constructae, ubicunque possessiones suas iuste sibi collatas habere noscereniur, abs que contradictione et contentione ambarum partium haberent; quia com- pertum habemus, quod quaedam ecclesiae in vna ripa fluminis praedlcti sunt constructae. Hа�? igitur defínitione promulgata a nobis praecipimus atque iubemus, ut inter praesentem virum venerabilem, Maxentium videlicet, qui in locum nuper viri venerabilis Vrsi patriarchae surrogates est, et Arnonem virum venerabilem Juuauiensis ecclesiae archiepiscopum decer- nere in futurum nulla controuersia, aut quaestio moveatur; sed content! sint et ex utraque parte nostro iudicio, quod inter eos secundum rectitu- dinis normam propter charitatem et pacem, quae inter tales viros decet, conseruandam iudicauimus. Neque enim iustior nobis super huiusmodi dis- ceptatione sententia proferenda videbatur, quam vt diuisio inter eos illius prouinciae fieret, cuius ambo se auctoritatem habere asserebant: quia nos eorumdem .auctoritatem nequaquam faisant, neutiquam infirmam facere volu- mus; quia vna antiquitate, altera sanctae Romanae ecclesiae sublimitate praecellebat. Hanc nostrae auctoritatis iussionem, vt maiorem per tempora vigorem sortiretur, lirmiorque ab iis, qui post nos futuri sunt, hominibus haberetur, more nostro eam subscribere, et de bulla nostra iussimus simu lare. Datum XVIII. Kal. Junii, anno XI. Christo propitio imperii nostri, XLII. regni nostri in Francia, atque XXXVII. in Italia; indict ¡one quarta. Actum Aquisgrani palatii. in Dei nomine feliciter. Amen.

II a no i z. Germ. sне. II. 120. Fcjcr I. 153.

11