CIX.

£ipiscopatus Pragemis, a Boleslao duce fundatus, ab Ott une impe- ratore et Benedicto papa VI. confirmatur. 972. — 973.

Vide diploma Ilenrici imperatoris ad anniim 1086.

cx.

Benedictus papa VII . Fridcricum archiepiscopum Salisburgensem confir mat, ejusque jurisdictionem in utramque Pannoniam (cum Moravia)

extendit. 974.

Benedictus, diuina fauente gratia, atque totius populi Romani elec- tione, apostolicus. Friderico Salzburgensis ecclesiae archipraesuli, vnacum suis fratribus, videlicet Noricae prouinciae episcopis, mansuram in Christo felicitatem. Protoplasto generis huinani, atque eius semine serpentina sua- sione in geminam cadente mortem, multas Deus misericordia ductus medi cinas misit in hunc mundum; patriarchas scilicet iustos, prophetas veridicos, legiferum cum lege. Et his omnibus mundum saluare «on valentibus, nouis

88

sime fílium smmí humana carne indutum ad redemtionem generis líumani ad terras transmitiere dignatus est. Eo ¡taque inter homines coiiuersante, duodecim elegit apostolos, quos ad seminandum verbum Dei in corda fide- lium per vniuersum transmisit orbem, quorum, atque totius ecclesiae sanc tum constituit Petrum principem, cuique gregem commisit ecclesiasticum, tertio ei dicens: Pasce oues meas. Cui etiam l¡gandi atque soluendi tra- didit polestatem dicens: Quodcumque ligaueris super terram, erit ligatum et in coelis; quodcunque solueris super terram, erit solutum et in coelis. Et non solum sancto talis concessa est Petro potent ¡a, sed etiam suis successoribus, eius vicem in ecclesia tenentibus, eadem ligandi, atque sol uendi a Deo tradita est potestas. Saudi itaque Petri apostoli successores per loca, prout opus erat, atque decuit, constituerunt archiepiscopos, qui ipsorum vices tenerent in ecclesiis, quia ipsi vniuersas regere non pote- rant ecclesias. Nos quoque vicem beati Petri apostoli, prout hominibus istius temporis possibile est, in ecclesia tenentes, statuta illorum antecessorum nostrorum confirmare, quantuin possumus, libenter desideramus. Concedimus itaque vicem apostolicam Friderico, Salzburgensis ecclesiae antistiti, eiiisque successoribus in tota Norica prouincia, et in tota Pannonia, superiori vide licet et inferiori, quomodo sui antecessores eandem potestatem a nostris ha- buere antecessoribus ; ita scilicet, vt nulli liceat in praefatis prouinciis sibi vsurpare pallium, nec episcopos ordinare, nee vllum officium, quod ad archi- episcopum pertinere debet, praeter praefatum archiepiscopum eiusque suc cessores. Quicunque autem huic refragari, aut contendere voluerit decreto, quam nos, vice beati Petri apostoli fungentes, consensu nostrorum episcopo- rum, ac totius cleri Romanae ecclesiae decreuimus, beato Petro eiusque vicario esse contrarium, atque fore anathema, vsque ad satisfactionem, siue sit episcopus, aut presbiter, siue clericus cuiuscunque ordinis, siue laicus, cuiuscunque fnerit dignitatis ; quia sancta sanctorum antecessorum nostrorum soluere nolumus, neque valemus. Sed quomodo illi consensu suorum epis- coporum, ac totius cleri constituerunt, fiat ex eorum pariter, ac nostro decreto firmum atque perpetuum. Quicunque autem episcopi per amicos, siue clam per aliquara fraudem aliquando eiusdem dignitatis petierint, siue petierunt priuilegium, illos suspendimus ab ea dignitate: quia illicitum

89

iudicamns, vt aliquis episcopus sine totius prouinciae, atque suffraganeorum suorum consensu pallium, sine aliquod archiepiscopatus priuilegium a Ro mano pontifice praesumat.

Lud ewig 1. �?. П. 350. — Hansiz Germ. Sacra ï. 159. — Fejér I. 258.