CCXXIX.

conciliare studeat. 1131.

Venerabili Pragiensi episcopo 0. Babenbergensis conserims suus et humilis dei gratia coepiscopus, in caritate non fictam orationem, in humili- tate deuotam seruientiam. Propter vnitatem caritatis Christi, que est inter nos, leta sunt nobis omnia, que vobis sunt prospera; in adversis autem quic- quid vobis accidit, nobis quoque accidit. Quod autem in presenti vos con- trubat, id ipsum grauius nos quoque contristaret, nisi daret nobis conso- lationis vestre fuduciam, qui dat rectis corde letitiam. Ameritas enim ipsa vos Iiberabit. Quis enim sperauit in domino et derelictus est? Consoletur itaque primos vo3 conscientia vestre puritas, tanto ab omni timore secura, quanto a crimine obiecto sibi libera est. Consoletur vos, quod a fratribus et coepiscopis vestris bonum meruistis habere testimonium, quod, si ad id ventum fuerit, omnes uno ore loquentur pro uobis. Consoletur et vos, quod in ecclesia Romana ordinatoris vestri auctoritas magna est, qui ante ordinacionem vestram ita diligenter ordinem et libertatem eleccionis vestre examinauit, ut iam amplius ista retractan non oporteat. Miraraur et, quomodo nunc sibi contrarii sint illi, qui tunc dato consensu tam ordi- nacioni quam electioni vestre interfuerunt. In his itaque volumus vos consolari in domino. Consilium autem nostrum est, si iam latius diuulga- tum est verbum illud iniuste criminacionis vestre, ut in ipsa ecclesia vestía vos expurgare satagatis, quatinus apud eos nulla de vobis maneat suspi- cio, inter quos sancta debet esse vestra conuersacio. Ducem insuper et principes terre, precipue Olomucensem episcopum conciliare vobis et quas- cunque personas siue ecclesiasticas siue seculares omni studio placate. Difficile est enim, unum aliquem uel odia uel offensam multorum sustinere. Et nostri oflicii est coram omnibus humiliare nos, et placare omnes, ut omnibus, si fieri potest, placeamus. Sic rebus domi compositis tum denique

203

in curia Romana rem vestram agite, quia parum extra securitatis est, dum adhuc domus nostra contra nos tumultuatur. Comparato itaque vobis fauore apud ducem et principes et alias quascnnque regionis siue ecclesie nostre personas, disponetis nostro consilio, ut nuntius bonus literas archiepiscopi vestri et ducis una cum litteris vestris ad dominum apostolicum deferai, que omnes hanc summam peticionis continuant, ut detur vobis potestas ex- purgandi vos in regione vestra coram eodem Joanne cardinale, cuius men- tionem in litteris vestris habuistis. Interim vobis prouidete ita, ut si necesse fuerit, intrare Italiam non dubitetis. Expedit enim vobis, extrema queuis perpeti, quam inobedientes inueniri.

E codice Ud al r ici Babcnb. in Eccardi scrip tor ibus II. pag. 370. epis t. 364. — Dobner Annal. VI. —

ccxxx.

Adalbertus, Moguntinus archiepiscopus, concedit, ut sedes episcopalis Olo- mucii ad ecclesiam s. Wenceslai transferatur. 1131.

A. (dalbertus) dei gratia Magontinus archiepiscopus et apostolice sedis legatus. H. Çeinrico') dilecto in Christo fratri Morauiensi episcopo salutem. Translationem illam immo utilem commutationem. quam frater- nitas tua facere intendit. pro qua et nos consuluit. idcirco nobis hone- stam et necessariam assumimus. quia et ratio eam non reprehendió et canonica auctoritas eam fieri posse non contradicha Quapropter in Christo dilecte frater pie petitioni tue debite caritatis assensum prebentes. man damus et mandando consulimus. ut quod fieri oportet. fiat communi assensu fratrum tuorum. et in ecclesia a qua recedendum pro suis angustiis et nimia eius paruitate uidetur. diuini officii celebratio. prout Deo dicato loco expedit. a tua sollicitudine prouideatur.

E codicibus sec. XII. in archivo capit. Olomnccnsis sub signaturis 202 et 205.

26*

204