Anno dominice incarnationis m° cc° x° viii° regnante domino nostro Frede- rico, dei gracia serenissimo Romanorum rege semper augusto et rege Sicilie, anno xx° mense augusti indictione sexta, nos Benedictus, Stephanus, Peregrinus et Ricardus, regales Brundusii iudices, declaramus, quod, cum Lamfrancus de Bogossa, filius Milonis de Bogossa, in Brundusio infirmitate detentus de rebus

suis ultimam vojuntatem ordinasset in presencia Iacobi de Potenciano, Alberici Parriciole, Nicolay Crassi, Bartholomei de Salerno et Garnerii filii Nauclerii1 Ihohannota^ii, de Berterando et eius dispositio per dictum Guarnerium et non per publicum3 notarium in scriptis redacta fuisset, frater Gunterius, magister domus hospitalis Theotonicorum Brundusii, eo ibi ex ipsa infirmitate defuncto rogavit nos, ut predictos testes, qui dispositioni predicte Lamfranci de Bogossa interfuerunt, receperimus et disposicionem ipsius secundum testimonium ipsorum ad perpetuam memoriam, firmitatem et securitatem predicte domus hospitalis Brundusii Theutonicorum in scriptis per publicum notarium redigi faceremus. Nos autem iustam peticionem eius admittentes predictos homines, qui dice- bantur ordinacioni predicti Lanfranci interfuisse, ante nos venire fecimus et in nostra presencia et aliorum proborum hominum testium subscriptorum eos, ut dicerent veritatem nobis de ultima voluntate predicti Lamfranci, iurare fecimus; et prestito ab eis iuramento dixerunt se interfuisse apud hospitale Theutonicorum Brundusii, ubi dictus Lanfrancus taliter disposuit, sicuti in litteris scriptis a predicto Guarnerio continetur, quarum tenor hic est:

„Ego Lanfrancus de Bogossa, iacens in lectulo meo gravi infinnitate de- tentus, considerans casum et transitum universe caniis, timens, ne ab hoc fragili seculo intestatus decederem et res mee inordinate remanerent, dum integer sensus et lingua recta mihi remanerent inlesi, probos homines testes subscriptos coram me venire rogavi, in quorum presencia de rebus meis sic dispono: In primis relinquo et iudico domui hospitalis sancte Marie Teotoni- corum mansum unum de terra ad laborandum et duas domus, que sunt intus in ipso manso, et vineam cum arboribus fructiferis et infructiferis, que vinea vocatur Clausoria dulcis et est prope sanctum Laurentium iuxta terram domini Iohannelli de Verona. Relinquo eciam eidem domui hospitalis Theotonicorum unam alteram domum, que est ad portum et reddit in unoquoque anno libras denariorum novem de illa moneta et xii capones et ecclesie sancti Laurentii bacedam unam de oleo, et terra ipsius domus est longa xx et sex campi; et est prope domum domini Spera-in-deo. Volo eciam et statuo, ut post mortem meam omnes servi et serve mee sint liberi in perpetuum".

Unde ad securitatem et perpetuam memoriam prefati hospitalis saucte Marie Theotonicorum disposicionem prefati Lamfranci de Bogossa in presencia prescriptorum proborum virorum scriptam et eorum sacramento approbatam, ut superius continetur in scriptis, redigi fecimus, quam scribere iussimus Angelum Brundusii regium notarium, qui una nobiscum in examinatione testium et iura- mento interfuit et audivit anno, mense et indictione pretitulatis.

+ Peregrinus iudex. + Benedictus iudex.

+ Signum manus proprie Bartolomei de Salerno.

+ Ego Nicholaus Gonso testis sum.

+ Ego Garnerius filius Nauclerii lohannotarii4 testis sum.

+ Ego Iacobus de Potenciano testis sum. + Ego Albericus Paruzola testis sum. + Stephanus iudex.

I, 42 n. 93. 1. nanclii B. 2. ihcjiannoccarii B I. Iohannis notarii? 3. plu-

blicum B. 4. 7 auclerii Iohan notarii B.