Nicolang epigeopus servns servorum dei. Ad perpe- tnam rci raemoriam. Summi Tegig eterni cuius inscruta- bili Providentia regeg et prineipeg imperant dominantur et regnant in guprema militantig ecelesie gpecula collo- cati, et si pro eunetia regibug ortodoxis nt ad pacem et iuatitiam populorum continuis prnficiant incrementig nog vigilarc oporteat, pro Romanorum tarnen regeut imperia- lig honorig ac dignitatis fagtigium digne assequi et optate felicitatis prosperitate letari valeat omne Studium ac diu gentiam tanto libentius impartimur quanto devotionem cius erga nos et apoatolicam sedem experientia tegte no- vimus esse ferventiorem. Cum ergo carissimus in Christo lilius noster Fredericus Ronianorniii rex illugtris nobis cx- posucrit, licet ipse qnamprimum Italiam intravit imperia les infulas ex nostris manibus suseepturus prius in aniino proposnisset usque ad urbemMediolancnsem personaliter se transferrc ut illic roronam regni Lombardic gibi debi- taiu solennitate solita per manns venerabilis fratris no stri arehiepiscopi Mcdiolanensig snseiperet quenadmodum nonnulli ex predecessoribus suis Romanorum regibus IV ,cissc noseuntnr. Quia tarnen in partibus Lombardic et presertim in civitate Mcdiolanensi adeo contagiosus ac letifcr morbus vigebat ut sine suo ac snorum magno dis- crimine illuc proficisci nequiret et quia status ac condi- tioncs illaruin partium ita se habebant ut coronari sna se- renitas neque in Mcdiolano neqne in vicinis locis com mode et cum debita honorificentia potuerit neecssarium sibi fuit iter illud omittcre et ad nos quantocius festinare ut impcriali diademate guseepto quantocius ad Alamanie regnum reverti posset cuius negotia diversimode turbata suam presentiam magnopere deposeunt. Ac tarnen Co rona prefati regni Lombardie ncgligatur quc tanquam inferior decenting ante imperialem quam post reeipitur cum impedimenta predieta ex magna parte adhuc vigeant propter que decenter commode Corona regni Lombardo- rum in Mcdiolano aut in propinquo capi nequeat nobis humilitcrsupplicavit ut coronam ipsam hie Rome sibi con- ferre dignaremur. Nos igitur ipsius regig in hac parte

snpplicationibus inclinati attendenteg vera esse que sunt exposita prout rerum evidentia docet iustamquc petitio- nem huiusmodi iudicantes, hodie de vencrabilium fra- trum nostrornm consilio pariter et assensu auetoritate apostolica ex certa scientia prefatam coronam regni Lom bardie eidem regi per nos tradendam et assignandam fore decrevimus ac illam predicto regi cum Omnibus iuri- bus honoribug iurisdictionibus emolumentig et prerogati- vis suis intra missarum solennia in basilica beati Petri co- ram maiori altari in magno ac celebri conventu prelato- rum prineipura proecrum ac baronum cum omnibus et singulis 8olennitatibus alias in gimilibns observari solitig tradidimus et assignavimus snpplentes nichilominng motu proprio omnes et singulog defectus qui occasione loci tem- poris sedig persone aut alias qualitercunque intervenire potnerint in premissis, et ne de cetero super traditione et assignatione prefatis imposterum valeat a quoquam hegitari, volumus et auetoritate ac scientia similibus de- cernimus quod presentes nostre littere ad probandum plene traditionem et asgignationem coronc huiugmodi suf- ficiant ubique nee ad id alterius probationis amminicnlum requiratur. Per hanc tarnen traditionem et asgignationem nostram non intendimus iuri aut consuetudini dicti regni Lombardie aut prefato archiepiscopo quo ad factum dietc coronc nisi pro hac vice duntaxat in aliquo esse deroga- tum imo illud illcsum inviolatumque mancre decernimns per presentes. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre voluntatis et constitutionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc at temptare presumpscrit indignationem omnipotentig dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius ge noverit incnrsnrum.

Datum Rome apud Sanctum Pctrum anno incarnn- tionis dominice millcsimo quadringenteeimo quinquagc- simo primo deeimo septimo kalenrias Aprilig. pontifica tug nostri anno quinto.

De Curia. A. de Maaio.

CXVI Anhang. König Friedrich IV. 1452, März 19.