useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: St. Pölten, Augustiner Chorherren (976-1668) 1165 I
Signature: 1165 I
no graphic available
Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
Jan. - Sep. 1165
Bischof Rupert von Passau gestattet und bestätigt die Uebergabe eines Passauer Weinzehentes zu Schönbichel durch Markward von Schönbichel an den Pfarrer Gebhart von Melk und seine Nachfolger, wogegen dieser einen Teil des ihm gehörigen Zehentes zu Gerolding zur Bestiftung der dortigen Taufkirche dem Bischofe aufträgt.
Source Regest: LAMPEL, Urkunden Sanct Pölten (=FRA I, Wien 1981) S. 13
 
x
In nomine sancte et individue trinitatis. Robertus dei gracia electus Pataviensisa omnibus Christi fidelibus salutem imperpetuum. Congruum iuxta ordinis nostri officium ducimus, ut rationabiles petitiones religiosorum et laicorum admittamus et praecipue illorum negotia, qui sunt de gremio ecclesiae nostrae promoveamus; inde honor noster accrescit et augmentatur, atque in coelis retribution indeficiens nobis accumulatur. Quae cum ita sint, praesentis paginae scripto significamus omnibus Christi fidelibus, tam futuris, quam praesentibus, quod nos inducti precibus dilecti ministerialis nostril Marchwardi de Schonenbuhelen et assensu Gebhardi plebani de Medelech concambium inter eos fieri permisimus et approbavimus. Marchwardus praefatus cum astipulatione filiorum suorum decimationes de vineis, quas ab ecclesia nostra in Sconenbuhlen in beneficio tenet, nobis resignavit, hac interposita conniventia, ut nos easdem decimationes ad plebesanam Medilicensem ecclesiam ad usus Gebhardi sacerdotis et suorum successorum traderemus; e converso praefatus Gebhardus portionem decimationum, quae eum attingebant in Geroltingen in manus nostras exfestucavit, eo tenore, ut nos ardem decimas ad praefatam capellam Geroltingen traderemus, et petitione Marchwardi et heredum suorum sacerdotem ibidem ordinaremus qui baptismum quoque et sepulturam teneat, cuib et omnia pertinentia Geroltingen, salva reverentia matricis ecclesiae concederemus. Ut hoc factum cunctis diebus praesentis saeculi ratum et inconvulsum maneat, praesentem chartam scribi iussimus et impressione sigilli nostri roboravimus. Haec acta sunt anno ab incarnatione domini nostri Jesu Christi MCLXVc, indictione decima tertia. Huius rei isti sunt testes conscripti, de clero: Albuvinus praepositus de Mosbach, Uottod2 de Riede, Uottod2 archidiaconus et notarius, Jacobus archidiaconus, Heinricus praepositus de S. Floriano, Albero decanus, Diethmarus canonicus; ex laicis: Uottod2, et frater eius Ingilbertus, Ruodegerus de Aheimen, Ougo de Paezerichswanc, e Walchun de Slehdorf, Uodalrichf de Strachen, Sibot de Camperch, Rudeger de Holzhusen, Walchun de Harde, Rudolf, Vulchrat, Chadelhoch.
Source Fulltext: LAMPEL, Urkunden Sanct Pölten (=FRA I, Wien 1981) S. 13-14
Editions
  • Duellius, Exc. 175, 1 (zu 1160), nach dem Originale1, mit Facsimile der ersten Zeile.


LanguageLatein

Notes
1a Diese Worte kommen dem Sinne und Gebrauche gemäss hinter dei gracia zu stehen; eine andere Frage ist es, ob sie wirklich in der Vorlage des Duellius gestanden, was um so zweifelhafter erscheint, als alle Worte bis imperpetuum noch in das Facsimile fallen, eine Auslassung also schwer anzunemen ist.b M; (aus cvj) Duellius, der wahrscheinlich an Marchwardus dachte und deshalb das den Satz beginnende qui unterdrücktec Wir ergänzen diese bei Duellius fehlende Ziffer V deshalb, weil nur 1165 sowol der Indiction XIII, als der Regierungszeit des Bischofs Rupert, 1164 bis 1165, XI. 5 entspricht.d V. Otto Duellius.e Ougo de Paezerichswane Duellius.f Oudalrich Duellius.1 Dass ihm hier ein leider nicht mehr vorhandenes Original vorlag, geht aus den einleitenden Worten zu lib. II, pars II, S. 174 hervor; dafür spricht auch der Schriftcharakter des Facsimile.2 So dürfte in diesem und in den beiden anderen Fällen, in denen Duellius V. Otto schreibt, zu lesen gewesen sein; V. für eine Abkürzung von venerabilis zu halten, ist unstatthaft, da auch der erste Zeuge ex laicis bei Duellius V. Otto heisst; was ihn irrte, wird der Umstand gewesen sein, dass nach dem V abermals eine Majuskel erschien, also VOtto; andere Beispiele für Diphthong im Anlaute bietet unsere Urkunde in Ougo und Oudalrich.
 
x
There are no annotations available for this image!
The annotation you selected is not linked to a markup element!
Related to:
Content:
Additional Description:
A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.