useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Urkundenbuch des Stiftes Klosterneuburg, ed. Zeibig, 1857 (Google data)   CCIX.
Signature:  CCIX.

The transcription and metadata of this charter are scanned by a OCR tool and thus may have low quality.

Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
99999999
Pfandbrief Albrecht's des Braunsdorfers an Werner Oberhofer von Regens burg und seinen Bruder. Dat. Klosterneuburg 8. September 1324. leb AUtrecht der Provnstorffer vnd ich Agnes sein hausvraic wir vergehen — daz wir vnverschaidenleichen gelten schullen dem beschaiden manne, Wernher dem Oberhoffer vnd seinem prudern, Purger ze Regenspurch Newnczich marchk silbers wienner gewichtes vmb gewant, der wir in weren schullen auf vnser vrowen tag zu der lichtmesse, der nv schirest chumt, vnd haben Im vnd seinen prudern dafur ze phande gesaezet — mit vnsers Obersten Perchherren hant, des erbern herrn hern Stephans zv den leiten Probst ze Newnburch
Source Regest: Urkundenbuch des Stiftes Klosterneuburg bis zum Ende des vierzehnten Jahrhunderts, Nr. CCIX. , S. 272
 

ed.
Current repository
Urkundenbuch des Stiftes Klosterneuburg bis zum Ende des vierzehnten Jahrhunderts, Nr. CCIX. , S. 272

    Graphics: 
    x
    203

    vnsern Weingarten mit paw mit all, des Drithalb Jeuch ist, der da leit an dem Purchstal, und haizzet der Lengevelder ze nachst Albrechtes Weingarten von Tuln an einem taile, vnd ze nachst Räbleins wein garten, ysachs sun an dem andern taile, wir haben auch Im mer da fur ze phande gesaczt mit vnsers Obristen Perchherren hant, Hern Hainreichs des wulczendorffer, vnd auch seiner pruder, hern Eber hartes vnd hern Otten, vnd auch mit vnsers perchmaisters hant, Chvnrates des Ezzeygs vnsern weingarten, der da leit an dem alsekke vnd haizzet der hoppher, des auch ein Jeuch ist ze nachst Michels Weingarten des Chleber an einem tail, vnd ze nachst der herren Wein garten von Pavmgartenperge an dem andern tail Also beschai-

    denleichen, ob daz wer, daz wir In der vorgenanten Newnzich marchk silbers nicht entwerten zu dem egenanten vnser vrowen tag, alz di werung gevallen schvl, so sint di egenanten zwen weingarten dem vorgenanten Wernher dem Oberhoffer, vnd seinen pruedern genczleichen vervallen vnd geben Im — disen prief — versi gelten mit vnserm Insigel vnd mit vnsers Obristen Perchherren Insigel des erbern herren hern Stephans zu den zeiten Probst ze Newnburch, vnd mit des vorgenanten Perchmaisters Insigel Chunrats des Ezzeigs, vnd mit des erbern herren Insigel, hern Dietreichs von Pillichdorf, zu den zeiten Marschaleh In Osterreich, vnd mit hern Dietreichs

    Insigel des vrbartschen Purger ze Wienn Diser prief ist geben

    ze Newnburch — Dreuzehen hundert Jar darnach in dem vier vnd zwainezigisten Jar des Suntages nach vnser vrowen Tage, als sie geporn wart.

    E Ch.rtul.rio Arohiri III. fol. 44. b. Hier erscheint der zugleich mit K. Friedrich in die baierische Gefangen schaft gerathene Marschall von Pillichdorf wieder als Zeuge; zugleich auch geschieht hier in den stiftl. Urkunden zum ersten Male die Berufung auf eine Geldwährung mit ausdrücklichen Worten.

    ccx.

    Entscheid des päpstlichen Inquisitoren in der Streitsache des Propstes

    Stephan. Dat. Wien 4. October 1324. In nomine Domini. amen. Cum olim inter honorabiles Viros Domi num Stephanum Prepositum Monasterii Neivnburgensis, Vlricum, Alberonem, Syfridum, Nycolaum et Jacobum Et ceteros Canonicos eiusdem Monasterii Coram Honorabilibus YirisDominis Alberto Decano Pataviensis Ecclesie, Henrico et Wernhero, Sanctorum Ypoliti et

    204

    floriani Monasteriorum Prepositisnec nonMagistro Johanne Canonico Pataviensi Iudicibus seu inquisitoribus in Monasterio Newnburgensi a Reverendo patre et domino, domino Alberto Pataviensi Episcopo deputatis quedam materia diutine disensionis et rankoris verteretur, Iudices seu inquisitores predicti contra predictum dominum prepositum procedentes, eosdem adversarios suos contra eum in testes receperunt ipso invito et reclamante. Et licet idem peteret cum instancia debita tales tanquam inimicos non admitti, et nomina testium, ac Articulo, super quibus vellent inquirere, sibi in scriptis tradi, ac excepciones suas propositas contra personas et dicta testium, et alia, que in instru- mentis appellacionis sue continentur, admitti: iidem ante dicti iudices seu inquisitores predictas peticiones et excepciones non admiserunt, ex quibus peticionibus coram eisdem inquisitoribus lectis et non ad- missis predictus prepositus ad sedem apostolicam appellavit, Qua appellacione spreta et contempta dicti inquisitores seu iudices contra dictum dominum prepositum processerunt et contra ipsum post appel- lacionem predietam per eum legitime interpositam sentenciam diffini- tivam promulgarunt, per quam ipsum ab amministracione prepositure, quantum in eis fuit, amoverunt. A qua sentencia tamquam iniqua Sepedicto domino preposito ad Sedem apostolicam denuo et iterum appellante, Sanctissimus in Xsto pater et dominus dominus Johannes Papa vicesimus Secundus causas appellacionum huiusmodi nobis, vide- licet Mauro Dei gracia Abbati Sande Marie Scotorum in Wienna Ludwico Decano Chremensi ac Venerabili patri, domino Vlrico Abbati Monasterii Medlycensis, qui vices suas Honorabili viro Domino Got- frido Priori in Mäwerpach in totum subdelegavit per litteras suas non rasas, non abolitas, non cancellatas, non in aliqua sui parte vicia- tas, commisit audiendas ac flne debito terminandas, cuius quidem commissionis tenor talis est: Johannes Episcopus Servus Servorum Dei Dilectis filiis V. Medlicensis et M. Scotorum in Wienna monaste riorum Abbatibus, Decano Ecclesie Chremensis patav. Dyoc. Salutem et apostolicam benedictionem. Sua nobis dilectus filins Stephanuspre positus Monasterii newnburgensis peticione nunciavit, quod venerabi- lis frater noster — Episcopus pataviensis asserens, quod dudum inter ipsum prepositum et quosdam Canonicos ipsius Monasterii, quos mi- uime exprimebat, orta fuerat materia coniuracionis et quod ipse pro bono pacis et commodo quam pluries temptaverat facere, vt dicebat, coniuracionem ipsam nequiverat terminare. Scd quia coniuracionem

    205

    ipsam dicto Monasterio dispendiosam nolebat Vlterius tolerare, dilectis filiis Henrico, Sancti Ypoliti, et Wernhero sancti floriani Monaste- riorum prepositis — et Alberto Decano ac magistro Johanni de sancta Agatha Canonico Ecclesie Pataviensis ordinaria auctoritate commisit, vt ad dictum monasterium personaliter accedentes super statum eiusdem Monasterii tam in capite, quam in membris plenam et nvaximam inquirerent veritatem. Et quidquid dignum correccione seu emendacione invenirent, tam in capite, quam in membris, deum babendo pre oculis, servato Juris ordine vice sua omnimode corrigerent. Cum- que dicti inquisitores ad dictum monasterium personaliter accessissent, et contra dictum prepositum super quibusdamcertis articulis tunc ab eis expressis, ad testium receptionem processissent, et ipsorum attestaci- ones puhlicassent, Idem Stephanus ex eo senciens, ab eisdem inquisi- toribus indebite se gravari, quod ipsum ad opponenda uerba et dicta ipsorum testium, prout antea fuerat protestatus, admittere contra iusticiam denegarent humiliter requisiti, ad sedem apostolicam appella- vit, Ac iidem inquisitores huiusmodi appellacione contempta, dictum Stephanum a regimine ipsius Monasterii, ad quod Canonice assumptus fuerat, per diffinitivam Sentenciam amoverunt iniquam, a qua pro parte ipsius Stephani ad eandem sedem extitit appellatum. Quocirca diserecioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatenus vocatis, qui fuerant evocandi, et auditis hinc inde propositis, quod iustum fuerit, appellacione postposita decernatis, facientes, quod decreveritis, per censuram ecclesiasticam firmiter observari. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exe- quantur. Datum Avinyone Idus Junii Pontificatus nostri anno octavo.— Partibus igitur et omnibus, quos presens tangit negocium, et quorum intererat, publice ad nostram presenciam debita sollempnitate citatis, et peremptorie et super Principali negocio et ad audiendas sentencias evocatis, et altera parte presentc, puta domino Stephano Preposito antedicto et coram nobis in termino predicto comparente, aliis vero absentibus, nec per se, nec per procuratorem comparentibus, libellus pro parte ipsius prepositi oblatus fuit, Cuius tenor talis est: Coram vobis Honorabilibus Viris Dominis, Mauricio Abbate Sande Marie Scotorum Wienne et Ludwico, Decano Chremensi Patav. dyoc. iudieibus in causis appellacionum, que inter me Stephanum preposi tum Monasterii newnburgensis ex una, et Vlrienm, qui se dicit elec- tum eiusdem Monasterii, ac suos Electores Syfridum, Walcberum,

    206

    Albertum, Nycolaum ac ceteros eorum cemplices Canonicos Newn- burgenses parte vertuntur ex altera, a Sede Apostolica delegatis, nee non coram Vobis Domino Gotfrido Iudice subdelegato a reverendo patre domino Vlrico Abbate monaslerii Medlicensis, Judice ab eadem Sede in causis predictis delegato, Ego Stephanus prepositus Newn- burgensis Dico ac propono, quod licet pridem Sub Anno Domini Millesimo CCC° vicesimo tercio Reverendus pater et dominus, dominus Albertus Pataviensis Episcopus Honorabilibus Viris Dnis Henrico saneti Ypoliti et Wernhero, saneti Floriani Monasteriorum prepo- sitis, et Alberto Decano Pataviengi, nec non Magistro Johanni Canonico ibidem Officium inquisicionis auetoritate ordinaria sub tali forma et modo commisisset, vt ad monasterium newnburgense perso naliter accedentes, super statu ipsius monasterii tam in capite, quam in membris, plenam et maximam inquirerent veritatem. Et quidquid dignum correccione inuenirent, tam in capite, quam in membris, Deum habendo pre oculis, servato iuris ordine Vice sua corrigerent et emen- darent, vt ex commissione colligitur evidenter, iidem tamen inquisi- tores seu iudices, nescio quo dueti spiritu, formam mandati non ser- vantes, omnibus aliis pretermissis, contra personam meam tantum- modo inquirere inceperunt, et quamvis ab eis cum debita instancia peterem in scriptis, vt michi cajiitula, super quibus vellent contra nie inquirere, et nomina testium traderent, ac me ad opponendum contra personas et dieta testium contra me recipiendorum, maxime cum hoc fuerim ante recepeionem testium protestatus, admitterent et terminum competentem ac iuridicum ad defensionem Status et honoris mei seeun- dum tradicionem iuris michi assignarent, et ad revocandum in conti- nenti errorem facti et declurandum, prout in appellacione plenius con- tinetur, admitterent. Predicti tamen inquisitores et iudices spretis peticionibus meis eis in scriptis porrectis ac lectis coram eis, proce- dendo in causa ea denegarunt, et Contra me absentem ad inquirendum contra iuris ordinem processerunt, et omnino copiam defensionis dene garunt, ex quibus senciens nie indebite aggravatum, ab eis ad sedem apostolicam statim in scriptis appellavi. Verum dicti inquisitores huius- modi appellacione spreta et contempta, post dietam appellacionem ex iustis et racionabilibus causis per me, ut apparet, interpositam et eius contradiccione pendente, gravamen gravamini superaddentes scelo malo moti contra me de facto diffinitivam sentenciam deposicio- nis, si meretur dici sentencia, iuris ordine postposito, promulgarunt,

    207

    et iniquam, a qua Herum senciens me gravatum, ab ea tamquam ini- qua, ad sedem apostolicam per me extitit in scriptis appellatum. Cui appellacioni licet iuste iterum non deferentes, contra formam iuris per dictos Canonicos ad Eleccionem propositi procedi mandaverunt, Et in omnes nominantes me prepositum Sentencias Excommunicacionis maioris de facto protulerunt. Quare Canonici, scilicet: Albero, Nyco- laus, Syfridus, Walcherus et ceteri ex ipsorum preeepto ad Elecci onem fratris Vlrici, si meretur dici eleccio, de facto processerunt, et ipsum elegerunt in prepositum newnburgensem, ymo pocius neglexe- runt. Cum igitur appellacionum predietarum causas Sedes apostolica commiserit vobis audiendas. et fine debito terminandas, Peto ego Stephanus prepositus predictus, de gravaminibus michi illatis per Vos iudices predictos cognosci, et me bene ac legitime appellasse, dictos- que iudices perperam et male processis.se, ac me gravasse, per vestram interlocutoriam pronunciari. Processus quoque et sentencias dictorum iudicum, si sentencie dici merentur, ac Eleccionem dicti Vlrici, si meretur dici Eleccio, tamquam minus iustam, et quecumque per sepe- fatos iudices contra et preter dietas appellaciones meas in preiudi- cium meum et Monasterii mei dinoseuntur attemptata seu innovata, ante omnia revocari, cassari et irritari, ymo pocius cassa et irrita ac inania et nullius esse momenti, tanquam post appellaciones legitimas attemptata nunciari. Peto insuper expensas faetas in lite et extra litem, si peti possunt, et Protestor de imposterum faciendis Salvo michi iure addendi, minuendi, mutandi, corrigendi, quociens visum fuerit expedire, non adstringens me ad omnia supradieta, sed ad ea tantum, que pro intencione mea fundanda sufficere videbuntur.

    Nos igitur Mauritius, deigracia Monasterii Sancte Marie Sco- torum in Wienna Abbas, Ludwicus Chremensis Decanus ac Gotfridus Prior Monasterii in Mäwerpach iudices predicti more Superni Patris n'lios bominum iuste iudicare precipientis, Ius suum vnicuique tribuere volentes et veritatem ac iusticiam amplecti, quantum nobis ab alto concedi cupientes, diligenter visis et auditis hinc iuribus et racionibus, ac receptis probacionibus per testes et instrumenta, et senteneiis pro parte ipsius prepositi Coram nobis in iudicio produetis investigatis quoque ad plenum et cognitis, ipsarum appellacionum et cause commu- nia meritis equa quoque iusticie lance discussis, deliberacione insuper nobiscum et cum peritis habita diligenti, domino preposito predicto propter hoc in nostri presencia constituto et sentencias cum instantj

    208

    ferri postulante, altera vero parte per contumaciam absente, cuius absenciam divina suppleat presencia, Christi nomine invocato Dicimus, Pronunciamus et Declaramus predictum dominum Stephanum propter peticiones, per eum dictis iudicibus seu inquisitoribus porrectas et excepciones contemptas in appellacione per eum ante sentenciam interposita non admissas, per dictos iudices fore gravatum, prefatum- que prepositum bene et legitime apellasse, et ipsos iudices seu inqui- sitores perperam et male processisse, in hiis scriptis sentencialiter iudicamus et diffinimus, insuper omnia attemptata et innovata post et contra appellacionem a diffinitiva Sentencia dictorum Iudicum seu inquisitorum interpositam, Similiter et omnia, que medio tempore inter sentenciam et appellacionem in preiudicium dicti domini prepositi sunt innovata, Processus quoque et sentencias et execuciones quas- cumque priorum iudicum seu inquisitorum tanquam minus iustas et post ac contra appellacionem legitime ad sedem apostolicam ab eisdem sentenciis interpositam latas et factas, et quidquid ex eis secutum est, vel occasione ipsarum, ac eleccionem predicti fratris Vlrici tanquam minus validam et post appellacionem a diffinitiva sentencia, vt predi- citur, interpositam, ante omnia revocamus, cassamus et irritamus, ymo ipso iure omnia predicta cassa, irrita et inania, ac nullius momenti fuisse et esse, invocata Spiritus sancti gracia in hiis scriptis sentencialiter declaramus, pronunciamus, diffinimus partem adversam in expensis in lite et extra litem factis, reservata nobis taxacione, seu ad penam arbi- trariam per nos nomine expensarum infligendam nichilominus con- dempnantes. Lecta et lata est hec sentencia Anno Domini Millesimo CCC° Vicesimo quarto proxima feria quinta post festum Michnhelis Archangeli in refectorio Scotorum in Wienna, presentibus yllustri- bus Principibus Dominis Alberto et Ottone, Ducibus Austrie et Styrie, Hominis Rüdolfo, Syriquensi Episcopo, Ludwico Comite de Oting, Christiano Dapifero de Lengenpach, Wichardo de Topel Laycis, ac Honorabilibus, discretis dominis Henrico Plebano in Wienna, Magistro Henrico de Wintertow, Plebano in Rotenman, Magistro Henrico, plebano in La, Ylrico de Adryah, Rinhover Westvalo, Ple bano in Stain, Ceterisque fidc dignis. In quorum omnium tcstimonium presenti Sentencie Sigilla nostra sunt appensa.

    Et ego Valentinus, Patav. dyoc. Clericus, Imperiali auctoritate Notarius publicus premissis omnibus et singulis supra scriptis puta Commissionis, Citacionis, Execucionis, Subdelegacionis, prcsentacioni

    209

    actorum, subscripcioni, Sentencie, publicacioniac Ceteris quibuscumque supradictis vna cum prenotatis dominis et teslibus presens interfui, audivi, ac presenti sentencie de mandato et precepto dictorum IudN fum et ad peticionem domini Stepbani prepositi Neunburgensis me subscripsi, presentemque sentenciam meo Sygno consueto signavi Rogatus.

    Et ego Nycolaus de Kempnitz, Clericus Misnensis dyoc. publicus apostolica auctoritate Notarius premissis (ut supra) presentemque sentenciam meo solito signo signavi.

    Et ego Petrus, Canonicum brunnensis Clericus Olomuc. Dyoc. publicus auctoritate Imperiali Notarius premissis (ut supra) me sub scripsi presentemque sentenciam meo signo consueto et solito signavi Rogatus.

    Orig. Perg. (Rep. Vet. Nr. 9. fol. 87.) Zwei ovale Siegel hängen an Pergamentstreifen; das eiue. des Schotten-Ahtes Moriz, wurde schon beim Jabre 1323 (N. 200} beschriehen, jenes des Mauerbacher Priors Gottfried erscheint bei Huber 1. c. Tab. Xil. n. 18. Das Siegel des Kremser Dcchanta Ludwig fehlt.

    Der unter den Zeugen erscheinende Bischof Rudolf kömmt bei Hanthaler fast. Cnmpil. ad ann. 1335 pag. 33U als Procpiscopus Pataviensis vor, ist daher zwischen Hermannus Priminensis und Petrus Marchopolitanus Episcopus einzu schalten. Hansiz Germ. Sacra 1. 461 macht seiner keine Erwähnung.

    Ludwig der Ältere, Graf von Ottingen, wird im Jahre 1346 als Gründer einer Capelle in seinem Hause zu Wien erscheinen. Er hatte Juta, eine Tochter K. Albrecht's I., zur Gattin (Hergott Pinacoth. Pars I. p. LXIII.), welche 1329 verstorben ist (Linck Annal. Clarsevall. I. p. 684. col. 1 und Taphograph. Princ. Austriae P. I. L. 11. Cap. VI. p. 138). In ihrem 1324 am 31. Mai ausgefertigten Testamente bedenkt sie Klosterneuburg: Uen Herrn vnd den Vrovn in dem Chloster ze Neunburch vier march, do man in schvl geben ein mal an dem tag, swan si vnser pivili begent (Taphogr. Part. 11. Auctar. Dipl. pag. 104. n. XII.).

    rrxl

    Nichts der PoU, Bürgermeister, -und der llath zu Wien verbieten zu Gun sten des Frauenkloslers St. Magdalena vor dem Schottenlhore den Bau neuer Badstuben vor dem Schottenthore.

    Dat. Wien 13. October 1324.

    Wir Nyclas der Polle, ze den zeiten Bvrgar Meister vnd der Rat von der Stat ze Wienne veriehen — Daz die Erwaern Geist leichen Vrowen, die Nvnnen ze sand Marien Magdalen for vns cho- men vnd chlagten vns Iren gepresten vmb fr zwo Pastuben, die sie vor Schotentor hieten, daz In da van so vil niht wurde, sam sie Jer-

    Fonles. XIV. '4

    210

    liehen dar avf musten legen vnd wurden ze Rat mit sampt vns, daz sie die ainen fuder liezzen gen, so wurd dev Ander dester Gvldiger. Da van haben wir In die gnad getan, daz wir verpieten Ernstleich, daz furbaz nieman Ander dhein Pastvben vor Schoten tor pawen svl hei vnsern hulden, an als vil ob sie sich bedehten daz sie ein ander Pastvben da pawen weiten, dez sullen sie gewaltich sein vnd anders nieman. Daz ditz Gescheft furbaz stete sei vnd vnzebrochen beleihe, Dez geben wir den egenanten vrowen disen Brief — Versigelt mit vnser stat Instgel. Diser brief ist geben ze Wienne — drevzeben hvndert Jar in dem vier vnd zwaintzgisten Jar an sand Cholmans Tage.

    Oritf. Perg. Du Siegel fehlt.

    Cfr. die Urkunde voni 30. November 1326.

     
    x
    There are no annotations available for this image!
    The annotation you selected is not linked to a markup element!
    Related to:
    Content:
    Additional Description:
    A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.