99999999
Revers des Stiftes St. Nieolaus zu Passau über das zu Grin%ing erkaufte Haus.
Dat. St. Nicolaus bei Passau 15. August 1307. Nos Vlricus Misericordia Dei prepositus,
Chunradus Deca- i'im Totusque Conventus Ecclesie sancti Nycolai Extra murosPata- vicnses
tenore presencium profitemur, quod cum Domum quaadam cum vineola adiacente in villa
Grinzzing pro faciendo torculari et vino nostro conservando a Wolfkero de Alpiltew nostra
comparas- semus pecunia, et hoc ipsum plebano de sancto loco, ad quem insti- tucio
eorundem spectabat, contrarium extitisset, Tandem Dominus Wachsmudu s Plcbanus ibidem
nostrarum oracionum intuitu ad hoc voluntatem suam tradidit et Consensum, appositis tamen
condici- onibus infra scriptis, videlicet: quamdiu Eandem Domum possi- deamus, Nullum in
ea confratrem vel conversum locare, set solum- modo vinitorem vel colonum simplicem
debeamus, Qui vtique colonus Dicto Plebano et omnibus suis successoribus De servicio
annuali, et aliis Juribus approbatis tenebitur respondere. Nullum eciam cuius- cumque
generis Oratorium immo nee tabernam sev propinatorium inibi faciemus. Preterea si vendere
eandem Domum, vel vineam nos contingeret salvum erit dicto plebano et suis successoribus
omne ius, quod in talibus conswevit habere parochia, tam de conswetudine provincie, quam
de iure. In cuius rei testimonium prefato plebano et suis successoribus presentem literam
dedimus, sigillorum nostrorum Munimine roboratam. Datum in sancto Nycolao aput Patavium.
Anno Domini M°. CCC°. VIT. in die Assumpcionis beate Virginis.
Source Regest: Urkundenbuch des Stiftes Klosterneuburg bis zum Ende des vierzehnten
Jahrhunderts, Nr. CXVI. , S. 178
Orig. Perg. (Prot, III. Nr. 259.) An Pergamentstreifen hängen zwei oblonge Siegel. Das
erste mit der Umschrift: y S . Ulrici . Preposili . Ecelesie . Saneti . Nicolai . Pnt. Der
Bischof steht im Ornate, das Haupt mit einem Heiligenschein umgeben, mit der rechten Hand den
zur Linken auf einem Fuss-Schämel knienden Canuniker aegnend. Das zweite Siegel mit der
Umschrift: y S. Ecelesie. S. Nicolai in Patar. ist enthalten bei Duelliua Excerpt. Genenl.
Tab. III. Nr. 23.
Schon 1304 hatte Bischof Wernhard von Passau dem Stifte die Berech
tigung verliehen, die Pfarre Heiligenstadt nach dem Ableben oder Resigniren des Pfarrers
Heinrich in Besitz zu nehmen. In diesem Jahre wiederholte er diese Begabung (8. April
1307), der Pfarrer Heinrich musste also noch am Leben sein. Dieser Annahme scheint der
hier vorkommende Pfarrer von Heiligenstadt, Wachsmuth, zu widersprechen. Allein Wachsmuth
erscheint im Todtenbuche
109
nicht in der Rubrik: „FYatres et Sorores", sondern in der Rubrik: „Familiares nostri"
am 7. Juli: Wachsmudus Plebanus sei. Loci. fr. nr. dedit vineam. Er war also kein
Stiftspriester, was er gewiss bätte sein müssen, wenn er der Nachfolger Heinrich's wäre,
da das Stift das so sehnsüchtig angestrebte und endlich erlangte Recht gewiss nicht
unbenutzt gelassen hätte. Daher dürfte der Schluss wohl zu rechtfertigen sein, dass beide
bemerkten Pfarrer eigentlich nur eine Person sind, nämlich Heinrich, der mit seinem
Geschlechtsnamen Wachsmuth hiess. Ein ähnliches Beispiel findet sich bei Hansiz Germ,
sacra Tom. II. pag. 241, wo der Grosspropst von Salzburg bald Severus, bald Gebeno genannt
wird.
Der hier vorkommende Propst Ulrich von St. Nicolaus ist Ulrich II. 1304-1321. (Mon.
Boica IV. 217.)