useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Urkundenbuch des Hochstifts Meissen I, ed. Gersdorf, 1864 (Google data) 40
Signature: 40

The transcription and metadata of this charter are scanned by a OCR tool and thus may have low quality.

Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
99999999
Erzbischof Adelyot von Magdeburg und dessen Suffragancn, unter ihnen B. Herwig von Meissen und die weltlichen Herren Ostsachsens fordern mehrere geistliche und iveltlichc Herren Niedersachsens, Westfalens etc. гит Zuzug auf gegen die heidnischen Slawen, 1) Richtiger Atlelyotiu odor Adelgotiiw 2) Waltramiu 3) Tangmaro 4) protrahrre.
Source Regest: Urkundenbuch des Hochstifts Meissen I Band, Nr. 40, S. 97
 

ed.
Current repository
Urkundenbuch des Hochstifts Meissen I Band, Nr. 40, S. 97

    Graphics: 
    x

    No. 40. (1107 — 1108.)

    Adelgorius1) dei gratia Magadaburgensis archiepiscopus, Albuinus Mersebur- gensis, Walerannus2) Nuenburgensis, Herewigus Misnensis, Hecil Havelbergensis, Harthrath Brandeburgensis (episcopi), Otto comes, Ludovicus et universi orientalis Saxoniae majores et minores, Reginhardo venerabili episcopo Halberstetensi, Erkam- berto Corbeiensi abbati, Hein'rico Paderbrunnensi, N. Mindensi (episcopis), Friderico archiepiscopo Coloniensi, N. Aquensi, 0. Leodiensi, Gr. Lutaringorum duci, Ruotberto gloriosissimo Flandringensiuni comiti, Lamberto archidiácono, Bnricholdo circum- spectissimo praeposito, et Tanchrado3) insigni philosopho et omnibus Christi fidelibus, episcopis, abbatibus, monachis, eremitis, reclusis, praepositis, canonicis, clericis, princi- pibus, militibns, ministerialibus, clientibus, omnibusque maioribus et minoribus dilectio- nem, orationem et in id ipsum salutem. Multimodis paganorum oppressionibus et calamitatibus diutissime oppressi ad vestram suspiramus misericordiam, quatenus ecclesiae matris vestrae nobiscum sublevetis ruinam. Insurrexerunt in nos et praeva- luerunt crudelissimi gentiles, viri al)sque misericordia, et de inlmmanitatis suae glori antes malitia ecclesias Christi idolatría prophanaverunt, altaría demoliti sunt, et quod humana mens refugit andire, ipsi non abhorrent in nos perpetrare. In nostram regio nein saepissime efferantur millique parcentes rapiunt, caedunt, fundunt et exquisitis tormentis affligunt, quosdam décollant et capita daemoniis suis immolant. De qui- busdam visceribus extractis manus abscissas et pedes alligant, ubi est, inquiunt, deus eorumV Quosdam in patíbulo sublatos permittunt ad maiores cruciatus omni morte miserabiliorem vitam pertrahere4), cum vivi aspiciant se per abscissionem singulorum membrorura mortifican, et ad ultimum caeso ventre miserabiliter eviscerari. Quam plures vivos excoriant et cute capitis abstracta, hoc modo larvati in Christianoriim fines erumpunt, et se Christianos mentientes praedas impune abigunt. Phanatici autem illorum, quotiens comessationibus vacare übet, ferus in dictas capita, inquiunt, vult noster Pripegala"). Huiusmodi fieri oportet sacrificia. Pripegala, ut ajunt, Priapus est et Beelphegor impudicus. Tune decollatis ante prophanationis suae aras Christianis et horrendis vocibus ululantes: agamus, inquiunt, dies laetitiae, victus est Christus,

    a) Pripcgal, Boiname dos Ziwy odor Siwa, dea Gottes dea irdiachen Lebens bei den Slawen, ist die Personification oder das Symbol rlo< Zcugungsprinclpa (PrinjmaJ. Vgl. Hanusch Wise. d. «law. Mythua S. 185. A. Jungmann in d. Zoitschr. Krok II. 8. 36».

    -

    6*

    44

    vicit Pripegala victoriosissimus. Huiusmodi afflictiones sine intermissione vel tole- ramus vel formidamus, quoniam eos semper progredi et in omnibus ingemiscimus bene prosperari. Itaque, t'ratres charissimi, totins Saxoniae, Franciae, Lntaringiae, Flandriae episeopi, clerici et monachi de bonis sumite exemphim et Gallorum imita- tores in hoc etiam estote, clámate hoc in eeclesiis, sanctificate ieinnium, vocate coetuin, congregate populum, annunciate hoc et auditum tacite in omnibus terminis praelationis vestrae. Sanctificate bellum, suscítate robustos. Surgite principes contra inimicoa Christi, arripite clipeos, accingimini iilii potentes et veinte omnes viri bellatores. Intimitis dicat, quia fortis sum ego, quoniam dominus fortitude plebis suae et protector salvationum Christi sai est. Erumpite et venite omnes amatores Christi et ecclesiae, et sjcut Gallead liberationem Jerusalem vos praeparate. Hierusalem nostra ab initio libera gentilium crudelitate facta est ancilla. Huius muri propter peccata nostra cor- ruerunt. Sed ruina haec sub manu vestra, quatenus lapides pretiosi omnes muri eins et turres Jerusalem gemmis aedificentur, Plateae eius sternantur auro mundo, et prae horrendo sonitu gentilium in conspectu Pripegalae cantetur in ea canticum laetitiae, et pro immolatione de christiani sanguinis effusione carnem et sanguinem edant pau- peres et saturentur, ut laudetis dominum qui requiritie eum, vivantquein seculum seculi corda vestra, ut non detíciat de ore vestro alleluia, alleluia! Ad hoc bellum devotas offert manus cum populo suo rej^Dacorum, et alii principes per circuitum. Ipse etiam rex noster huius belli auctor cum omnibus, quos poterit adducere, prom- ptissimus erit adiutor. Sabbato in hebdómada rogationumb) erit conventus noster Mer- seburch, et ubicumque in oriental! Saxonia opportuna habemus loca. Sanctissimi patres, monachi, eremitae atque reclusi optimum partem cum Maria elcgistis, sed quia nunc tcmpus ita exigit, de contemplationis quiete cum Martha surgendum est vobis, quoniam fratribus vestris plurimum turbatis cum Martha admodum necessaria est Maria. Vobis loquimur, imo in nobis Christus loquitur vobis. Surge, propera arnica, columba mea, et veni. Flores bonne operationis apparuerunt in terra principum nostrorum, tempus putationis advenif idololatriae, vox turturis audita est, quoniam casta mater ecclcsia ingemiscit de idololatriae spurcitiis. Nemo accendit lucernam et ponit sub modio, sed super candelabrum, ut qui ingrediuntur lumen videant. Lueeat lux vestra coram hominibus, ut videant opera vestra bona. Surge itaque sponsa Cbristi et veni. Sonet vox tua in auribus Christi tidelium, quatenus omnes ad Christi festinent bellum, Christi militibus veniant in adiutorium. Gentiles isti pessimi sunt,

    sed terra eorum optima carne, melle, farina, avibus, et sjjîj^latur, omnium de

    terrae libértate proventuum (refería), ita ut nulla ei possit comparan. Sic ahmt illi, quibus nota est. Quapropter, o Saxones, Franci, Lutharingi, Flandrigenae famosissimi et domitores miindi, bic poteritis et animas vestías salvifacere, et si ita placet optimam terrain ad inhabitandum acquirere. Qui Gallos ab extremo occidente progressos in brachio virtutis suae contra inimicos suos in remotissimo triumphavit oriente, ipse tri- buat vobis voluntatem et potcntiam, hos affines et inhiinianissimos gentiles subiugare et omnibus bene prosperari.

    Ь) 110». -J.— ». .Mai.

    45

    Die Aechtheit dieses aus einer alten Handschrift des vormal. Klosters Graftschaft in Westfalen, Cölner Diöees, zuerst in der Collectio vett. scriptor. ed. Martene et Durand I. p. (#5—27 und dann wiederholt (vgl Horn comm. in epist. Adelgoti. Dresd. 1733.) gedruckten Schreibens ist mehrseitig bezweifelt, dasselbe neuerdings von Lepsius ((iesch. d. Bisch, d. Höchst. Naumburg 1. S. 33) unbedingt für untergeschoben, für eine Fiction erklärt wurden, die mit keinem Vorgänge jener Zeit in Verbindung stehe. Diese Behauptung ist unrichtig. Die slawischen Stumme an der Mittelelbe und Havel waren damals im Cliristeuthume noch keineswegs befestigt, ihre Unterwürfigkeit unter die deutsche Krone nicht gesichert, in den langjährigen Kämpfen Heinrichs IV. mit den Päbsten und seinen (¡egnera in Sachsen vielmehr alle Auetoritat versehwunden. So spärlich auch die Nachrichten sind, die auf uns gekommen, von Aufständen der Slawen jenseits der Elbe und ihren Verheerungen, von der Sorge und Noth, die ihre Raubzüge in den Grenzlanden verursachten, ist häufig die Rede. Helmold berichtet zum J. 1107 (Chron. Slav. I. .47. Meibom, scr. rer. Br. П. p. 509). die Slawen um Havelberg und Brandenburg rüsteten zum Aufstaade (rebellare parant) und zum .T. 1110 erzählen die Anuales Hildesh. (Mon. Germ. scr. Ш. p. 112): Slavi regionem Albianorum irrumpunt multisque occisis et captis redeunt. Der Aufstand von 1110 betrifft die Slawen an der Unterelbe, auf die Befürchtungen von 1107 kann dagegen das vorliegende Schreiben recht wohl sich beziehen. Dass übrigens die geo graphische Stellung und nicht die kirchliche Rangfolge der geistlichen Herren, an welche das Schreiben gerichtet ist, befolgt, auch einige niederen Ranges und ein Gelehrter Tangmar genannt ist, kann einen Grund gegen die Aecht heit nicht abgeben. Alle die (renannten, von welchen man sonst überhaupt etwas weiss, lebten zwischen 1107 und 1110, und es wäre eine fast überraschende Erscheinung, dass gerade hierin bei einer Fiction nicht ein Fehler vor käme. Bcmerkenswerth ist endlich, dass das Schreiben nicht in einer Handschrift Obersachsens, sondern der Gegend aufgefunden wurde, nach der hin dasselbe gerichtet ist. Wie man aber auch über die Zulässigkeit der erhobenen Zweifel urtheile, an dieser Stelle durfte das Schreiben nicht fehlen.

     
    x
    There are no annotations available for this image!
    The annotation you selected is not linked to a markup element!
    Related to:
    Content:
    Additional Description:
    A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.