No. 10. 981. 10. Sept.

In nomine domini dei et salvatoris nostri Jhesu Christi summi regie et sacer- dotis anno deo propitio pontiticatns domini Benedicti snmmi pontificis et universalis papae VII. in sacratissima sede beati Petri apostoli séptimo, imperii autem domini Ottonis secnndi gloriosissimi et invictissimi Romanornm imperatoria angustí ХИ?" indietione decima die mensis Septembris decima. Quia nostri ministerii iugis et indefessa sollicitudo est, qui vicem beati Petri principie apostolorum gerimus, ecclesias circum- quaque dispersas, ne cuiuslibet tempestatis subito emergentis incursu convelli possint, apostolicae nostrae auctoritatís privilegio confirmare, non extra officii nostri munus est, eas, quae canonicae veritatis limites constituios illicita ordinatione prorsus excesserint, salvis sanctorum patrum decretis ad pristinum revocare statum. Solent enim iniuste ordinata diabolo auctore máximas plerumque parère lites et usque ad homicidii reatnin excrescere, nee sanctam dei ecclesiam, dum talibus altercationibus corrosa distrahitur, suae unitatis patiuntur quiete constare. Talia namqne potins unitatis catholicae disei- dium operantur, quam quae sint deo placitura constituant. Unde ne quid tale in sancta geratur ecclesia nostra scilicet aetate, qui pro bis aliisque pluribus Christo responsuri sumus ad synodum in basilica salvatoris nostri, quae Constantiana vocatur, cum episcopis omnibus Romana civitate convenimus, quicquid illicitum deoque contrarium exortum sit, canónico indicio recisuri. In qua nobis relatum est, Ottoncm quondam imperatorem augustum, ])raesentis nostri spiritualis tibi imperatoris angustí genitorem, in urbe quadani Mersiburch dicta, quae sita est in diócesi Halberstatensis ecclesiae, sedem episcopalem sine consensu atque subscriptione canónica fratris et coepiscopi nostri Hildeuuardi, cuius ipsa diócesi continetiir, constituisse magnamque partem parro- cbiae suae eidem ecclesiae, quam dixinins assignasse contraque ins et fas episcopum ordinasse, qui eidem ecclesiae praesit et sanctae Magdaburgensi ecclesiae, quae archi- praesulatus honore insignita est, obedientiae iura persolvat. Quod quam contrarium sit auctoritati canonicae, sanctorum patrum decreta consulentibus liquet, cuiquam epi- scopo sine suae subscriptionis assensu suam alio transferendam parrochiam surripere. Illud etiam additum est, illam ecclesiam llalberstadensem, quae beati Stephani protomar- tyris constructa titulum tenet, gemina discissione adeo esse attenuatam, ut pristinae religionis vigorem servare non possit, siquidem una pars suae diócesis Magdaburgensi ecclesiae, altera Mersiburgensi annotata est. Quibus perceptis ac longa deliberatione nostrae mentis secretariis versatis, ne quandoque inter ]iastores ecclesiarum praedictarum Halberstatensis et Merseburgensis homicidia plurima litigiis enutrita concrescant, pla- cuit nobis persuadentibus Komanae ecclesiae sutt'raganeis episcopis presbyteris diaconis omnique Komanae civitatis ordine episcopalem titulum, qui Mersiburch fuerat, convel iere et annullare, ipsamque cum parrochia iniuste sibi assignata ecclesiae Haluer- stadensi episcopali iure regendam tenendamque remitiere; reliquum autem parrochiae praedictae civitati adiacentis, quae ultra Salain fluvium sita est, inter Cicensem et Mis

15

nenseni episcopos"), quos Magdaburgensis ecclesiae suffraganeos esse constat, ponti- ticali iure tenendum dividatur. Nee illud irrationabiliter agitur, siquidem tantae lites hac diftinitione sopiuntur et unius ecclesiae dissolutione plures ditantur ecclesiae. Licet enim ob canonicum utilitatem unamquamlibet ecclesiam, quae legitime sit ordinata, conveliere, liedum liceat pro plurimis ditandis illicite destruere constitutam. Nam si licuit beato Gregorio papae aliisque quam plurimis nostris decessoribus, ne nomen pontificale ministeriumque vilesceret, unamquamlibet ecclesiam titulo pontifical! sublato alteri ecclesiae asscribere sublimandae, liceat etiam et nobis istius dissolutione trium ecclesiarum status, ne vilescant, emunire. Et quia (liselbarius, vir venerabilis et reli- giosus regimen illius, quam dissolvimus ecclesiae non cupiditate nefanda, sed publica electione cousecutus est, ne nomen illud in vanum assumpsisse videatur, bis consen- tientem apostolicae censurae decretis, ab omnibus Romanae ecclesiae, niatris omnium ecclesiarum, ordinibus persuasum est Magdaburgensi ecclesiae pastorem, quae divino iudicio sui praesulis cura а? provisione niultata sit, regendae subrogan', siquidem tilii ipsius ecclesiae nostris aspectibus assistentes viva voce et tilium ipsius ecclesiae, et se íiimirum elegisse eum professi sunt; quod nobis sanctorum patruni exempla versantibiis satis tutum esse visum est. Nam ut pro buius episcopi translatione domesticis utamur exemplis, beatus Petrus princeps apostolorum relicta Antiocbia, quod in decretis Antlierii papae legitur, Romam praedicationis curam transtulit, Marcus Alexandriam Aquilia cominutavit, Eusebius quoque sua ecclesia dimissa Alexandriam abut, Felix Epbesuni, (iregorius relicta (,'appadociae civitate primuni Xunciacumb), deinde Constan- tinopolim deinigravit et perplures alii suas mutaverunt ecclesias, quorum, qui scire velit nomina, in ecclesiasticis requirat bistoriis aliisque sanctorum patrum edictis. Unde ea, qua fratri compati convenir, ratione commoti, praedictum Giselliarium episcopum, ([iii non cupiditate hunc bonoreni aftectatum, sed electione arque petitione filiorum ut dixi- mus subiverat, suadentibus et assentientibus eomprovincialibus episcopis cum universo Romanae ecclesiae ordine Magdaburgensi ecclesiae sanctae arcbipraesulem praetici pal- lioque donari decernimus, ut praefatae ecclesiae praesit pontiticali iure, et quicquid in ea divini negotii gerendum sit ipse dum vixerit administret. Recitata est etiam epístola ab Hildeuuardo episcopo Ilalberstatensis ecclesiae delata, humiliter expetens, limites suae diócesis et Magdaburgensis contusos, ne discordiis locus pateat, nostra diftinitione discerní, unde inter confratrem et coepiscopum nostrum Adelbertum arcbipraesulem et Mildeuuardum lites immensas exortas pene usque ad bomicidia didichnus profecisse. ¡Sed nos, quibus deo propitio potestas est, iniusta refringe re, quaeque (leo digna facta fuerint continuare, apostólica censura sanciiniis, ut (¡iselbarius suique successores tan-/'*>/■ tum de parrocbia Halberstatensi teneant, quantum decessor noster papa Jobannes, Ottone imperatoris nostri spiritualis tilii pâtre dictante, diligens inquisitor asscripserit. Et ne urbs illa Mersiburch laudis divinae decore privetur, sedit animo, in memoriam sancti Laurentii martyris ut ibidem monasterium sub monacbicae ])rofessioiiis online

a) Genauerem liber dioso Thcilung berichtet Thietmar (chron. III. 9). Tunc omnia noslram prius ecclesiam respiciontla divina ¡flint mi*crabiHtor Sclavormii ritu familiae . quae accinata vcnundando dfspergitur. Pars epi*wnpatus nostri, quae iacobat inter Kalam ot Kbiram at- Mildam fluvio«, ot PHsni Vedu ot Tuchurini pag<n cum villi* Pacini et Pbclni Fritherico Citiccnal datur episcopo, Wolcoldo autetn Mictions!-* ecclosiao antlstiti par-» illa conceditur cum adpertincntibus villi« Winseburg et Lostatawa, quae ad Gutfcl oriental em portiuet ae fiuvtia Caminici Albique di-ainguitur; sibi autoiii retinuit [Gisiluerus archiepisi-орич Magdaburgon<dej Villi urbe*, quarum sunt haec nomina Seudict Cot tig Vim: in Bigni Hilburg Dibni Pouc Liubanici ot Gczerieca. (Vgl. No. 13 und 2<>.) — b) Nazinnziini.

IG

construatur. Et ut hoc nostrac deliberationis decretum stabile fixumque permaneat, visum est nobis, praesentium episcoporum subscri])tione firmari, et episcopo Moguntino, Trevirensi, Coloniensi, Adaldagoc) omnibusque Galliae et (lermaniae episeopis assensus sui subscriptione dirigi roborandum, at, quod in Romana ecclesia nuper actum est, cum ipsorum indicio comprobetur, idque districte apostólica auctoritate Galliae et (îermaniae episeopis edieimus, ut sine contradictione a nobis ordinato episcopo subscribente his nostris decretis viva voce confirmando subscriban!, in unum convenientes praesentibus Romanae sedis legatis.

Nach dem Liber priv. S. Maar. fol. 13. im K. Geh. Staatsarrhiv zu Berlin, vergl. mit dorn Copiar. LVII. fol. 310. im Prov.-Archiv zu Magdeburg.

Boysen liist. Mag. I. S. 197. — Dreybaupt Beschreib, des Saalkreises I. S. 21.

c) Bischof von Sehleswic;.