useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Urkundenbuch des Hochstifts Meissen I, ed. Gersdorf, 1864 (Google data) 12
Signature: 12

The transcription and metadata of this charter are scanned by a OCR tool and thus may have low quality.

Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
99999999
F. Johann XIV. bestätigt nach umständlicher Erzählung des Hergangs der Errichtung des Erzhisthums Magdeburg und der Einsetzung seiner Suffraganbis&öfe, darunter des von Meissen, einige ivichtigctr Vorreclite des Erzbischofs und seines Capitels. 1) ilea B. 2) Dramlmhurg B.
Source Regest: Urkundenbuch des Hochstifts Meissen I Band, Nr. 12, S. 71
 

ed.
Current repository
Urkundenbuch des Hochstifts Meissen I Band, Nr. 12, S. 71

    Graphics: 
    x

    No. 12. 983. Dec. oder 984. Jan. — Apr.

    Jobannes episcopus servus servorum dei etc. Quoniam a domino1) eiusquc dilecto sectatorc sancto Petro principe apostolorum, cuius sede et vice indigni fungi- mur, ante alios fratres nostros nostri scilicet nominis episcopos potestatem accepimus roborandi ac defendendi ecclesias per totum orbem longe lateque diffusas, maxime autem eas, quae nostrae sedis Romanae scilicet ecclesiae mundiburdio specialiter subiacent: idcirco omnibus hdelibus Cbristi notum esse volumus, qualiter primus et maximus Otto videlicet bonae memoriae imperator augustus Magadeburgensis ecclesiae civitatem supra ripam Albiae fluminis in parrocbia Halverstadensis eccle siae sitam propter totius ultramontanae ecclesiae utilitatem a fundamento construxit eamque eo usque promovit, ut inibi congregata maxima multitudine clericorum et laicorum ecclesiam in bonore beati principis apostolorum Petri et sanctorum martyrum Mauritii et Innocenta, quorum corpora cum maxima parte legionis eiusdem illuc transtulit, consecran pracciperet. Crescente autem in bis tinibus Christiana reli- gione cum promotione supradictae civitatis a piissimo Ottone decretum est, ut ultra fluvios Albiam et Salam et Odoram in civitatibus, in quibus olim barbarici ritus maxima viguit superstitio, quarum nomina sunt haec: Citice, Misni, Merseburg, Brandeburg*), Hauelbergan, Poznani in honore sancti salvatoris domini nostri Jesu Christi episcopia fundarentur, quod et divina favente dementia ita peractum est. Pastoribus ergo prae- dictarum civitatum non habcntibus metropolitanum, ad quern secundum canonicam aucto

    COO. DIPL. SAX. II. 1.

    18

    ritatem cum suis causis confluèrent, serenissimo imperatori magno videlicet Ottoni cum omnium suorum optimatum consensu plaçait, quatinus in civitate Magadeburg, quia in pacatioribus partibus sita divinae et lnimanae munitionis copia cingebatur, si ullo modo parroehiae pertinentiam ab Hilliuuardo Halberstedensis episcopo ecclesiae eiusque metropolitano Hattone acquirere posset, archiepiscopatum construeret. Unde factum est, ut post aliquod temporis intervallum gloriosissinio imperatore in palatio Ravennatis ecclesiae pro commuai fidelium statu féliciter gubernando morante, Hatto Moguntinae3) ecclesiae archipraesul et Hilliuuaidus Halberstedensis ecclesiae venera- bilis episcopus illuc cum suis omnibus pervenirent. Qhos sanctissimus Caesar Otto, quia prius secundum ecclesiasticum morem pio praedecessore nostro Johanne, qui summi pontificatus monarchiam in bis temporibus obtinebat, Magadaburgensis4) loci archiepi scopatum per consensum synodalis decreti statuente atque confirmante subscriptione epi- scoporum Italiae, Galliae, Germaniae cum omni caritate suscepit ea videlicet ratione, si parrochiam imminentem a Halberstetensis ecclesiae episcopo accipere potuisset, cum Petro Rauennate arelnepiscopo omnibusque comprovincialibus episcopis pro hoc plácito flniendo convenit. Raque Hilliuuardus episcopus cum consensu sui metropolitan! Hat- tonis iustis petitionibus annuens bannum decimationis totamque parrochiam suam, quae inter fluvios Aram, Albiam, Salam et Bodam et occidentales partes burgwardorum ad has civitates pertinentium sita est, hoc est Vndesburg, Wansleua, Haldesleua in manus imperatoris et episcoporum ad aedhieationem Magadaburgensis archiepiscopatus tradidit atque concessit. Quo finito imperator cum omni maturitate Romam veniens ac Athelbertum episcopum Rugorum provinciae destinatum, non sua autem ignavia sed illorum nequitia depulsum, quoniani quidem scientia, sanctitate vitae morumque probitate nullum prorsus ei similem invenire potuit, a summo pontitice ad Magadaburgensem6) archiepiscopuni ordinari praecepit, ea videlicet ratione, ut idem archiepiscopus cum suis successoribus et cum loco sibi commisso mundiburdio sancti Petri suique vicarii perpetuo subiectus potesta- tem haberet supradictarum civitatum episcopos ordinäre, itidem suis successoribus vicissi- tudine exigente nianibus suffraganeorum consecrandis. Ex hac igitur concessione Adal bertos primus sanctae Magadaburgensis0) ecclesiae archipraesul Jordanem episcopum Poznanensis, Hugonem Cicensis, Burchardum Misnensis, Bosonem Merseburgensis, Dodilanem Hrandeburgensis, Tudonem Havelbergensis ecclesiae consecravit. Ad haec praedecessor noster videlicet apostolicus Adelberto archiepiscopo tribuit potestatem suisque successoribus, ut nonnisi a Romanae sedis nuntio intronizandi, ipsi tarn in sua ecclesia quam in aliis pro necessitate itineris statutis diebus pallium portent, crude signaculum ante se ferant, cardinales presbíteros in sua ecclesia ordinent, quorum numerus duodenario compleatur, qui ad maximum altare ministrantes cotidie dalmaticis et festis diebus sau- daliis induantur, similiter et diáconos septem cardinales habere concessit, dalmaticis omnibus diebus excepto ieiunio, festis autem utentes sandaliis. Insuper archiepiscopuni Magadaburgensem inter cardinales episcopos nostrae sedis consortium habere et per omnia archiepiscopis Treverensi, Coloniensi, Moguntiensi aequalem esse permisit. Quo facto imperator desiderio potitus Adelbertum archiepiscopuni cum privilegio et nihilo

    3) Mayuntintu B. 4) ¡lagndtburyrruit B. 5) Magndcburfrrutm B. 6) MagaJcburjmsit B.

    19

    minus praeceptis suae iinaginis in omnibus tam proprietatibus quam comitatibus earum roboratunis") in archiepiscopatum direxit. Unde oportet, ut nos divina inspiratione et tanta geminae confirmationis auctoritate commoniti loco nostro mundiburdio subiecto praevideamus nunc et in posterum. Exinde et apostólica auctoritate enndem archi- r episcopum cum omnibus pertinentiis suis quae sunt inquisitis seu etiam inquirendis sigillo nostrae imaginis ac banni nostri praeceptione firmamus atque roboramus, et si aliquis temerarius arehiepiscopum eius loci inquietaverit seu proprietates distraxerit, nostra praeceptione violara in die iudicii sciât se divinae ultioni subiacere.

    Nach dem Liber privilegg. S. Maur. im К. Geh. Staatsarchiv zu Berlin fol. 3 vergl. mit dem Copiar. LVII. fo!. 312 b ff. ¡m Prov.-Archiv zu Magdeburg (B).

    Riedel cod. dipl. Brand. I. Bd. 8. S. 9G. — Grosfeld de archiepiscop. Magdeb. origg. p. 74.

    Die Zeitbestimmung dieser Bulle ist unsicher. Da sie nach dem Ableben Kaiser Otto's I. (f 973. 7. Mai) wie des Pabstes Johann XIII. (f 972. 6. Sept.) erlassen worden, diesem aber Benedict VI. (ermordet 974), Boni- facius VII. (974 schon nach wenigen Wochen aus Koni vertrieben), dann Benedict VII. folgten und erst nach dessen Tode im Nov. 983 der Bischof Petrus von Pavia als Johann XIV. den römischen Stuhl bestieg, scheint diesem sie zugeschrieben werden zu müssen. Zwar wurde Jyhann von dem aus Constantinopel zurückgekehrten Bonifacius VII. bereits im Apr. 984 eingekerkert und starb eines gewaltsamen Todes, aber von des Bon. Nachfolger (t im Juli 985) Johann XV., einem Werkzeuge der römischen den Deutschen feindseligen Parthei, ist schwerlich diese Bulle aus gegangen. Johann XIV. dagegen, langjähriger Kanzler, dann Erzkanzler K. Otto's IL, durch dessen Einfluss er zum Oberhaupte der Kirche erhoben worden, war in seiner persönlichen Stellung zu dem Kaiserhause gewiss zu einer nochmaligen Bestätigung der wichtigeren Privilegien der grossartigen Stiftung Otto's I. ungleich geneigter, als irgend Einer seiner gleichnamigen Nachfolger. Beinerkenswcrth ist es freilich, dass zur Zeit der Abfassung der Bulle, mit Ausnahme des B. Jordan von Posen (f 984) die genannten Suffraganbischöfe meist seit einer Reihe von Jahren nicht mehr am Leben waren und weder der Erzb. Adalbert als ein bereits Verstorbener (t 981) noch dessen Nachfolger Giseler genannt wird, und auffallend könnte es erscheinen, dass unter den damaligen Verhältnissen des üisthums Merseburg Erwähnung geschieht, das schon 981 als angeblich im Widerspruch mit den canonischen Ge setzen errichtet aufgehoben worden war.

    ?5".f

    6) rohoralunt B.

     
    x
    There are no annotations available for this image!
    The annotation you selected is not linked to a markup element!
    Related to:
    Content:
    Additional Description:
    A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.