CCLII.

Gotfridus dei gracia ecclesie Patauiensis episcopus vniuersis, ad quos tenor presentis scripti peruenerit, salutem in domino Jesu Christo. Piis predecessorum nostrorum exemplis inherere volentes, qui se religiosis viris in largiendis elemosinis et in conferendis bene- ficiis exhibuerunl liberales, dilectis in christo fratribus abbati et conuentui sanete crurisCysterciensisordinis nostre dyocesislibertatem illam et graciam, quam a nostris habuerunt predeeessoribus, innouamus et concedimus de liberalitate nostra et fauore, quo ipsos prosequimur, et precipue ob diuinam reuerentiam, que nos super nostra merita suis largifluis beneficiis honorare curauit, vt uidelicet in locis omnibus ecclesie nostre patauiensis tam apud Danubium quam apud Enum sales, quos annuatim recipiunt de elemosina ecclesie Salzburgensis videlicet duo talenta maioris ligaminis, quod Schefpant dicitur, trans- ducant libere sine muta, ita vt nec a iudicibus nostris seu officialibus, ac mutarum nostrarum et theloneorum prouisoribus nomine mute seu tlielonei, vel cuiuscumque alterius exaccionis nichil ab eis penitus exigatur, in sortem pensionis nobis debite, quidquid de dictis salibus solvere deberent, a mutariis nostris et officialibus computandum. Volu- mus etiam, vt, si quis de partibus Austrie vel de vectoribus salium eorumdem cuiquam de nostris debitor existat racione quacumque, propter hoc dictus abbas et conuentus sanete cruris non impediatur vllatenus vel grauetur, sed res eorum abire libere permittantur. Et vt hec nostre donatiouis gratia iuxta antiqua ipsius monasterii priui- legia, sigillo etiam capituli nostri munita, ab omnibus nostris officialibus prouide conseruetur, ipsam presentibus litteris et nostri sigilli muni- mine roboramus. Datum Wenne anno domini M? CC? LXXXI1I? tercio nonas Aprilis.

Original auf Pergament mit Siegel.

232

�?�?ш.

1283. 9. Mai. Wien. — Albrecht, Herzog von Österreich, beurkundet eine auf Anfrage des Abbtes von heiligen Kreuz vor der Hofschranne zu Wien geschöpfte Entscheidung in Betreff der Ausübung der Gerichtsbarkeit und des Weingartenbaues.

Nos Albertus dei gracia dux Austrie et Stirie, dominus Carniole, Marchie ac Portusnaonis ad vniuersorum noticiam volumus peruenire, quod nobis prouinciali iudicio presidentibus apud Wiennam reuerendus pater dominus Heinriem abbas monasterii sanete crucis Cisterciensis ordinis coram nobis per sententiam inquirere petiit et rogauit, vtrum in villis aliquibus, in quibus iudicium siue iudicandi auetoritas sibi et suo monasterio attineret, de vniuersis et singulis causis in ipsis villis emergentibus non solum in fundo monasterii proprio verum etiam in stratis publicis et plateis dictus abbas uel suus officialis haberet cognoscere, iudicare et etiam deffinire; et fuit communi ministeria- lium et aliorum fidelium nostrorum tam assidentium quam astantium sententia difinitum, quod in villis huiusmodi, in quibus iudicium seu iudicandi auetoritas memoratum abbatem et suum monasterium respi- cit, ipse abbas vel suus officialis de uniuersis causis, que in eisdem villis emerserint, causis sanquinum dumdaxat exceptis, tam in fundo proprio quam etiam in stratis publicis et plateis plene cognoscere habeat ac etiam iudicare. Preterea prelibato abbate instante amplius coram nobis sententia legitima communi examine confirmauit, quod, si ipse abbas aut monasterii sui homines in bonis aut curtibus monasterii aliquos agros in vineas redegerunt, magister montium vinearum, qui Perchmeister dicitur, nullum sibi in eisdem vineis ius ratione commutationis huiusmodi uendicet vel usurpet ita, quod fundus huius modi taliter alteratus non obstante forma alterationis huiuscemodi in pristinis libertatibus et iuribus sicut agriculture tempore conseruetur. Nos itaque sentencias huiusmodi coram nobis rite sic latas et prouide approbatas auctoritate presentium confirmamus dantes has nostras litteras in testimonium super eo. Datum Wienne anno domini Mille simo ducentesimo octogesimo tercio, VII? idus Maii.

Origina] auf Pergament, dessen Siegel fehlt.

233