LXXX.

In nomine sanete et indiuidue trinitatis. Rudgerus dei gracia Patauiensis episcopus omnibus christi fidelibus tam presentis etatis quam future generationis in perpetuum. Cum olim inter uirum uene- rabilem Eglolfum abbatem sanete crucis et Liupoldum domini pape subdiaconum plebanum in Alecht questio moueretur super exemptione predicti monasterii, quod in terminis ecclesie in Alœht dinoscitur esse situm, memoratus abbas exemptionem et concambium demonstrauit, videlicet unum mansum in Alœth et alium mansum in Mowerlingen, et super his privilegium domini Regenmari predecessoris nostri Patauiensis episcopi pretendebat, eiusdem priuilegii hic est tenor. (Folgt die pag. 3, Nr. II mitgetheilte Urkunde des Bischofs Regin- mar von Passáu.) Memoratus autem plebanus de Alœth asserebat illud privilegium non sufíicere tum ex eo, quod exemptio illius monasterii non pertinebat ad Patauiensem episcopum, cum idem monasterium in predio prineipum Austrie sit fundatum, tum ex eo, quod predictos mansos m Alœth et in Mowerlinge ipse plebanus non habuit, nec suus habuit antecessor. Questione igitur huiusmodi diucius agitata tandem

91

mediantibus uiris sapientibus et discretis, uidelicet domino Alberone abbate de cella sanete Marie, et priore ipsius loci, et domino Liv- prando archidiacono et plebano de noua ciuitate, et Vlrico notario et plurimis aliis predicti abbas et plebanus in formam subscriptam concordie conuenerunt, ut in posterum inter successores eorum pax et tranquillitas permaneret. Cessit igitur plebanus in Alœth questioni et contentioni, quam habuit de exemptione monasterii memorati, ces sit etiam iuri, quod habuit uel habere uidebatur in personalibus deci- mis infra septa monasterii antedicti, cessit etiam decimis agrorum, qui sunt siti in primo circuitu, quem fecit Livpaldus marchio Austrie, sicut in ipsius priuilegio termini sunt distincti, addita curia in Sigen- velt, et eiusdem privilegii hic est tenor. (Folgt die рад. 1, Nr. I mitgetheilte Stiftungs-Urkunde.) In hiis ergo terminis quidquid inclu- ditur, dictus abbas decimas agrorum percipiet, et de noualibus cultis uel colendis in ea videlicet parte, que ad parochiam in Alœcht per- tinere noscuntur, siue grangie in uillas, siue uille in grangias redi- gantur. Decimeuero personales et animalium et caseorum, et exequi- alia et alia iura parochialis ecclesie parochie in Alœcht salue et integre de colonis remanebunt, pecoribus propriis et armentis ante nominati monasterii sanete crucis a prestatione huiusmodi liberis et seiunetis. Propter predictas itaque cessiones memoratus abbas et conuentus dedit parochie in Alœcht tres mansos in Dornpach sol- uentes unum talentum, quorum unum dedit monasterio sanete crucis Vlricus de Gadem, alterum Vlricus Asinus, tercium Wichardus de sáneto Vito. Item dedit redditus unius talenti in Drœschirchen, in quo- dam predio, quod possidet Vlmannus, quod dux Heinricus de Mede- lich contulit monasterio similiter sanete crucis, et sic cessauit con- tentio inter ipsos. Cum autem ex euentu simili emerserit, quod prima exemptio supradictarum deeimarum uidebatur esse cassanda, ex industria sepedictorum. E. abbatis et conuentus et L. plebani con- promittitur et a nobis coiifirmatur, ut, si quandoque prescripti redditus duorum talentorum forsan uendicione, uel comutatione, siue plebano- rum negligentia, aut alio quolibet modo ab ecclesia in Alœcht post- modum fuerint alienati, premissum concambium prefato monasterio sanete crucis nichillominus maneat semper inconuulsum. Et ne in posterum inter abbatem, conuentum et plebanum, aut successores eorum questio oriatur, nos auctoritate nostra factum huiusmodi confirmamus, maxime cum ad hoc accesserit consensus aduoeati tam

92

monasteri i quam parochie, uidelicet Friderici ducis Austrie et Stirie et domini carniole, et consensus Livpoldi plebani de Alœcht, sicut per eorum sigilla, que hic appensa uidentur, lucide comprobatur. Acta sunt hec anno ab incarnatione domini Mi" CC° XXX? VI? Indictione uero VIIli°

Original auf Pergament, mit den drei Siegeln des Bischofs Rüdiger vоп Passau, des Herzogs Friedrieh II. und des Pfarrers Liupold von Aland. — Herrgott, Monum. I, 299, Nr. VIII.

LXXXL

Circa 1236. — Rüdiger, Bischof von Passau, befiehlt seinen Mautheinneh- mern zu Passau und sonst an der Donau, von dem der Abbtei heiligen Kreuz gehörigen Salz weder Mauth noch Zoll einzufordern.

Rudegerus dei gracia Patfluiensis episcopus. Judicibus et mö- tariis suis tam Patauie quam in aliis locis circa danubium consisten- tibus graciam suam et omne bonum. Scire vos uolumus, quod abbati et conuentui de saneta cruce concessimus, ut in omni possessionis nostre loco nauis vna cum sale ipsorum singulis annis per danubium descensura ab omni exactione sit libera. Vobis ergo preeipiendo mandamus, ut de sale memorati conuentus neque theloneum neque mvtam, пec de transitu, quod vvrvart appellatur, neque ullius iuris nomine quicquam exigatis aut exigi permittatis. Si quis forte de Austria aut etiam de uectoribus eiusdem salis alicui nostrorum aliquid debuerit, propter hoc abbas et conventus sanete crucis in nullo grauentur aut molestentur, sed res eorum libere abire permittantur.

Original auf Pergament mit Siegel.