XXX.

(Chrismon.) In nomine sanetae et indiuiduae Trinitatis. Arnolfus diuina fauente clementia Imperator augustus. Si liberalitatis nostrae munere locis Deo Dicatis quiddam beneöcii conferimus et necessi tates aecclesiasticas ac petitiones seruorum dei nostro releuamus iuuamine atque imperiali tuemur munimine, Id nobis et ad mortalem uitam transiendam temporaliter et ad aeternam feliciter obtinendam

41

profuturum liquido credimus. Quapropter comperiat omnium fidelium nostrorum presentium scilicet et futurorum industria, quod vuichingus patauiensis aecclesiae presul venerandus optulit nobis auctoritates immunitatum piae recordationis Karoli atque hludouuici serenissi- morum videlicet imperatorum, in quibus continebatur insertum, qua- liter ipsi predictam sedem, quam viuulo quondam sanctae lauriacensis aecclesiae archiepiscopus post excidium et miserabilem barbarieam deuastationem eiusdem prescripte lauriacensis ecclesiae nuspiam alibi Inventa suae tuicionis securitate primus episcopauit otilone strennuo baiouuarum duce concedente, qui etiam canonicos et mo- nachos, quos dei misericordia hostium subtraxerat predae, In aecele- sia quae est constructa in honore sancti Stephani Protomartiris christi, vbi etiam sanctus valentinns corpore requiescit, reuerenter collocauit, quam ver« cum omnibus ad eam pertinentibus vel aspi- cientibus sub immunitatis suae defensione consistere fecerant et con- firmauerant, ut, quicquid ex liberalitate imperatorum atque regum sine ducum vel ceterorum fidelium eidem sedi collatum fuerat, per petuo eins dicione consisteret. Ad haec etiam et cartulas traditionum, quas predictus Otilo et filins eins Tassilo duces baiouuariorum ob eiusdem sanctae patauiensis aecclesiae restaurationem vel amplifica- tionem fecerant, obtutibus serenitatis nostrae praeferens isdem pre- scriptus pontifex, in quibus legebatur, quod idem predicti duces ad candem sedem areas et mercatum cum integro teloneo suo ac man- cipia utriusque sexus, molendina piscationes et vineas et quicquid in eadem urbe uel circa earn visi sunt in proprium possidere, nihil extra dimittentes omnia in omnibus sancto stephano sanctoque Valen tino iure perenni tenenda tradiderunt. Nos autem diuino amore com- puncti et tam earundem conscriptiouum testimoniis quam et predicti pontificis precibus commoti pium morem antecessorum nostrorum videlicet gloriosissimorum augustorum exequentes eandem sedem cum omnibus sibi subiectis simili modo sub nostre defensionis mundiburdio et immunitatis nostrae defensione constare decreuimus atque jubemus, ut, sieut a predictis principibus constat eandem sedem sub eorum immunitate hucusque vigere, ita deinceps sub nostra permaneat defen sione et per hoc nostrum imperiale preceptum non solum istas immu- nitates confirmamus sed etiam omnium imperaterum seu regum sepe dictae aecclesiae noviter vel antiquitus collata munimus atque reno- uamus praecepta et si quicquam adhuc est, quod ex prenominata urbe

42

fiscus noster exigere poterit, hoc totum pro luminaribus et necessi- tatibus eiusdem aecclesiae expendendum ipsi quoque tradimus et in- super precipimus, ut in prememorata urbe amodo nullus iudex publicus vel quislibet vir ex curiali dignitate placitum aut comitatum habere presumat vel omnino super familiam aut suburbanos aliqua secularia siue judiciaria in ea exerceat negotia, sed aduocatus atque patronus sanctae dei casae sub ditione illius sedis episcopi constitutus, quae- cumque ill i �? sunt disponenda, Ipse et non alius ordinet et examinet. Preterea similiter iubemus, ut nihilominus quispiam in ecclesias aut abbatias siue cellulas aut loca vel agros seu reliquas possessiones, quas moderno tempore in quibuslibet pagis vel territoriis infra im- perium regni nostri iuste et legaliter memoratum tenet vel possidet monasterium vel ea, que deinceps per praecepta regum vel quorum- libet traditiones fidelium in jure ipsius monasterii voluerit diuina largitas augeri, temerarie vim siue usurpationem aut rapinas vel pressuram moliri audeat nec nos nec ullus successorum nostrorum deinde munera aut conuiuia aut ullum coactum seruitium accipere satagat et vbicumque vero loca eiusdem monasterii forestis nostris adjaceant, inde omnia ligna aediñciorum, pastum ac pascua sine censu sumant. Prenominatorum itaque sanctorum negotiatores in aquis et in aruis sine teloneo ubique pergant, aurifices autem eorum, quos- cunque permiserit prefatae sedis antistes, non aliter quam nostri omnibus fluminum arenis absque contradictione vtantur et penitus nulla iudiciaria persona homines illorum in ulla re stringere temptet Nullusque, Sicut prediximus, superioris vel inferioris ordinis rei- bublicae procurator vel qualibet (quaelibet) persona ad causas tribu- nitio more audiendas vel freda exigenda aut mansiones seu paratas faciendas, parafredos aut fidejussores tollendos aut homines tam ingenuos quam seruos distringendos ullo modo super terram ipsius aecclesiae commandites nec ullas publicas rcdibitiones aut iulicitas occasiones rcquirendas exigere conetur, Sed liceat memorato ponti- fici suisque successoribus res predicti monasterii cum omnibus sibi subjectis et rebus et hominibus ad se iuste aspicientibus sub tuitionis atque immunitatis nostrae defensione remota totius iudicariae potesta- tis inquietudine quieto ordine possidere et regere et nostro fideliter parere imperio atque pro incolomitate nostra conjugisque et prolis seu etiam totius regni nostri a deo collati vna cum eanonicis et mo- nachis sibi subjectis domini inmensam clementiam jugiter exorare

43

delectet. Et ut haec immunitatis et donationis nostrae auctoritas plenissimam In christi nomine per cuneta voluentis mundi curricula obtineat stabilitatis firmitudinem, manu propria subtus eam confirma- uimus et anuli nostri impressione iussimus insigniri.

Signum Domni Arnolfi Serenissimi (MoQOgramma) Imperatoris Augusti.

Eugilpero Notarius Ad uicem Deotmari Archicappellani re- cognoui. (S. R.) Data X? id. Sept. Anno Incarnationis dominicae DCCCXCVIII.° Indictione I* Anno XI° regis arnolfi, Imperii autem eius III? Actum reganesburch regio palacio. In dei nomine feliciter. Amen.

Hansiz, Germ. sacr. I. 169. — Buchinger, Geschichte von Passau II. 488. — Mon. boie. XXVIII. I. 119. Nr. 86. ex orig. cum sigill.p£nvtri*.'r>l.'erim.J7/.