useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Lisch, Friedrich: Geschichte des Geschlechts Behr I, 1861 (Google data) 20.
Signature: 20.

The transcription and metadata of this charter are scanned by a OCR tool and thus may have low quality.

Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
D. d. Treptow (a. d. Tollense). 1249.
Der Herzog Wartislav von Pommern verleiht dem Kloster Beinfelden den Eof Mönchhusen im Lande Gädebehn mit den Dörfern Wildberg, WoVeoio und Reinberg und allen dazu gehörenden Gerechtsamen und beschreibt die Grenzen dieser Besitzung.
Source Regest: Urkunden und Forschungen zur Geschichte des Geschlechts Behr, Nr. 20., S. 194
 

ed.
Current repository
Urkunden und Forschungen zur Geschichte des Geschlechts Behr, Nr. 20., S. 194

    Graphics: 
    x

    In noraine sancte et indiuidue trinitatis. Wartislauus, dei gratia dux de Dymin, vniuersis hoc scriptum inspecturis salutem in omnium saluatore. Quoniam Status

    mortalium indesinenter ad vlteriora descendit, ea que inier mortales ordinantur, merito scriptis annotantur, vt si contra rem gestam prauorum quandoque consurgat inuidia, rei veritatem expressam literarum testentur eloquia. Hinc est quod ad vniuersorum notitiam tarn presentium, quam futurorum volumus deuenire, quod nos de consensu et beneuolentia heredum nostrorum fratribus in Reyneuelde pro vberiori remedio anime nostre necnon et progenitorum nostrorum contulimus grangiam Monekenhusen in prouincia Gotebant, cum villis adiacentibus Wilberghe, Wolcowe, - Reyneberghe, cum eorum terminis et disterminationibus, cum siluis, pratis, pascuis, aquis, piscariis, terris cultis et incultis, siue noualibus exstirpatis vel in posterum exstirpandis, cum omni vtilitate, que nunc est vel in futurum haberi potest, in ipsorum proprietatem et liberam possessionem. Preterea ne quies fratrum predic- torum in aliquo valeat perturbari, contulimus eisdem fratribus omnem iurisdictionem bonorum predictorum, iudicium videlicet sanguinis, id est capitalis sententie, absci- sionis manus, omniumque culparum correctionem, necnon et omne ius prefecture super colonos villarum predictarum, hoc statuentes, vt homines villarum earundem liberi sint et immunes ab omni onere et infestatione aduocatie, peticionibus, exac- tionibus, pontium siue cuiuscumque munitionis faciende et ab omni expeditione, preter illam quam lanthwere vocant, ad quam cum ceteris se Opponent, illud adi- cientes, vt annonam et omnes prouentus, quos de eisdem possessionibus colligere poterunt, libere et absque contradictione quo voluerint nostra freti auctoritate dedu- cant. Terminos vero predictarum villarum, ne per improborum temeritatem eisdem fratribus in posterum coangustentur, in hac pagina conscribi fecimus, qui incipiunt ab ortu fluuii, qui Pretusniza dicitur, per descensumque ipsius riuuli tendunt versus aquilonem vsque ad antiquum molendinum et sub ipso molendino per ascensum cuiusdam alterius riuuli versus aquilonem vsque in magnam paludem, per quam procedunt usque ad campos ville Scortsowe, a fine vero istius paludis versus orien- tem vergunt recto tramite, sicut Signa arborum demonstrant, ad aliam magnam paludem, iuxta quam dominus Bertholdus Thuringus Signum fecit in arbore quadam, ab ista autem palude recto cursu secundum Signa arborum et montium descendunt versus austrum in flumen Pretusniza, per quam descendunt versus Orientalen) plagam ad quandam vallem, supra quam mons paruus factus est in Signum, et ab eadem valle ascendunt versus austrum recto tramite secundum signa in arboribus sculpta vsque ad quandam paludem paruulam, a quo procedunt recto tractu ad quandam vallem magnam versus uillam, que Calube dicitur, supra quam etiam mons paruus factus est in Signum, et ab eadem valle procedunt versus occidentem

    ad quandam grammeam et paruulam paludem, inter quam vallem et paludera iacet lapis magnus in Signum, a qua palude vadunt versus occidentem de palude ad paludem, sicut Signale arbores inter paludes demonstrant, vsque ad vnam magnara et longam paludem, que ex parte respicit austrum, a flne autem istius paludis uer- gunt versus austrum recto tramite, secundum quod signa arborum demonstrant, vsque ad campos ville Gotebant, iterum in vnam magnam paludem versus occiden tem, per quam descendunt vsque ad medium indaginis, qui Manhaghen dicilur. a qua descendunt recto tractu, sicut vallis quedam demonstrat, vsque ad pontem qui bolbrugge dicitur, a quo ponte tendunt per descensum cuiusdam riuuli vsque in stagnum, et per ipsum stagnum procedunt vsque ad antiquum Castrum, quod est in medio stagni, in quo stagno Pretusniza oritur, et a qua ipsi termini incipiunt. In cuius rei firmamentum presentem paginam conscribi fecimus et sigilli nostri appen- sione communiri. Huius rei testes sunt: Sweno abbas de Hilda, Albertus abbas in Dargun, Borchardus prepositus de Ciadesowe; milites: Johannes Thuringus et Bertoldus frater suus, Rauen de Stouen, &aVttg]}OU0 Urötlö, Godefridus de Tribi- towe, Bertoldus iuuenis, Hinricus de Gotebant, Conradus de Cycenhusen, Otto Draco, Hinricus Berichane, et alii quam plures. Acta sunt hec in Trebetovve, anno domini (D.° CC.° X°LIX°, indictione Hü«-

    Nach dem Originale, auf Pergament, im königl. preuss. Provinzial-Archive von Pom mern zu Stettin, gedruckt in Kosegarten Codex Pom. I, Nr. 419, p. 868, und in v. Dreger Cod. Pom. I, Nr. 190, p. 284 flgd. Das Siegelband mit dem Siegel ist ausgerissen. Im v. Dregerschen Abdruck steht irrthümlich „Harueydus Vrsus" statt „Harneydus". Die Indiction IUI ist falsch; sie musste VII sein. Der Herr Archivar Dr. Klempin ist der An sicht, dass die Urkunde „gefälscht" sei. Ich habe schon früher die Ansicht in den Jahrbüchern des Vereins für meklcnburg. Geschichte XIV, 1849, S. 72 flgd. weitläuftig ausgesprochen und zu begründen gesucht, dass die meisten Urkunden des Klosters Reinfelden in der ersten Hälfte des 14. Jahrhunderts nachgemacht seien. Ich habe mich aber ausdrücklich dagegen verwahrt, dass ich an eine eigentliche Fälschung glaube. Ich glaube, dass Inhalt und Zu sammenhang im Allgemeinen, mit Ausnahme von Einzelheiten, richtig sind, dass aber die Formen nachgemacht sind. Wahrscheinlich sind die Original-Urkunden vernachlässigt und theilweise vermodert und daher nach alten Abschriften ziemlich geschickt, selbst mit Benutzung der alten Siegel, nachgemacht. Daher lässt sich selten etwas Erhebliches gegen den histo rischen Inhalt der Urkunden sagen, wie denn auch die vorstehende Urkunde, in den Zeugen und sonst, so viel sich beurtheilen lässt, richtig sein wird; der Tag fehlt freilich und die Indiction ist nicht richtig.

     
    x
    There are no annotations available for this image!
    The annotation you selected is not linked to a markup element!
    Related to:
    Content:
    Additional Description:
    A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.