Wy Albrecht van der gnäde godes herre to Mekelenborch, to Stargarden unde to Rozstock bekennet unde betüghet öpenbäre in dessen breuen, dat wy hebben lefly- ken öuerenghedreghen met usen truwen raatmannen to der Wysmere, dor der

Urkunden des Geschlechts Behr. II. B. 20

hulpe willen, därmede se syk met gantzen trüwen bebben bewyset in usen nöden, do syk use man de van Piesse beschedelyken met anderen usen mannen und yren helperen us to vorderuende weder us hadden ghesat, also: Were dat van den seluen van Piesse efle van anderen usen mannen, de syk weder us ghesat hadden, efte van yren helperen, efte van idngheme manne van yrer weghene na desser tyt de seluen use raatraanne, efte use vnde yre borghere, efte yre gut worden veruan- gen efte schade nemen, dat schole wy unde wyllen wederdöen unde yn dar af helpen, also dat se iö schädelös där van Scholen blyuen. Were wy äuer böten landes, so möghen se dat wederdöon sunder iemannes vräghe unde sunder täneghen bröke. Wanne se us äuer hebben möghen unde se där to eeschen, so schole wy yn yö där af helpen, dat se schädeloos blyuen. Unde där mede so schole wy unde wyllen den seluen raatmannen unde usen unde yren borgheren to der Wysmere en holt unde gnedych herre wesen, also us wol vöghel, unde hoolden alle breue unde hantueste unde Sterken yre vryheyt unde yre rechtycheit, also se de hebben ghehat unde hebben van usen elderen unde van us. Uppe dat alle desse stucke ganz unde vast blyuen van us unde usen erfnämen unde näkömelyngen, so hebbe wy in ghegheuen desse bröue beseghelt met useme ingheseghele in deme iäre na der börd uses herren godes düsent iär dreihundert iär in deme seuen unde drittich- steme iäre, des mydwekens in den hilleghen däghen to pynkesten. Des syn tüghe: de edele man her Gunther greue to Lyndowe, her Klawes van Helpede, her Otto van Dewetze, her ügppolt HitVZ, her Eggerd Hardenakke, her Vikke van Stra- lendorp, her Johann Molteke, use riddere, her Johann Rodekoghele, her Juries Wittenbeke, use raatmanne van der Wysmere, und andere vele user man truwe werdych.

Aus dem Priyilegienbuche der Stadt Wismar vom J. 1351, Rubr. L., gedruckt in Jahrb. des Vereins f. meklenb. Gesch. VII, S. 272.