In nomine domini, Amen. Ego Hinricus dictas Mysnerus omnibus hoc preseas scriptum inspecturis salutem in vero salutari. Donationes, qvibus deuoto subsidio dotantur ecclesie, vt perpetuam obtineant firmitatem, huiusmodi scriptis authenticis et fidelium testimonio corservantur. Super qvo propter eum, qui dat omnibus affluenter, nos qvoque de nostris proventibus sibi gratias referentes, assignavimus, pro remedio animarum nostrarum et parentum nostrorum, cum arbitrio et consensu fratris nostri unici Iohannis Misneri, cenobio Stepenitz qvindecim choros siliginis qvatuor modiorum minus, in villa nostra Gartin, annuatim persolvendos, suppli- cantes divino intuitu, vt nemo heredum nostrorum post mortem nostram in futuro aliqvo gravamine obviare, sed adiectionibus elomosynarum amplius exaltare, [pré sumât]. Insuper sororem nostram Idam, uxorem Ade legitimam, cum duabus suis filiabus mansuram in eadem prebenda ita sane Iocavimus, ut una ex eis habitum mutando, totaliter subsistât serviens domino Iesu Christo in proposito perpetué virginitatis, et de alia filia in nostro et nostrorum amicorum pendebit arbitrio, qve infantulus est, si in posterum contigerit earn nuptui tradendam. De sorore vero nostra taliter statuimus, qve viro legitimo iuncta est, si ipse Adam vir eius earn recipere voluerit, libere ad eum redeat sine aliqvo murmure, nichil de bonis, que pure propter deum ecclesie donauimus, reqvirens et recipiens omnino. Ceterum etiam si vir eius in posterum non reqvuisierit et earn ibidem in castitate permanere übet, omni tempore vite sue, sicut ordinauimus, manebit, similiterque altera filia eius, si non ipsam denuo recipimus, in cenobio manebit. Ut autem hec donatio rata, sic ordinate, firma permaneat, presentem paginam utriusque sigilli munimine roboravimus. Huius rei testes sunt Wasmodus, eidem ecclesie prepositus, frater Walterus de Rupin, Machovius, miles Christi et magister in Mirowe, Bertoldus de Havelberge, ego Heinricus et frater meus Iohannes Misnerus, <@ttO Fridhe- ricus Brosehav[er]e et alii qvam plures. Datum in die Mauricii, in Wesenberge, anno domini incarnationis millesimo ducentésimo octuagesimo octavo.

Nach dem Originale, im Archive des Klosters Stepnitz, gedruckt in Riedel Codex dipl. Brand. I, Th. 1, S. 247, Nr. 11, und F. Boll Geschichte des Landes Stargard, I, S. 312, Nr. 26. Man vgl. die Anmerkung ron Boll, S. 313—314, der den Heinrich Meissner für den altern Minnesänger Meissner hält.