CCXXXVI.

Honorabilibus viris, Consulibus de Lubeke, Consules hildesienses paratum in omnibus obsequium. || Rogamus diligenter, quatenus intuitu iuris ac nostri causa seruitii ad hoc cooperari dignemini, J| quod burgensi nostro Johanni, dicto scat, fiant quinque marce pori argenti de hereditate henri||ci, serui domini Olferi, vestri burgensis, qui prefatus noster burgensis vos de predictis quinque marcis reddere

1264. Jul. 4. 265

wlt indempnes, si aliquis de cetero requisierit: de quo ad nos respectum habeatis, quia, sicut notorium est, predictus Henricus predicto Johanni, burgensi nostro, in prefata pecunia tenebatur. Datum Anno domini MCCL^IHI, in die beati Odelrici confessoris.

Sach der Vrtehrift, auf der Trete. Dat Siegel itt verloren gegangen.

ccixxm

Margarelha, Konigin der Dancn und Slaven, bewilligt fur sich und ihren Sohn (Konig Erich Glipping) den Liibeckern Freiheit vom Strandrechte in ihren Landen. 1264. Aug.16

M argaretha dei gracia Danorum Sclauorumque regina. Omnibus presen- tes litteras inspecturis salutem in vero salutarj. Constare volumus || vniuersis, quod nus, habito meliorum regni nostri consilio, dilectis nobis ciuibus Lybicensibus ex parte dilecti filii nostri domini regis et nostra hanc graciam fecimus || specialem, quod si infra terminos regni dacie casu infortuito naufragium patiantur, et bona eorum, que Wraek vulgariter dicuntur, ad littora || deuenerint, casu quocumque contingente, dicta bona omnia et singula libere habeant et disponant pro sue bene- placito voluntatis. Prohibemus igitur districte per graciam eiusdem domini regis et nostram, ne quis aduocatorum vel quisquam alius, si casus predictus acciderit, dictis ciuibus vel eorundem nunciis contra hanc graciam eis jndultam preiudicium, jniuriam vel aliquam molestiam super dictis bonis recolligendis facere presumat vel audeat quoquo modo. Quod si quis aliqua temeritate confidens attemptauerit, leges et jura patrie infringendo, regiam procul dubio non effugiet vlcionem. Vt autem hec gracia eis concessa stabiliter perseueret, et ab aliquo non possit pro- cessu temporis irritarj, presentes litteras sigillis nostro et subscriptorum dominorum, qui presentes aderant, videlicet venerabilium patrum Nicholai Wibergensis, domini regis cancellarii, et Tukonis arusiensis Episcoporum, Ernesti comitis de Glyghaen, Elbonis filii Vgotj quondam Marscalci, Johannis Genwaecher quondam dapiferi, Andree Palni sun, Andree pincerne, jaon Litlae preses1 Lundensis, Absalonis An- draes san et stringonis fratris sui, thorbni saxi sun, Mathei de Northorp domini regis dapiferj, Gregorii de skania, Nicholai oendoer sun, Petri pannae, Barchhaas et Petri Niclaes sun, sigillari fecimus in testimonium sufficiens et cautelam. Datum Rotzstock, anno domini MCCLXIIII, jn crastino assumptionis beate virginis Marje.

\ach dem Originale, auf der Trese. Von den ursprungUchen dreizehn Siegeln der Urkunde fehlt eint, in

der Reihe das zwolfte.

]) Lic9: presidis.

BJ. I. 34

•268 1265. Dcc. 1«.

"'"■'•'! 1 - CCMXVIII.

Guidb, Curdinal und papstlicher Legut, delegirt den Hamhurgischen Propst Heinrich zur Entscheidung uber die von dem Grafen Gerhard I. von Holstein gegen die Stadt Lubeck angebrachte Beschwerde wegen der an seinem Bruder, dem verstorbenen Grafen Johann I., zu Lubeck veriibten Gewaltthutigkeit. 1266. Dec. 16.

Krater Gwido miseratione diuina TT. sancti Laurentii in Lucina presbyter Cardinalis, apostolice sedis legatus. Dilecto in christo Henrico, preposito hammen- burgensi, salutem in domino. Dilectus in Christo Nobilis vir, Gerhardus, comes holtsatie, sua nobis conquestione monstrauit, quod cum bone memorie nobilis uir Johannes, frater suus, olim lubicensis ciuitatis existeret dominus, prouocatus qua- dam uice ex Jegitimis causis contra quemdam militem, ipsum interfecerit gladio, et tandem ad matricem ipsius loci ecclesiam, ob impetus uel insultus, quos ipsius loci seu ciuitatis Consules, Majores ac etiam populares propter hoc mouerant contra eum, pro uite remedio confugisset; tandem Consules, Maiores et popuiares predicti, ad eandem accedentes ecclesiam, reuerentia debita piis locis penitus retroiecta, nec dei timore perterriti, nec in ullo prefato comiti deferentes, ipsius ecclesie hostium ausu sacrilego perfregerunt, dictumque nobilem exinde inhoneste trahentes in arta posuerunt custodia, quamquam ex ipsa postmodum euasisset Verum idem comes, qui tutor filiorum prefati nobilis existit, tactus dolore cordis intrinsecus, memorialis inurie iugi tedio conturbatus, supplicauit humiliter, ut super ihoc prouidere paterna sollicitudine curaremus. Quia igitur, si tantum excessum dimitteremus forsitan impunitum, possemus non immerito ex diuino iudicio de negligentia reprehendi: prouidentie uestre qua fungimur auctoritate mandanms, quatinus, uocatis qui fuerint euocandi, et auditis hinc inde propositis, quod cano- nicum fuerit statuatis; facientes, quod decreueritis, auctoritate nostra firmiter obseruari. Testes autem qui nominati fuerint, si se gratia, odio uel timore sub- traxerint, eadem auctoritate compellatis ueritati testimonium perhibere. Datum hammenburg, XVII Kal. Januarii, pontificatus domini Clementis PP. IIII Anno primo. :.

Xach der in der Urkunde A». CCLXXXIV. enthaltenen Abschrift.

1266. Jan. 9. 267

Guido, Cardinal und papstlicher Legat, erldsst' eine Verordnurig wider die Aus&bung des Strandrechles an den Kiisten Dariemarfts, Schwedens, Slaviens, Poni- merns, Frieslands uhd der Elbe, und ubertragt derit Bischofe von Ralzeburg die Aufrechthaltung derselben. 1266. Jan. 9.

Uenerabili in christo patri dei gracia Episcopo Raceburgensi Frater Guido miseratione diuina Tituli Sancti Laurencij in Lucina presbyter Cardinalis, apostolice sedis legatus, || salutem in domino sempiternam. Ddecti in christo filii, Cjues Lu- bicenses, sua nobis conquestione monstrarunt, quod cum eos uel alios mercatores de diuersis mundi regionibus ueni|[entes, quandoque peregrinationis causa, aliquando sue mercationis gracia, mare occidentale uel orientale frequentare contingit, ex permissione diuina in eodem rebus et corpore || sepe naufragium paciuntur; quorum res cum ibidem aut ahas adlitauerint uel appulsa(e) fuerint, milites uel ajij viri po- tentes adiacencium regionum,' intelligentes hoc flagellum dei, potenter accedunt et bona omnia ipsorum naufragorum accipiunt, quilibet pro sna potencia asserentes ea suis proprijs pertinere iurisdictionibus, doloribus illorum non compacientes^ quos deus casti[gi]gari permisit, quin ipsorum afflictioni afflictionem inhumanitus superaddant. Auctoritate igitur dei omnipotentis et in npmine sancte et indiuidue tiinitatis, ad utilitatem christi fidelium mare nauigancium pre negociationibus licitis et honestis per omnes tenninos in omnibus partibus adiacentibus mari occidentali uel orientali, videlicet Dacie, Swecie, Slauie, pomeranie, frisie, et albie, duximus statuendum, ut omnes mercatores huiusmodi negociationibus insistentes sub aposto- lice sedis et nostra protectione consistant, Et si aliqui naufragium passi fuerint; omnes finitimi homines ipsis naufragis propter deum et iuris naturalis equitatem in tanta necessitate subueniant, sicut uellent sibi in casu simili subueniri; Scientes esse sanctitum tam apostolica auctoritate quam imperiali ac regia potestate, quod omnes res illorum, qui naufragium fuerint perpessi, ubicumque apulsa fuerint uel adiecta, siue ipsi naufragi presentes fuerint uel absentes, de mero iure et proprie sunt i|lorun), qui eas possederant, antequam huiusmodi naufragium paterentur; et res eedem ad heredes eorum pertinent, si fortasse mortis periculum incurrerunt, nulla contraria consuetudine obsistente. Heredes uero, qui propter locorum distan- ciara non possunt cornmode infra annum et diem prosequi causam suam, habeant ex presenti constitutione biennium, et si ex ualde remotis partibus fuerint, infra triennium prosequantur. Illi uero, qui predictos naufragos in tanto discrimine ad- iuuerint pure et simpliciter propter deum, centum dierum de iniuncta sibi penitencia

34*

268 1266. Jan. 9.

indulgenciam consequantur; Qui uero pro temporali emolumento manum eis adiu- tricem porrexerint, laboris sui mercedem accipient secundum constitutionem bono- rum hominum, qui ad hoc fuerint deputati. Si uero, quod non speramus, aliquis tam sceleratus fuerit et profanus, qui ad rapinam predictarum rerum extenderit manus suas, nisi infra octo dies restituerit quod accepit, sententiam excommuni- cationis incurrat, et diuina cessent in tota parrochia, in qua res ita contra deum et iusticiam occupatas manifeste constiterit detineri, et emptores, qui scienter res ipsas emerint a raptoribus, excommunicationis sententie subiacebunt; Similiter et iudex, in cuius iurisdictione consistunt predones hurusmodi, si non procurauerit ablata restitui infra mensem. Quod si ad Episcopum loci illius querela de huius- modi facto prolata fuerit, et ipse similiter remedium adhibeat, si uoluerit officij sui periculum euitare. Quod si quisquam predictorum excommunicatorum discrimen mortis incurrerit, antequam fuerit absolutus, omnino ecclesiastica careat sepultura, quin immo cadauer, in mare proiectum, ibi condignam penam accipiat, ubi facinus est commissum. Vobis igitur, domine Episcope Raceburgensis, auctoritate qua fungimur mandamus, ut predicta omnia, secundum quod in predicta littera continen- tur, faciatis inuiolabiliter obseruari, contradictores et rebelles per censuram eccle- siasticam compescendo. Datum Lubek, V Idus Januarii, Pontificatus domini Cle- mentis pape IIII" anno primo.

Nach dem Originale, mit anhdngendem, wohlerhaltenem Siegel, auf der Trete.

ccrxxx.

Guido, Cardinal und pdpstlicher Legat, beurkundet, dass das Liibechische Dom- capitel fiir die Verletzung des Asyl -Rechtes der Domkirche durch das Liibeckische Volk, auf Veranlassung eines vom Grajen Johann I. von Holstein veriibten Todschlages, Genugthuung erhalten hube. 1266. Jan.ll.

Uniuersis presentes litteras inspecturis Frater Guido, miseratione diuina Tituli sancti Laurentii in Lucina || presbyter Cardinalis, apostolice sedis Legatus, salutem in domino. Nouerit uniuersitas uestra, quod cum olim Nobilis vir, || Johan- nes, Comes holsatie, Lubicensis Ciuitatis existens dominus, prouocatus quadam uice contra militem quendam, eum inter||fecerit gladio, et confestim ob insuttus ao insequutionis causam, quam videbat sibi a popularibus i(m)minere, ad fuge se eon- uertens remedium in maiori Lubicensi Ecclesia se pro refugio receptasset, Ques seu populares Lubicenses Nobilem prefatum exinde non sine violentia extrahentes ipsum in custodia posuerunt, quamquam exinde illesus postmodum euasisset. Verum

1266. Jan. 11.

venerabilis pater Episcopus et dilecti filii Capitulum Lubicense coram nobis, tunc apud Lubicensem Ciuitatem morantibus, nec non et multis aliis ibidem astantibus, confessi sunt et recognouerunt libera et spontanea voluntate, se nomine suo et Ecclesie Lubicensis emendam et satisfactionem plenariam pro predicta iniuria seu offensa, ipsis et eidem Ecclesie irrogata, nec non et pro fractione ernunitatis ipsiu» Ecclesie a popularibus seu Ciuibus antedictis recepisse iam dudum; ipsosque Ciues seu populares occasione predictorum Episcopus et Capitulum antedicti deinceps non impetent nec etiam molestabunt. In cuius rei testimoniuni et maiorem etiam firmi- tatem presentes litteras de utriusque partis assensu fieri fecimus, et nostri Sigilli roboratas munimine Ciuibus seu popularibus sepedictis duximus concedendas. Da- tum Lubek, III Idus Januarii, Pontificatus domini Clementis pape quarti Anno primo.

l\'aeh dem auf der Trete befindliehen Originale, mit vrohlerhaltenem Siegel.