CCCXXIX.

I\os Carolus, dei gracia rex Hungarie, recognoscimus et ad vniuersorum notitiam tenore presentium cupimus peruenire, quod nos cum magnifico principe D. Joanne, Bohemie

257

et Polonie rege illustri, ac Lucemburgensi comite, fratre nostro charissimo, indissolubilis ac indiuidue amicitie vnionem permanere cupientes, ad ipsius vnionis robur et perpetuam firmi- tatem sincera fide promittimus, ipsum D. regem Bohemie contra onmem hominem, omni tempore in quouis necessitatis articulo, et in locis quibuslibet toto posse nostro, quandocunque per eum requisiti fuerimus, adiuuare, illustribus ducibus Austrie, qui nunc sunt, fratribus nostris dumtaxat exceptis, contra quos, si predictus rex Bohemie hostiliter cum exercitu processerit, sedem tenebimus in quiete, neque eis hac in parte aliquod faire volumus subsidium vel iuuamen, nec admittere, quod de regno nostro Hungarie ipsis aliqua subsidia per quos- cunque nostros regnicolas afferantur. Si autem ipsi duces terras predicti D. regis Bohemie inuaderent; tunc nos sibi tenemur toto succurrere posse nostro, prout super eo per ipsum dominum regem Boemie fuerimus requisiti. Ipse quoque similiter vice versa, si eidem duces Austrie terras nostras vllo vnquam tempore inuaderent, teneatur nobis ad requisitionem nostram totius sue potentie subsidio succurrere oportune; et quandocunque ipse D. rex Boemie suos homines nobis in auxilium transmiserit, illis in pabulo equorum tantummodo intra metas regni nostri tenebimur prouidere; et ipse similiter nostris, quos sibi quandocunque miserimus, homines intra metas regni sui in solo equorum pabulo prouidebit. Ad maioris autem mutue dilectionis nostre euidens ligamentum illustrem Ladislaum, primogenitum nostrum, inclite Anne, nate dicti D. regis Boemie, postquam a sede apostolica super consanguinitate dispensatio, pro qua obtinenda tam dictus D. rex, quam nos tenebimur in proximo ad ipsam sedem apostolicam nostros nuncios destinare, fuerit obtenta, infra sex menses immediate sequentes, tradimus, et matrimoniali federe in loco, quem idem dominus rex et nos duxerimus mutuo deputandum, promittimus copulare. Qui si dispensatio huius a predicta sede apostolica ista vice nequierit obtineri, contractus ipsius matrimonii teneri debebit vsque ad triennium in suspenso, et interim vterque nostrum, videlicet tam D. rex Boemie antedictus, quam nos bona fide ex toto posse pro dispensatione huius tenebimur laborare. Postquam vero ipsa dispensatio obtenta fuerit, et predicta filia ipsius regis Boemie duodecimum etatis sue annum compleuerit; ex tunc ipse D. rex Boemie statim eam marito suo Ladislao predicto tenetur vsque ad metas sepedicti regni nostri Hungarie transmittere, et intra annum, ab inde com- putandum ipsi nate sue decem millia marcarum, grossorum Pragensium, LVL grossos pro marca qualibet computando. in Broda Hungaricali nomine dotalitii tenebitur assignare; que decem millia marcarum nos ibidem tenebimur recipere, in regnum nostrum, quocunque tempore nobis placuerit, deducituri, sepe dicto D. rege Boemie pro vniuersis suis regnicolis promittente, quod vsque ad castrum nostrum Trenchiniense secure predicta pecunia deducetur. Nos vero vice versa pro dotalicio sepedicti filii nostri XV. millia marcarum argenti, ita quod quelibet ad valorem LVI. grossorum Pragen, se extendat, tenebimur assignare. Dotalicium vero supradictum, quod ab vtroque latere totum se extendit ad XXV. millia, in infrascriptis bonis diuisum ita: X. millia, que pro dotalicio filie predicti D. regis Boemie, et XV. millia, que pro dotalitio prefati filii nostri designantur, ex nostris videlicet ciuitatibus reginalibus Vereuche, Segusd, Labad, Chehy, Arangas cum suis comitibus, officialibus, villis et pertinentiis vniuersis; item ville Steritorn, B.urg, Sleabas, due ville Achat, Balchas, Wihus, Darary, Chehine,

33

258

Wiloch cum omnibus suis vtilitatibus predicta X. millia marcarum; item Posaga cum toto suo districtu, castris, ciuitatibus, villis, oppidis et aliis suis pertinentiis vniuersis prefata XV. millia marcarum sunt per nos certitudinaliter denominata; hoc expresso: quod, si predictum Ladislaum, filium nostrum, ante vel post obitum nostrum habende, liberum vel liberos masculos, decedere forte contingeret, idem filius siue filii in regno Hungarie supradicto succedere debeant; et ipsum regnum ad eos et non ad alios iure hereditario pertinebit. Si vero sepe- dictum filium nostrum.habendo filiam vel filias mori contingeret; ex tunc ipsa vel ipse iuxta consuetudinem ipsius Hungarie obseruatam succedere et hereditare debent. Si vero predictum filium nostrum sine filiis vel filiabus de hac luce migrare contingeret; tnnc supradicta Anna, nurus nostra, vtrumque dotalicium prefatum vsque ad mortem suam pacifice possidebit; ea vero defuncta, predicta X millia marcarum per predictum D. regem Boemie, eidem Anne, filie sue, nomine dotalicii assignata ad eumdem et heredes suos libere reuertantur; ipseque D. Boemie rex ac heredes sui predicta bona prescripta, que pro dictis X millibus marcarum — fuerit ex integro satisfactum. Quumque per nos, heredes ac successores nostros, reges Hungarie, D. regi Boemie vel heredibus suis memoratis sepedicta X millia marcarum .in predicta ciuitate nostra Trinchiniensi numerata fuerint et soluta, et abinde vsque ad metas Morauie ex parte nostra vel successorum nostrorum predictorum secure conducta; tunc predicta bona debent esse libera et soluta. Nosque pro nostris terrigenis promittimus, quod nulluni in ipsius pecunie deductione impedimentum prestabunt. Hoc etiam specialiter est adiunctum: quod si per mortem alterutrius, videlicet Ladislai et Anne predictorum vel propter difficultatem prefate dispensationis prefatum matrimonium non posset legitime consummari; tunc nec nos, nec supradictus rex Boemie ad soluendum dotalicium erimus obligati; nihile- minus tamen vnio dilectionis et amicitie, et omnia alia, que predicta sunt, debent per nos et sepe dictum regem Boemie' inuiolabiliter obseruari; insuper si regem Boemie supradictum claudere contingeret diem extremum; tunc nos regnum Boemie, nec non ipsius regni heredes supradictos cum omnibus terris et iuribus suis in nostram protectionem recipiemus, et ipsum ac omnes defendere tenebimur, et promittimus, tanquam bona propria nostra. Idem quoque dominus rex Boemie antedictus liberis nostris in regno nostro Hungarie facere et eos defendere tenebitur vice versa; si nos, quod absit, migrare contingeret ab hac luce. Vt autem hec omnia et singula premissa ac etiam ea, que in vnione prius inter nos et sepe- dictum regem Boemie habita et ordinata sunt, in omnibus et per omnia permaneant semper salua, in ecclesia S. Jacobi apud fratres minores in ciuitate nostra Tyrnauia super magnum altare, presentibus ven. in Christo patribus Ladislao, episcopo Ollom. (?) Andrea preposito Alben, ecclesiarum, vice — cancellario nostro; nec non spectabilibus et nobilibus viris, Vilhelmo, comite Viliacensi primogenito, Demetrio magistro Tarnacino (Tauernicorum) consiliariis nostris; Loffrido comite de Bynning, Mikch barone (bano) totius Sclauonie; Henrico comite de Withon, testibus ad hoc specialiter conuocatis, iurauimus, testimonio sacrosanctorum euan- geliorum, omni fraude et dolo omnino cessantibus, irreuocabiliter et inuiolabiliter adimplere, rata et firma semper teuere et habere, ac perpetuo obseruare; nec contra ea vel eorum aliquod vllo vnquam tempore de iure vel de facto facere vel venire. Est autem inter cetera,

259

quod tam sepedicta nata prefali D. regis Boemie, quam etiam memoratus filius noster, dum sibi fuerint, vt premittitur, transmittendi, sani et immunes ab omnibus defectibus mentis et corporis, sicut condecet, habeantur. In quorum predictorum et robur presentes fieri litteras et sigillo nostro authentico fecimus roborari. Datum Tirnauie, idus Februarii, anno domini MCCCXXVH. (L. S.)

(Fej<<r T. VIII. P. III. p. 192.)

cccxxx.

Hermannus, abbas Zabrdowicensis, tsendit monasterio Aulce S. Maric e in Antiqua Bruna villam 0fesin. Datum Brunce Kalendas Martii 1327.

J^los Hermannus diuina miseracione abbas, Hermannus prior, Johannes supprior, totusque Conuentus Monasterij Zawerdauicensis, ordinis Premonstratensis, Olomucensis dyocesis, ad vniuersorum noticiam tam presencium quam futurorum uolumus peruenire, Quod nos matura habita deliberacione, consilioque diligenti, quomodo uel qualiter molem debitorum grauiter nos opprimencium euadere possemus, ex quibus nostro Monasterio oriri possent pericula grauia in futurum, recte considerantes, et eque pensantes, quod debitis debita cu- mulare, est illaqueatum periculis, se grauioribus periculis irretire. Ne igitur Monasterium nostrum Zawerdawicense grauioribus dampnorum obruamus periculis, et debitum in quo obligamur, super dampna, uel in vsura recipiamus, de communi fratrum nostrorum consilio et assensu, bona et libera voluntate vendimus et vendidimus et titulo vere vendicionis tra- dimus et tradidimus villam nostram propriam Ohreschin, cum omni Jure, dominio directo uel vtili, cum fructibus redditibus et prouentibus, censu, pratis, pascuis, Siluis, rubetis, venacionibus, aquis aquarumque decursibus, piscacionibus, montibus planis, agris cultis et incultis, vijs et semitis, et generaliter suis pertinencijs vniuersis, quocumque nomine cen- seantur, honorabilibus et deo deuotis dominabus, Katherine Abbatisse, et Conuentui Monialium Aule Sancte Marie Cysterciensis ordinis, Olomucensis dyocesis, pro quadraginta marcis, Morauici ponderis, Sexaginta quatuor grossos pro marca qualibet conputatis, volentes pre- dictas dominas, Katherinam Abbatissam, et Conuentum, predictam villam Ohreschin, cum omnibus suis pertinencijs ut premittitur, tenere, possidere, vtifrui et de eis, tamquam de rebus proprijs queque disponere Jure proprietario et hereditario, quitquid velint, perpetuis temporibus profuturis. Renuncciantes omni Juri actioni et refugio tarn Juris Canonici quam ciuilis, bona fide, pro nobis et successoribus nostris, contra huiusmodi nostram vendicionem quitquam attemptare, vel contra venire in Judicio et extra de euictione eorundem bonorum, tam in toto quam in parte, secundum Jus et consuetudinem terre Morauie sub ypotheca rerum Monasterij nostri, nichilominus promittentes, consensu Reuerendi in Christo Patris abbatis nostri, domini Montis Syon, predictis omnibus accedente, Nosque fatemur de pre- dictis quadraginta Marcis fore pagatos, et eas nobis persolutas integraliter et conplete, In cuius rei testimonium, et robur perpetuo valiturum, presentem literam fieri volumus, et Sigillis dicti Patris abbatis, nostro et Conuentus et Nobilium virorum dominorum, Heinrici

33*

260

de Lypa, Capitanei Morauie, Regni Boemie Summi Marschalci, Gerhardi de Chunstat, Ca- merarij, Przibizlai Zudarij Brunnensis, Wznate de Lompnicz, Pothonis de Wildenberch, Hartlebi de Boscowicz, et Chirnini de Popicz, testium per nos ad hoc rogatorum petiuimus et voluimus communiri. Actum et Datum Brunne Anno domini Millesimo Trecentesimo vicesimo septimo Kalendas Marcij.

(Orig. membran. cum X. sigillis parvis in archivo monasterii „Aula S. Marise" apud C. tt. Gubernium limine sub lit. L. n. 1.)