LXXXVII.

Johannes dei gracia Boemie et Polonie Rex, ac Lucenburgensis Comes. Omnibus in perpetuum. Sub rigore religionis omnipotenti domino famulantibus liberalem nostri fauoris graciam libenter impendimus, vt eo commodius liberiusque diuinis insistant cultibus, quo amplius a secularium Judicum vexacione multiplici fuerint liberi et soluti. Consideräntes etenim ipsorum famulorum dei columbinam simplicitatem, per quorumdam secularium hominum volpinam astuciam in negociis quibuslibet atque causis sepius multipliciter defraudari, ipsorum simplicitati succurrere iustum pium et necessarium iudicauimus ex preeminencia Regie Maie statis. Viros igitur Religiosos . . Abbatem et Conventum Monasterij de Sar Ordinis Cyster- ciensis necnon homines commorantes in possessionibus ipsorum, a potestate et iurisdiccione beneficiariorum nostrorum et Judicum tam Prouincialium quam eciam ciuitatum quarumlibet regni nostri ex toto eximimus et absoluimus diuine retribucionis intuitu de gracia speciali. Ita ut nec Brnnam nec alias ad quecunque iudicia pro causis aut culpis quibuscunque debeant ammodo euocari. Sed omnes culpe siue cause parue aut magne quocunque nomine censeantur, quas quicunque hominum contra predictos viros Religiosos . . Abbatem et Conuentum Sarensem et ipsorum homines pretendere poterint aut voluerint in ipsorum possessionibus per Judices et Juratos ab Abbate et Conuentu sepedictis constitutos vel constituendos imposterum iudicentur. Volumus eciam et mandamus et singularis gracie priuilegio indulgemus, vt . . Abbas fratres et homines Monasterij sepedieti in Ciuitatibus, in villis aut in locis forensibus quibuscunque non debeant arrestari, detineri, impignorari, capi vel quomodolibet fatigari pro debitis dumtaxat, nisi forte iusticia ab abbate eodem, aut a suis Judicibus conuenienter requisita fuerit et negata. Huiusmodi autem exempcionis, abso- lucionis et libertatis graciam habere volumus robur perpetue firmitatis, Non obstantibus scriptis, Juribus, Priuilegiis aut consuetudinibus quibuscunque, per que vel per quas huiusmodi gracia valeat quomodolibet impediri, libertatibus nichilominus et priuilegiis sepedictis religiosis viris. a diue memorie nostris Predecessoribus Regibus Boemie concessis, in sua perma- nentibus firmitate. Mandamus igitur vniuersis Judicibus et Beneficiarijs Morauie et Boemie tam presentibus, quam futuris, Quatenus nullus eorum sepedictos . . Abbatem ac Conu entum

61

homines siue pauperes, aliquem uel aliquos eorundem, pro quibuscunque causis ad suum iudicium euocare, citare. condempnare seu iudicare presumant regie celsitudinis ingratitu- dinem si quis secus presumserit incursurus. Et nihilominus quitcunque per eosdem bene- ficiarios auf Judices nostros contra predicte libertatis graciam attemptatum fuerit in grauamen sepedicti Monasterii sit irritum et inane. In quorum testimonium et robur perpetuo valiturum presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum munimine fecimus liberaliter communiri. Datum Bruite Anno domini Millesimo Trecentesimo Quintodecimo ij. Kal. Marcij, Regnorum vero Nostrorum Anno Quinto.

(Orig. membran. cum sigillo bilaterali majori bene conservato in archivo ejusdem monasterii apud C. R. Gubern. Bruna* sub Lit. A. n. 36. et aliud sub Lit. A. VI. n. 197. Ex- cussum apud Steinbach II. p. 50.)