XXIII.

Aos Johannes dei gracia Boemie et Polonie Rex ac Lucemburgensis comes. Ad universorum tam presentis etatis hominum quam futuri noticiam volumus pervenire. Quod nos de maturo et communi Principum, Baronum et Praelatorum et Nobilium regni nostri Boemie consilio, nec non deliberatione provida et solempni tractatu prehabitis, utilitatem et commodum nostrum et heredum nostrorum ac precipue ipsius Regni nostri, propter quedam futura, que nobis, in ipso regno nostro potuissent et poterant suboriri dispendia, euidentius cognoscentes cupientesque conditionem ipsius regni nostri facere meliorem, opidum nostrum Hostradicz et villam Mispitz, cum dominio, Jure, Jurisdicione, hominibus, Pratis, Pascuis, Piscationibus, Molendinis, Montibus, Planis, agris cultis et incultis, Rubetis, Silvis, Aquis, Aquarumve decursibus et generaliter cum omnibus illis, cum quibus vive memorie, Prede- cessores nostri, Reges, Boemie illustres, oppidum et villam predictam tenuerunt et nos tenuimus usque modo. Additis etiam aliis Bonis nostris, super quibus, similiter nostras dedimus litteras speciales, cum fideli nostro Henrico de Lypa, peo ciuitate et districtu Syta

392

viensi, castris Ronow Oywino et Schonbuch, villis, Juribus, domino pheudalibus hominibus et eorum pertinenciis universis, et generaliter cum omnibus eis, cum quibus ipse hujusmodi usque nunc tenuit et possedit, ex certa nostra scientia, nostro, heredum ac successorum nostrorum nomine, commutavimus et permutamus, et commutando in concambium damus et dedimus, tradidimus et tradimus, per ipsum Henricum et heredes ac successores suos, possi- dendum, Jure hereditario perpetuo et tenendum. Transferentes in ipsum Henricum, heredes ac successores suos, omne dominium, omnem proprietatem et omnia Jura, que nobis here- dibus ac successoribus nostris in oppido et villa predictis et suis pertinentiis universis competunt aut possent competere aliqualiter in futurum, taliter, quod ipse Henricus, heredes et successores sui oppidum et villam predicta vendere, alienare in totum vel in parte et de ipsis tanquam de re sua propria possint disponere pro suo libito voluntatis. Renunciantes expresse et ex certa nostra scientia, nostro ac heredum ac successorum nostrorum nomine in integrum restitutioni, dolo et in factum accioni, decepcioni, vltra dimidium justi precii et omni alio Juris auxilio, quo juvari possemus ad non tenendum vel non observandum omnia supradicta vel aliquod ex eisdem. In cujus rei testimonium praesentes literas fieri et sigillis majestalis nostrae jussimus communiri. Datum Pragae, per manus venerabilis Johannis Wissegradensis Prepositi, Regni Boemiae cancellarii, Principis nostri dilecti, III° Nonas Septembris. Anno Domini Millesimo Trecentesimo Decimo (nono). Regnorum vero nostrorum Anno nono.

(Peschek Geschichte der Stadt Zittau S. 673. Beil. n. XVII. nach dem Orig. des k. k. geh. Haus- Hof- und Staatsarchives zu Wien.)