[13. Oktober 1534] Anno domini 1534, in die divi Colomanni, electus est, tametsi congregationi non interfuerit689, in medice facultatis decanum Udalricus Fabri Rhetus, in cuius decanatu hec posteris communicanda contigerunt actaque sunt.690

Opere precium fore duxi preter ea, que medicam concernunt facultatem, nonnulla ex rebus quoque gestis huic operi inserere, de quibus certo nobis constat; nam de incertis et que vulgo atque a circumforaneis dicuntur, silentio involutis, nihil scribemus.

Primo igitur omnium animadvertere licet, quod Ludovicus Gritti, primarius in re bellica vir sed crudelissimus Christiane fidei persecutoris, Thurce videlicet, servitor et ad bellum contra Christianos susceptum capitaneus, post ubi cum Thurcis, quos secum ducebat, in Transsylvaniam venit691, Ungarie aliquando dominaturus, subdita prius Transsylvanorum gente, premissis quibusdam tam Turcis quam Ungaris quasi alio arma laturis, Cibackh, episcopum Varadinensem protinus interfici iussit, cuius caput ei allatum est non sine magna Thurcice gentis leticia, congratulantibus quibusdam ex Ungarie proceribus, qui et sue perfidie penam partim iamiam dederunt, partim vero aliquando, Deo ita disponente, luent. Suborto igitur tumultu ab incolis ob crudele factum, Gritti, extrema ad hoc eum compellente necessitate, ut potiora tantum enumerem, sese cum milite suo in Medwisch, oppidulum id est Transsylvanie, muro satis valido munitum [et] cinctum, recepit. Nostri itaque, hoc est Transsylvani, post ubi renovato inter se foedere amiciciam inierant692, duce Mayelatt et aliis quibusdam bonis viris, adiuvantibus strenue metropolitanis Cibiniensibus693, quos vulgo Hermstattenses nominant, cum omni armorum apparatu et bombardis, sine quibus nihil ceteri fecissent, oppidum Medwiczsch694 undique obsidentes, eo, qui commodior erat, loco expugnare ceperunt, die noctuque sedulam navando operam, non prius abituri, nisi capto tante seditionis autore, id quod Deo Optimo Maximo volente post aliquot dies factum est.

Die itaque 28. Septembris anno ut supra, Medwisch, in quo Gritti erat cum duobus filiis et certo militum numero, a nostris fortiter pugnantibus, deiecto in una parte muro, capitur, cesis bona parte hostibus, et tandem Gritti, qui sese occultaverat aliquamdiu, inventus, cervicem securi subiicere coactus est sueque temeritatis transactique mali penam dedit. De filiis autem suis et quibusdam Ungaris atque gregario milite, quid actum sit, relationis varietas facit, ut silentio multa preteream. Fertur tamen eos ad ducem Moldavie, qui Transsylvanis auxilia miserat, perductos esse; sit necne, nihil certandum. Sufficiat nobis, publicum Christiani sanguinis hostem, imo verius pestem dixeris, cum ceteris Christiane; fidei osoribus695 e vivis sublatum esse. Laus et honor sit Deo gloriose in eternum. [fol. 123v]696