Gregorius episcopus servus servorum dei venerabili fratri . . archiepiscopo Salzeburgensi salutem et apostolicam benedictionem. Procedit ex affectione sincera, qua tuam complectimur in Christo personam, quod gaudemus, si digna laude studio vigilanti perficias, et turbamur, si quandoque facere videaris. que vel pietatem non sapiunt vel non continent equitatem. Sane conquerente dilecto filio Rufino nepote dilecti filii nostri O(ttonis) sancti Nicolai in Carcere Tulliano diaconi cardinalis inviti percepimus et narramus, quod ecclesiam de Puten, quam eidem de mera liberalitate contuleras cuiusque redditus idem R(ufinus) per plures annos perceperat sine lite, Conrado tuo clerico contulisti, qui sic obtentam detinet et restituere contradicit. Et quanquam dictus R(ufinus) tibi instanter et humiliter supplicasset, ut sibi et ecclesiam ipsam restitui et redditus suo nomine per venerabilem fratrem nostrum . . episcopum Sechowensem procuratorem ipsius ex illa perceptos faceres exhiberi, tu ipsius animum inani promissione demulcens et satisfactionis signa pretendens eum tam per te quam per quosdam alios inducere gestiebas, ut eandem ecclesiam resignaret. Quod cum recusaret efficere dubius ut qui gratis tantam pertulisset iniuriam nullam foret a te gratiam percepturus, eum magis quam velit exprimere vel exprimi patiantur inhoneste pertractans et iterum per verba deducens te longius procedentem fecisti eundem in loco expectare discriminis et horroris, a quo tandem distractis fere omnibus, que habebat in spiritu anxietatis, recedens non sicut decuit, sed ut potuit sub (vgl. Par. 3,1.) spe misericordiam consequendi tuam adivit presentiam labore multiplici fatigatur, contra quem pro eo spiritu commotionis assumpto, quod ecclesiam (vgl. 3. Reg. 19, 11.) sepefatam resignare noluerit, prohibuisti episcopo memorato, ne ipsi de iam perceptis redditibus ipsius ecclesie responderet. Sicque contigit, quod idem R(ufinus) predictis et aliis pluribus confusus angustiis, quas eidem et servientibus suis etiam homines tui multipliciter intulerunt per insueta sibi longe ire discrimina pedes de Theutonia rediit multe deditus egestati. Verum cum si premissa veritati nituntur nobis et pluribus aliis ammirationem iuducere debeant et offensam, cum in hac parte feceris, quod penitus tanti prelati officium dedecebat eo, quod sepedictus R(ufinus) et honestatis intuitu clericalis et quia cardinali prefato in eiusdem persona honor evidens poterat exhiberi, erat speciali gratia confovendus, fraternitatem tuam rogamus et hortamur attente per apostolica tibi scripta mandantes, quatinus te ipsum in hiis pro iudice tibi constituens et diligenter attendens, quod a circumspectione tua sic nullo modo iustitia preteriri debuerit vel offenso satisfactionis gratia denegari defectum huiusmodi ita studeas providentia celeri et condigna redimere, ut videaris a nostra et aliorum mentibus premissa quasi non fuerint amovisse. Sic enim ovenire poterit, quod de gravi gratus habeberis et predicta potius alieno quam tuo fecisse spiritu decerneris. Alias autem, ne quod absit huiusmodi nostra monitio negligentie committatur, volumus et mandamus, ut in termino peremptorio, quem tibi et memoratis episcopo et Conrado prefigi mandavimus, procuratorem^a) idoneum sufficiens mandatum habentem, qui super hiis et aliis, que supradictus R(ufinus) contra te proponenda duxerit, compareat coram nobis facturus et recepturus, quod rationis ordo dictaverit, ad nostram destinare presentiam non postponas. Dat. Interamn., XV kal. ianuar., pontificatus nostri anno decimo.||
B.^b)

Source Fulltext: Salzburger Urkundenbuch, III. Band. Urkunden von 1200 bis 1246. Willibald Hauthaler und Franz Martin. S. 468-470.