Alexander episcopus, servus servorum dei dilectis filiis abbati monasterii Melicensis Pataviensis diocesis et decano ac Leonhardo Wu^elfing, canonico ecclesie Wiennensis, salutem et apostolicam benedictionem. Humilibus suplicum votis libenter annuimus eaque favoribus prosequimur oportunis. Exhibita siquidem nobis nuper pro parte dilecti filii Mathie, abbatis monasterii beate Marie Gotwicensis ordinis sancti Benedicti Pataviensis diocesis peticio continebat, quod olim, postquam venerabilis frater noster Cristofferus episcopus Pataviensis ad dictum monasterium causa illud visitandi accesserat et visitacione huiusmodi incepta ipsum abbatem, ut regimini et administracioni dicti monasterii in suis manibus cederet, requiri ac in certa habitacione sive camera per ipsius episcopi familiares custodiri fecerat et dilectus filius, modernus capitaneus arcis eiusdem monasterii dictum abbatem incarceratum esse intelligens ac ubi dictus abbas esset, videre volens cum nonnullis familiaribus suis armata manu ad dictum monasterium se contulerat et strepito^a inibi facto ac dicto abbate viso capitaneus et eius familiares predicti iurantes se in nullius lesionem aspirasse a dicto episcopo pro premissis veniam petierant ipseque episcopus eos ab excommunicacionis sentencia, si quam premissorum occasione incurrerant, per suas litteras ordinaria auctoritate absolverat. Venerabilis frater noster Bernhardus episcopus Libariensis, eiusdem Cristofferi episcopi in spiritualibus vicarius suffraganeus nuncupatus, asserens se ad id ad ipso Cristoffero episcopo specialem habere potestatem illius vigore dictum abbatem et coram eo in certo opido ad videndum terminari visitacionem per eundem Cristofferum episcopum, ut prefertur, ceptam infra certum tunc expressum terminum compareret, presentia carissimi in Christo filii nostri Maximiliani Romanorum regis illustris, que iuxta concordiam inter Cristofferum episcopum et abbatem predictos super hoc inita expectanda erat, minime expectata citari fecit et deinde eodem abbate, cui in dicto opido locus tutus non erat, infra eundem terminum coram eo non comparente in negocio huiusmodi perperam et de facto procedens iuris ordine minime servato [sententiam]^b diffinitivam ut dicebatur, per quam ipsum abbatem dictum monasterium in spiritualibus et temporalibus male gubernasse illiusque bona dilapidasse et alia varia, excessus et crimina perpetrasse inter alia declaravit eumque regimine et administratione eiusdem monasterii privari et carceribus mancipandum esse decrevit et ut a regimine et administracione monasterii huiusmodi infra triduum cessaret, sub excommunicacionis sentencie pena, quam contra faciendo eo ipso incurreret, inter alia monuit et mandavit eidem et dilectos filios virorum et dilectas in Christo filias monialium conventus eiusdem monasterii, in quo virorum et monialium huiusmodi diversi conventus fore noscuntur, necnon subditos et vasallos ipsius monasterii a dicti abbatis obediencia absolvit, sentenciam promulgavit iniquam et deinde pro parte dicti abbatis nobis fuit humiliter suplicatum, ut eum et capitaneum ac eiusdem capitanei familiares predictos, quos dictus Bernhardus episcopus excommunicatos dicitur nunciasse, et eorum singulos ab excommunicacionis huiusmodi et quibusvis aliis ecclesiasticis sentenciis censuris et penis in eos et eorum quemlibet etiam alias premissorum occasione quomodolibet forsan promulgatis ad cautelam absolvi mandare necnon nullitatis et invalliditatis^a processus et sentencia huiusmodi ipsiusque sentencie publicacionis ac dicte mutiacionis et aliorum omnium et singulorum per Cristofferum et Bernhardum episcopos ac quoscumque alios iudices et personas in eiusdem abbatis preiudicium circa premissa gestorum tociusque principalis negocii necnon omnes et singulos, quos dictus abbas contra eosdem episcopos et quoscumque alios eis in hac parte adherentes super damnis et iacturis sibi super hoc illatis et alias premissorum occasione coniunctim vel divisim monere intendit, causas aliquibus probis viris in partibus illis committere et alias in premissis oportune providere de benignitate apostolica dignaremur. Nos igitur huiusmodi suplicacionibus inclinati discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatenus vos vel duo aut unus vestrum vocatis episcopis predictis et aliis, qui fuerint evocandi, abbati capitaneo ipsiusque capitanei familiaribus prefatis et eorum singulis, si id humiliter pecierint, recepta tamen prius ab eis caucione idonea super eo, quo excommunicati et aliis sentenciis censuris et penis predictis irretiti forsan habentur, quod si vobis constiterit excommunicacionis et alias sentencias censuras et penas predictas in eos fuisse iuste latas, nostris et ecclesie mandatis parebunt, ab excommunicacionis et aliis sentenciis censuris et penis huiusmodi absolucionis beneficium ad cautelam, si et prout iustum fuerit auctoritate nostra ac vice dumtaxat impendatis super aliis vero auditis hincinde propositis eciam de negocio principali huiusmodi cognoscentes legittime quod iustum fuerit appellacione remota decernatis facientes, quod decreveritis ab eisdem episcopis auctoritate nostra ab aliis vero per censuram ecclesiasticam firmiter observari. Non obstantibus felicis recordacionis Bonifacii pape octavi, predecessoris nostri, qua inter alia cavetur, ne quis extra suam civitatem et diocesim nisi incertis exceptis casibus et in illis ultra unam dietam a fine sue diocesis ad iudicium evocetur seu ne iudices a sede apostolica deputati extra civitatem et diocesim, in quibus deputati fuerint, contra quoscumque procedere aut alii vel aliis vices suas committere presumant, dummodo ultra duas dietas aliquis auctoritate presencium non trahatur et aliis apostolicis constitucionibus contrariis quibuscumque aut si dicti episcopis vel quibusvis aliis communiter vel divisim ab eadem sit sede indultum, quod interdici suspendi vel excommunicari aut extra vel ultra certa loca ad iudicium vocari non possint per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de huiusmodi mencionem. Datum Rome apud Sanctum Petrum anno incarnacionis dominice millesimo quadringentesimo nonagesimo octavo, tercio nonas septembris, pontificatus nostri anno septimo.

Source Fulltext: FUCHS, Göttweig III (=FRA II/55, Wien 1902) S. 342-345