useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Urkunden (827-1854) 1237 III 02
Signature: 1237 III 02
Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
2. März 1237, Wien
Eckbert, Bischof von Bamberg, bestätigt die Stiftungsurkunde seines Vorgängers Eberhart für das Kloster Wilhering.
Source Regest: OÖUB 3 (Wien 1862) S. 55-57, Nr. 50
 

orig.
Current repository
(des Originales und der Abschrift:) Stiftsarchiv Wilhering (www.stiftwilhering.at)

Das Siegel ist verloren gegangen.Material: (des Originales:) Pergament)
Condition: (Original:) stark beschädigt
    Graphics: 

    cop.
    Die Ergänzung der unleserlichen Stellen in der beschädigten Originalurkunde erfolgte mit Hilfe eines Wilheringer Kopialbuches aus dem 15. Jahrhundert.

      x
      In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Ekebertus dei gratia Babinbergensis ecclesie episcopus. In specula christi diuina disponente prouidentia positi sumus, ut nobis et conmissis nobis ecclesiis speculemur. Postulante itaque a nobis venerabili fratre nostro Theodorico abbate de Wilheringen, ut, quia habundans cautela non nocet, sicut pie recordationis venerabilis predecessor noster episcopus Eberhardus fundum et terminos ecclesie in Wilheringen tradente felici eiusdem ecclesie fundatore Vlrico; nobili viro annuentibus quoque Colone fratre suo, Othilia matre et Elizabeth sorore sua in ius Babinbergensis ecclesie accepit, ita et nos eandem donationem ad habundantiorem cautelam et ad ueritatis iniquam demolicionem apud post future etatis homines euitandam nostre dignaremur confirmationis testimonio roborare. Justis suis peticionibus digne duximus annuendum, decernentes, ut ad seruandam iustam per omnia donacionis eiusdem seriem totam continenciam priuilegii a predicto felici predecessore nostro Eberhardo prememorate ecclesie rite et racionabiliter indulti presenti nostro scripto intexeremus, cuius hec est forma: In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Eberhardus dei gratia Babinbergensis ecclesie episcopus. Ad hoc diuina gratia uocante positi sumus, ut ecclesie nostre dignitatem, honorem et gloriam non solum in suo statu et integritate conseruemus et custodiamus, uerum etiam dilatare terminos honoris et glorie eius modis omnibus satagamus, ex hoc enim in oculis superne clementie erimus acceptabiles et hominum judicio magis placentes. Eapropter notum esse cupimus omnibus tam presentibus quam futuris christi fidelibus, quod locum, qui uocatur Wilheringen tradente nobili viro Vdalrico simul et fratre ipsius Colone annuente Othilia matre sua nobili matrona et Elisabeth sorore sua cum silua adiacente Querenberch, cuius termini sunt a castro, quod uetus Wilheringen dicitur, et ascendunt per riuulum, qui Helimbach dicitur, usque ad Burcheke et inde ad Linberch diriguntur et ab eo loco recta linea usque ad Mulenbach protendunt, cum ceteris appendiciis suis agris, vineis, pratis, pascuis, siluis, aquis, piscationibus denique omnibus ad eum pertinentibus cultis et incultis, que quoquo modo usui esse possunt, in jus ecclesie nostre recipimus ea condicione, ut monachi cisterciensis ordinis, qui in eo abbatiam fundauerunt, secundum libertatem, quam priuilegia Romanorum pontificum eorum ordini concedunt, videlicet, ut nullum habeant aduocatum preter Romanorum imperatorem et episcopum Babinbergensem, sed libere per omnia predictum locum possideant et nostro semper patrocinio tueantur ac foueantur auxilio. Hanc etiam libertatem sue familie incluserunt (sic), ut, si qui in parrochia Grimarsteine (sic) uel alibi siti in eodem monasterio sepeliri et bona sua mobilia et immobilia largiri uellent, sine sui et successorum suorum plebani contradictione liberam facultatem haberent. Preterea Vdalricus huius fundationis auctor et iniciator Jerosolimam profecturus dimidietatem fori Vtemsheim et dimidietatem portus cum adiacente insula et duos piscatores, qui jus piscationis cum duobus piscatoribus fratris sui Colonis equali racione habentes ad eum pertinebant, nec non et Ibenberch, Grebelic et dimidietatem silue Boemitice, que sue portionis erat, cuius termini sunt a via, que de Thissingen per nigrum montem usque ad scopulum Bernsteine dirigitur et ab illo scopulo recta linea limitatur usque ad fluuium Wlta, ibi finivntur, et mediam partem campi, qui Lobenuelt nuncupatur, eidem cenobio donauit et ipsam donationem cum testimonio nostri et aliorum fidelium statuit confirmari. Decernimus ergo, quatinus hec traditio legitimis personis celebrata et approbata testibus ydoneis inuiolata permaneat et nullius presumptione detrimentum sentiat sue integritatis. Si qua uero ecclesiastica secularisue persona huius tradicionis nostreque confirmationis decretum et paginam, quam conscribi fecimus, sciens temere infirmare presumpserit, exconmunicationi subiaceat et ultionis eterne censuram experiatur, si non resipiscat, cunctis autem hec iuste seruantibus sit pax a domino, quatinus bone actionis premium percipiant et sempiterne glorie participes fiant. Ut autem hec rata et inconuulsa permaneant, cartam hanc, quam conscribi fecimus, sigilli nostri inpressione munire (sic) curauimus. Huius rei testes sunt: Otaker marchio de Stira, Livtoldus comes de Bleia, Gotscalcus et filii sui de Hvnesberch, Fridericus, Reinoldus de Rifenberch et filius sororis eius Vdalricus, Sighart de Stophe, et hii ex liberis. Ex ministerialibus autem Coppolt de Osterhouen, item Gozwinus de Osterhouen, Gundeloch de Bodelendorf, Otto de Lintheim, Lutolt de Durcheim, Cunradus camerarius de Babinberge, Albero de Burgelin, Marquard de Werde, Dietricus de Troine, Ernest de Hartheim, Egeno de Bosebach, Lutolt longus, Helemwicus de Durcheim. Acta sunt hec anno incarnationis dominice M. C. XLVI indictione VIII apostolice sedi pontificante Eugenio papa III., regnante domino Cunrado Romanorum rege II. Vt autem donacio predii in Wilheringen, sicut ea secundum suprascriptam formam in priuilegio felicis predecessoris nostri prenominati celebratam feliciter et solempnibus testibus approbatam contineri uidimus, rata semper maneat et illesa, nos quoque ipsam nostro in tempore presentis scripti testimonio et sigilli nostri munimine subiunctis etiam ydoneis testibus duximus confirmandam. Contra quam sanctionem nostram et predecessoris nostri sepedicti quicumque temere venire presumpserit, Anathema sit, Maranatha nostreque exconmunicationi semper subiaceat digna sue iniquitatis premia recepturus. Testes autem sunt: Fridericus Walpoto de Zverence nobilis, Rupertus de Nietsteine et socius suus Ramungus de Huttenhusen miles, Cunradas de Santpach, Ditricus de Wizzenburc milites, Ludewicus de Shellenberc ministeriales imperii. Heinricus de Lapide dapifer, Wolframmus pincerna et Wolframmus de Ketschenstein marscalcus curie nostre et hii ex laicis. Clerici uero dominus Berhtoldus venerabilis prepositus ecclesie sancti Stephani in Babinberc, Heinricus de Rutmarsberc canonicus ecclesie eiusdem, Eberhardus plebanus de Nivwenkirchen, Philippus sacerdos capellanus noster, Albertus diaconus plebanus de Wachenrode, Crafto notarius noster, Cunradus capellarius noster et alii quam plures. Datum apud Wiennam anno incarnationis dominice M. CC. XXXVII. vi Nonas Martii, Indictione X., residente in kathedra apostolatus venerabili patre nostro Gregorio, regnante gloriosissimo Romanorum imperatore Friderico secundo, pontificatus nostri anno XXXIII.
      Source Fulltext: OÖUB 3 (Wien 1862) S. 55-57, Nr. 50

      Original dating clausevi Nonas Martii

      Editions
      • Stülz, Wilhering 511.

      Comment

      Die Urkunde ist stark beschädigt und nur mit größter Mühe zu lesen.


      LanguageLatein
      Places
      • Wien
         
        x
        There are no annotations available for this image!
        The annotation you selected is not linked to a markup element!
        Related to:
        Content:
        Additional Description:
        A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.