Rudolfus Dei gracia Romanorum Rex semper Augustus Vniuersis Imperii. Romani fidelibus presentes litteras inspecturis in perpetuum. Regalis thronus extollitur et augustalis honoris titulus decoratur, cum ad loca religiosa consideracio benigna porrigitur et eorum status et commoditas liberali munificencia promouentur. Eapropter notum fieri volumus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod constituti in nostra presencia Religiosi viri Abbas et Conuentus de Wilheringen quoddam priuilegium ab Illustre Friderico quondam Duce austrie dicto Monasterio clementer indultum nostre Celsitudini presentarunt suppliciter postulantes, vt ipsum priuilegium de verbo ad uerbum transcriptum innouare et que continentur in eo, confirmare de nostra gratia dignaremur, Cuius tenor talis est: Fridericus dei gracia Dux etc. (wie am 25. September 1241.) Nos igitur predictorum abbatis et conuentus deuotis supplicationibus inclinati prescriptum priuilegium cum omnibus priuilegiis a quibuscunque principibus indultis, prout ipsis rite concessa noscuntur et prouide, eisdem abbati et conuentui de benignitate Regia confirmamus, innouamus et presentis scripti patrocinio communimus. Ex affluencia quoque plenioris gracie eisdem fratribus quondam graciam ipsis a Rege Boemie clementer indultam, videlicet quod in ducendis victualibus uel aliis rebus propriis ad usus ipsorum pertinentibus tam in terris quam in aquis, in ascensu et descensu ab eis nichil penitus exigatur, omnino seruari volumus inconcussam, Ipsam nichilominus tenore presencium confirmantes. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmacionis et innouacionis infringere uel eidem ausu temerario contraire. Quod qui forsitan attemptare presumpserit, grauem nostre Maiestatis offensam se nouerit incursurum. In cuius rei robur et perhennem memoriam presens scriptum exinde conscribi et Maiestatis nostre Sigillo iussimus conmuniri. Datum Wienne Idus Januarii, Indictione V. anno ab Incarnacione domini Millesimo Ducentesimo Septuagesimo Septimo, Regni vero nostri anno quarto.

Source Fulltext: OÖUB 3 (Wien 1862) S. 459-460, Nr. 497