XVI.

Incarnationis item dominice septuagésimo primo, accidit res ce- lebri memoria digna, et omnium Sithiensium possessionum perva-

1 SuppLjffio.

PARS TERTIA. — CONTINUATORES SIMONIS. 337'

soribus formidanda. David nempe, predicti Nicolai militis pater, et abbas tunc temporis de Claro Marisco, comité permitiente et sepe- dicto prepósito patrocinante, molitus est in villa nostra de Arkes per terram nostram fossata et aquarum conductus faceré; et, cum ab abbate et monacis nostris contradiceretur, arroganter comminatus est quod ab incepto opere nequáquam desisteret, donee illud ad linem, secundum suam voluntatem, deduceret. Verum, tante arro- gantie et presumptionis impatiens, ultio, ut creditur, divina haud longe post subsecuta est. Nam, sequenti die, predictum opus ingres- sus, pro libitu suo operarios de conduetu faciendo docturus, in eodem loco, equo sub eo calcitrante, humi prostratus est; confractoque crure, qui sanus illuc advenerat, domumin lectica est reportatus, ab invasione terre nostre deineeps, Deo gratias, desistens, et terribile et formidandum invasoribus terre sanctorum exemplum relinquens. Hoc, si quidem meritis sanctorum jure sit adscribendum, videtur tarnen quod Dominus etiam in hoc respexit humilitatem servi sui, quem sua adjuvit miseratione, spem adjutorii non habentem in homine.

Item sepenominatus Robertus, infra términos parrochie nostre Broburgensis, quandam paludem, ingenio suo et comitis expensis, ad terram deduxit arabilem; et in ea, nobis reclamantibus quod con tra statuta erat canonum, basilicam fundans, mansiones et funícu los possessionum colonis distribuit, deeimis nostris de eadem pa- lude usurpatis et violenter detentis. Et cum hoc idem Robertus ad dampnum nostrum fecisset et detrimentum, convertit idipsum be nignus Deus nobis in lucrum et emolumentum. Nam, non multo post, idem Robertus, qui non solum nos, sed eciain multos per Flandriam et Viromandiam nobiles injustis Jatigationibus et exactio- nibus oppresserai, jussu nobilis viri Jacobi de Avennes, divine ultio- nis, ut creditur, ministri, a vilibus personis occiditur, et in eadem parrochia jus parrochiale monasterium nostrum, ut justum erat, adipiscitur.

De decima tarnen duarum garbarum questio, que, adhuc vívente

43

538 CHARTULARIÜM SITHIENSE.

ipso, ceperat, post mortem ejus inter nos et abbatissam Broburgen- sem durabat; eadem abbatissa privilegia comitum, sed nostris poste riora , ostendente, per que duas garbas novarum terrarum, que de paludibus vel recessu maris, in castellana de Broburg, adcrevissent, volebat sibi vindicare, contra privilegii Balduini Insulani tenorem, super hoc abbas noster, quamdiu vixit, cum predicta abbatissa ju- gem habuit controversiam.

Contra illos de Claro Marisco eciam, qui, auctoritate novorum privilegiorum, tarn de veteribus quam de novis terris decimas nobis solvebant, volebant auferre, plusquam semel Romam misit, tam ibi coram domno papa Alexandre, tam in terra ista, coram delegatisju- dicibus, non sine magnis expensis et laboribus placitans; etsiquideni parum profecit, in hoc tarnen commendatur quod pro posse suo, jus ecclesie sue omnibus modis detinere et conservare contendit.

Eodem tempore , ecclesia nostra terram quandam in villa de Sper- leka, ad elemosinam pertinentem, perdidit, comité Boloniensi Ma- theo, secundum recognitionem bone, immo ut melius fatear, male veritatis, adversum nos divisionem requirente, et abbate nostro, qui, ut vir religiosus, simpliciter ambulabat et secundum se existimabat alterum, in id consentiente.