. . de Salem¹ Cistertiensis ordinis, . . sancti Galli² et . . de Vichinun^a)3 abbatibus Constantiensis diocesis. Ex parte M. et A. C. A. et quarundam aliarum monialium cenobii Turegensis⁴ fuit propositum coram nobis, quod abbatia ipsius loci vacante quedam moniales eiusdem G. de Spiegelberc⁵ quibusdam sororibus iamdicti loci absentibus, que commode poterant interesse, in abbatissam revelante id sibi carne ac sanguine elegerunt. Cuius electioni M. et A. ac alie supradicte continuo se apponere^b) curaverunt pro eo, quod in electione ipsa servata non fuerat forma concilii generalis ac presumpta erat de persona nequaquam idonea, utpote que plures susceperat filios de quodam clerico ac tandem presbytero, quo etiam procurante huiusmodi electio facta erat, electa ipsa eiusdem electionis tempore vinculo excommunicationis astricta pro eo, quod in quandam monialem manus iniecerat temere violentas. Unde venerabilis frater noster . . Constantiensis episcopus⁶ loci diocesanus attendens predicta, electionem ipsam noluit confirmare. Verum electa ipsa super hoc ad . . abbatem de Capella⁷ et eius collegas apostolicas litteras impetravit, qui predictas exceptiones propositas coram eis et in scriptis oblatas admittere recusantes, electam ipsam in possessionem ipsius abbatie causa tamen rei servande sententialiter decrevere mittendam, a quorum sententia licet moniales predicte sedem apostolicam appellassent, nichilominus tamen dicti iudices iniuncxerunt eisdem, ut ipsi electe tamquam abbatisse sue humiliter obedirent, in eas pro eo, quod id facere recusarunt, suspensionis et excommunicationis sententias proferentes. Porro electa ipsa super processu iudicum predictorum quasdam a nobis dicitur litteras impetrasse, quarum occasione moniales ipse citate comparuerunt die ac loco prefixis, set nec iudices reppererunt ibidem nec rescripti apostolici, cuius erant auctoritate citate, habere copiam potuerunt, que omnia facta esse electa ipsa procurante creduntur, ut moniales ipse sic fatigate laboribus et expensis eius voluntati acquiescere cogerentur, que preter alia eius promotioni rationabiliter obsistentia possessiones quasdam de novo alienare presumpsit, pro quibus alienatis . . quondam ipsius loci abbatissa remota fuit a regimine abbatie. Unde petebat dictarum monialium procurator^c) processum ipsorum iudicum revocari. Procurator vero partis alterius ex adverso respondit, quod, cum prefata G. fuerit electa canonice secundum formam concilii memorati, prout per litteras diocesani asserit apparere, moniales predicte diversis irretite criminibus eiusdem electioni se temere opponentes appellarunt a prefato episcopo, ne confirmaret electionem predictam, quare predicta electa litteras apostolicas impetravit ad iudices antedictos, a quorum examine cum moniales ipse, que obiecta probare nequiverant, causa subterfugii appellassent, iidem iudices earum appellatione frivola reputata, examinantes electionem predictam, eam tamquam canonice celebratam de persona ydonea confirmarunt. Set electa ipsa metuens, ne moniales predicte pretextu appellationis reprobate ab ipsis iudicibus machinarentur aliquid contra eam, super hoc ad . . abbatem de Mure⁸ et eius coniudices apostolicas litteras impetravit. Quibus, cum ab eis non fuerit appellatum, petebat idem procurator mandari, ut procederent in negotio iuxta traditam sibi formam. Quia vero super hinc inde propositis nobis non extitit facta fides, discretioni vestre de utriusque partis procuratorum assensu per apostolica scripta mandamus, quatinus partes ad pacem honestam et canonice honestati consonam inducere studeatis, que si poterit provenire, impendatis predictis monialibus absolutionis beneficium ad cautelam. Alioquin causam tam super electione quam processu iudicum examinetis appellatione postposita diligenter et eam, si partes consenserint, fine debito terminetis. Alioquin eandem ad nos remittatis sufficienter instructam, prefigentes partibus terminum competentem, quo nostro se conspectui representent iustam deo dante sententiam recepture. Nullis litteris obstantibus preter assensum partium etc. Quod si non omnes, duo vestrum etc. Dat. Laterani, II. non. iulii, anno secundo.

Source Fulltext: Chartularium Sangallense III, Nr. 1053, S. 117-118.