W. dei gratia abbas totusque monasterii sancti Galli conventus . . abbati de Altorf Argent(inensis) dyocesis et scolastico Argent(inensi) malefactoribus suis in domino delectari et facere bonitatem. Dudum sine causa nos vexare multipliciter studuistis, usurpantes vobis minus iuste quandam in nos iurisditionem, que nullatenus vobis aquiri potuit eo casu. Quocirca nos direximus vobis olim citati nuntium nostrum, allegantes, quod, sicut iam premisimus, nulla vobis iurisditio ex delegatione metropolitane sedis preter appellationem aliquatenus conpetebat, quoniam, si sententia ordinarii contra ius scriptum, ut dicitis, fuerat promulgata, in hoc casu non ad metropolitanum, sed ad eum potius, qui de causis singulorum etiam preter appellationem cognoscere potest, fuerat recurrendum. Unde talis delegatio penitus non valebat. Preterea eadem per posteriores literas nichilominus^a) evidenter exstitit revocata, quarum auctoritate sub pena excommunicationis fuit vobis inhibitum, ne procederetis. Que si omnia vera non fuissent, attamen directe vobis litere per suppressionem veri ac suggestionem falsi optente manifestius videbantur, tali scilicet, quo expresso vel suppresso superior nullas prorsus literas concessisset. Ceterum, quia non obstantibus hiis exceptionibus ad procedendum animati exstitistis, proposita fuit contra personam vestram, domine scolastice, certa et legitima suspitionis exceptio, videlicet amicitia maxima cum adversa parte habita et usque hodie permanente. Vos autem predictas exceptiones non solum admittere non curastis, verum etiam eundem nuntium nostrum instrumentis, que vobis silentium inponebant, iniuriose plurimum spoliastis, nec dum hiis contenti transcripta eorundem sibi saltim reddere denegastis, varias ac diversas tunc et postmodum contra nos sententias, sicut vobis placuit, fulminantes, ut videlicet iuri nostro cedere vel saltim conponere [co]geremur^b), et licet iurisditio vestra, que nulla fuit ab initio, predictis rationibus sit elisa, tamen nunc demum [su]per^b) principali nos citare decrevistis, ut ita diutius in nos debachari valeatis. Sic inconsumptum Titii¹ [sem]perque^b) renascens non perit, ut possit sepe perire, iecur. Sed nos predicta omnia, que pridem allegavimus, [ut tu]nc^b) premisimus, etiam nunc eadem allegamus, non pretereuntes, quod citatis nobis aliquando apud Ar[gentinam]^b) veniente termino, licet tunc uterque vestrum longe ageret in remotis, non minus ac si presentes fueritis [. . .]^b) eiusdem termini data, vestras contra nos sententias fulminastis. Fulminate igitur quantum placet, nos [d]efensionibus^b) nostris miserante domino tuti sumus, non curantes, quodeumque contra nos duxeritis temere faciendum. Quicquid enim contra leges et canones factum fuerit, pro infecto est habendum. Omnia ergo equanimiter toleramus, sperantes examen seniorum refelli quandoquidem iudicio Danielis.

Source Fulltext: Chartularium Sangallense III, Nr. 1323, S. 261.