E. dei gratia episcopus Constantiensis¹, B. divina permissione abbas sancti Galli² universis presentium inspectoribus salutem et sinceram in domino^a). || Quia ab omni eo, quod nocere potest, caveri debet, et cum humana cupiditas in rebus conquirendis semper plus est sollicita et intenta, ideo et hoc est || maxime materia licium et discordie suscitande. Quare est, quod nos omnes presentes et posteros scire cupimus, quod ad dilectionem et concordiam || inter nos habitam conservandam et perfectius roborandam de bona voluntate nostra sponte nulla neccessitate coacti sic convenimus et puro corde ac fideli animo concordamus, ut oppidum seu villam Diezenhouen³ et quecumque res mobiles vel immobiles aut homines, de quibus incertum est, utrum ad ecclesiam Constantiensem vel monasterium sancti Galli pertineant vel ratione proprietatis debeant pertinere, sive per donationem sive per emptionem sive per occupacionem vel resignationem factam vel etiam faciendam seu quocumque alio modo ad nos ambos vel alterum nostrum^b) vel ecclesiam seu monasterium suum ex parte nobilis viri Hart. senioris comitis de Kiburch vel illustris domine^c) Margarete coniugis sue⁴ perveniant vel etiam devolvantur aut per nosmet ipsos mediate vel immediate vel per alios nomine nostro occupentur, illas inter nos videlicet ecclesiam Constantiensem et monasterium sancti Galli ex equis portionibus dividentes comodum et incomodum, utilitatem et dampnum, labores et expensas sine fraude ac dolo pro ipsis indivisim et^d) comuniter sentiamus. Res autem et possessiones alie ac homines, de quibus certum est, ad quam ecclesiarum nostrarum vel monasterium pertineant, ad prelatum illius loci sine contradictione libere redeant et quiete, nec alter illum in eisdem rebus possessionibus vel hominibus impediat vel infestet. Verum ne personis nostris tantum, sed etiam ecclesiarum utilitatibus plenius consulatur, considerationem seu conspirationem factam ad omnes extendi, qui se nobis opponere presumpserint in dicto negocio, et durare volumus, donec idem negocium plenius sopiatur. Et si^e) comes Rudolfus de Habespurc⁵ vel Hart. iunior comes de Kiburc⁶ ambo pariter vel alter eorum nos ambos vel alterum nostrum pretextu istius cause vel negocii seu cuiuscumque alterius movendo nobis prelium presumant invadere, nobis invicem pro viribus assistemus. Ut autem cuiuslibet rancoris odii vel discordie tollatur materia, statuimus, ut, si inter nos super dictis bonis rebus possessionibus vel hominibus aliquod dubium oriatur, utrum ad ecclesiam Constantiensem vel monasterium sancti Galli pertineant, nos episcopus unam personam nos quoque abbas aliam viris discretis H. de Clingenberc^f)7 ecclesie Constantiensis canonico et domino Rudolfo de Gutting(en)⁸, qui duo debent esse una comunis persona, adiungamus, et illi duo, qui sunt una persona comunis, decidant et diffiniant illud dubium, et quod ipsi diffiniverint, sub debito prestiti iuramenti ratum maneat utrobique. Et si eorum alter scilicet de Clingenberc et de Gutting(en) decesserit sepefato negocio nondum expedito, nos episcopus virum discretum L. prepositum Episcopaliscelle⁹,nos autem abbas dilectum nobis R. militem dictum Gyel¹⁰ in locum illius debemus omnibus postpositis subrogare. Ceterum ut suprascripta ordinatio in singulis capitulis seu articulis sine omni cuiuslibet contradictionis diffugio ab utroque nostrum firmiter observetur, ad observationem ipsius tactis sacrosanctis ewangeliis nos per iuramenta corporaliter prestita duximus astringendos. In cuius rei testimonium presentis pagine duo paria scribi et utrique nostrum unum par dari fecimus et sigillorum nostrorum robore communiri. Acta sunt hec apud Wilam¹¹, anno domini M°.CC°L nono, XV. kl. sempt.^g), in domino feliciter amen.

Source Fulltext: Chartularium Sangallense III, Nr. 1611, S. 441-442.