Urbanus^a) episcopus servus servorum dei dilecto^b) filio . . cantori ecclesie Constantiensis salutem et apostolicam benedictionem. Humilibus^c) || supplicum votis illis presertim, per que monasteriorum et piorum locorum ac religiosarum personarum commoditatibus consulitur, libenter annuimus, ut volumus favo||rabiles inveniri. Exhibita siquidem nobis nuper pro parte dilectarum in Christo filiarum . . abbatisse et conventus monasterii in Maggenowe² Cistertiensis ordinis || Constantiensis diocesis petitio continebat, quod cum dicti monasterii domus et edificia per ignis incendia et alie possessiones et terre per guerras et alias calamitates, que in illis partibus diutius viguerunt, adeo sint destructa, quod eiusdem monasterii fructus redditus et proventus ad quadraginta marchas argenti secundum communem extimationem, de quibus una abbatissa et quinquaginta moniales professe et nonnulli conversi ac converse ac etiam ministri eisdem abbatisse et monialibus pro tempore famulantes nutriuntur, vix annuatim ascendunt, ipseque abbatissa et moniales de fructibus huiusmodi congrue sustentari et hospitalitatem iuxta antiquam consuetudinem eiusdem monasterii tenere non possint, nisi per sedem apostolicam pie subveniatur eisdem. Quare pro parte dictarum abbatisse et conventus nobis fuit humiliter supplicatum, ut parrochialem ecclesiam in Obrenglait³ predicte diocesis, que de iure patronatus ipsarum, ut asseritur, existit, eidem monasterio incorporare annectere et unire de speciali gratia dignaremur. Nos igitur huiusmodi supplicationibus inclinati discretioni tue, de qua in hiis et aliis fiduciam gerimus in domino specialem, per apostolica scripta committimus et mandamus, quatinus eandem ecclesiam, cuius fructus redditus et proventus viginti marcharum argenti secundum extimationem predictam valorem annuum, ut etiam asseritur, non excedunt, cum omnibus iuribus et pertinentiis suis monasterio predicto auctoritate apostolica perpetuo incorpores unias et annectas, ita quod cedente vel decedente rectore ipsius ecclesie, qui nunc est, vel ecclesiam ipsam alias quomodolibet dimittente liceat eisdem abbatisse et conventui dicte ecclesie iuriumque et pertinentiarum huiusmodi corporalem possessionem libere apprehendere et licite perpetuo retinere diocesani loci vel cuiuslibet alterius licentia super hoc minime requisita, proviso tamen, quod congrua portio pro perpetuo vicario in ipsa ecclesia domino servituro de ipsius ecclesie fructibus redditibus et proventibus huiusmodi reservetur, de qua idem vicarius valeat congrue sustentari episcopalia iura solvere et alia sibi incumbentia onera supportare, non obstantibus, si aliqui super provisionibus sibi faciendis de huiusmodi vel aliis beneficiis ecclesiasticis in illis partibus speciales vel generales predicte sedis vel legatorum eius litteras impetrarint, etiam si per eas ad inhibitionem reservationem et decretum vel alias quomodolibet sit processum, quas quidem litteras et processus earum auctoritate habitos vel habendos ad prefatam ecclesiam volumus non extendi sed nulluni per hoc eis quoad assecutionem beneficiorum aliorum preiudicium generari, et quibuscunque privilegiis indulgentiis et litteris apostolicis generalibus vel specialibus, quorumcunque tenorum existant, per que presentibus non expressa vel totaliter non inserta effectus earum impediri valeat quomodolibet vel differri et de quibus quorumque totis tenoribus habenda esset in nostris litteris mentio specialis. Nos enim exnunc irritum decernimus et inane, si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attemptari. Datum Perusii XVI. kl. martii, pontificatus nostri anno decimo.

Source Fulltext: Chartularium Sangallense X, Nr. 6244, S. 469-470.