Nos Henricus de Rosenberg supremus burggravius Pragensis tenore praesentium notum facimus universis et publice protestamur, quod cum dudum occasione quorundam quatuor agrorum designatorum inferius litigiosa quaedam orta discordia inter venerabilem dominum Arnoldum abbatem atque conventum monasterii Sanctae Coronae Pragensis diocesis ex una, et honorabilem Wysodatam plebanum in Czernitze parte verteretur ex altera, provocaturque contra se ipsis partibus per illata hinc inde sibi dispendia non sine damnosa displicentia partium ipsa lis et causa teneretur hactenus indiscussa (indecisa), tandem placuit utrisque partibus suo simul et nostro maturiore fretis consilio sumptuosis utrinque laboribus parcere et tam protelatae quam ambiguae litis et causae materiam alicuius idonei mediatoris arbitrio complanare. Quia vero nobis supplicatum extitit ab utraque partium concorditer et instanter, ut pro ipsarum compositione partium causa dei et iustitiae onus arbitrii assumentes, indagari, discernere ac decernere, decretumque edicere, seu inter ipsas partes pronuntiare, pronuntiationem quoque huiusmodi cum edicto dignaremur per nostri scripti memoriam stabilire. Nos itaque tam utilibus et necessariis quam affectuosis ipsarum partium et praesertim domini abbatis praedicti desideriis inclinati memoratum onus arbitrii nobis duximus assumendum; praemissis autem ut moris est fideli scrutario (sic, scrutinio) et indagine diligenti, nec non perauditis ac diligenter pensatis dictis testium utriusque partis receptis, insuper puris et fidelibus ipsarum partium sponsionibus et promissis ad standum et omnino parendum irrevocabiliter et immutabiliter ac in aevum durabiliter decretis, edictis et pronuntiationibus nostris de alto et basso sub poena perditionis causae suae praetactae, sano fidelium nostrorum praecedente consilio, deum et iustitiam intuentes decrevimus nec non edicendo pronuntiavimus et tenore praesentium pronuntiamus ac edicimus isto modo. Primo videlicet ut duo agri praedictorum quatuor agrorum iacentes supra viam, quae ducit de Czernicze in Zalcziz inter campos villae Moyna ex nunc inantea deputentur, applicentur ac perpetuis usibus dictorum abbatis et conventus Sanctae Coronae cedant seu cedere debeant libere et quiete, reliqui vero duo agri, quorum unus inferiori prato dicti plebani, quod iacet penes viam, quae ducit in Trzebonin, desuper est contiguus, et secundus ager qui ab uno latere contiguus est superiori prato eiusdem plebani et ab aliis lateribus tangens agros de Moyna et curiae monasterialis in Czernize, volumus, ut ad praefatum plebanum et ecclesiam eius in Czernize simili modo libere et pacifice pertineant iugiter atque spectent.¹ Denique ut eo melius hinc inde quaevis amputetur occasio et fomes litis atque discordiae penitus extinguatur, nos de et super universis et singulis a se mutuo repetendis impensis, expensis et damnis quibuslibet occasione dictorum agrorum hactenus hinc inde secutis perpetuum silentium ipsis partibus imponendum duximus et realiter imponimus perpendentes (sic, per praesentes). Infirmamus igitur et irrita facimus per hanc praesentem pronuntiationem nostram eisdem partibus de ipsarum partium consensu universa et singula si qua sunt munimenta litterarum, instrumentorum, protocollorum, testimoniorum, protestationum et memorialium publica vel occulta, quae hanc nostram pronuntiationem quovis modo molirentur infringere vel quomodolibet. In quorum omnium testimonium sigilllum nostrum una cum sigillis honorabilis domini Hosaslay plebani et famosi Przibikonis de Zununtiz in Crumpnaw², in robur vero et valetudinem (sic, validitatem) sigillum praenominati domini Wyssathae plebani ecclesiae in Czerniz de certa scientia et voluntate omnium nostrum praesentibus sunt appensa. Datum in Crumpnaw feria quarta proxima post dominicam Laetare, anno domini 1397.

Source Fulltext: PANGERL, Goldenkron (=FRA II/37, Wien 1872) S. 309-311