In nomine sánete et indiuidue trinitatis. Theodericus dei gratia colonien- sis archiepiscopus. cunetis tarn presentibus quam futuris in perpetuum: Cum auetore deo in specula pastoralis cure positi sumus. dignum est. ut cura ec- clesiarum et monasterioruni firmiter confirmemus et humiles spiritu et deo seruientes defensionis nostre clipco muniti quiete temporum perfruantur. Que igitur pontificates nostri tempore acta sunt presentibus declaramus et poste- ris litteris commendata transinittimus. Est locus, qui dicitur locus, quo feli- cis memorie Henricus comes palatinus reni constituit monasterium libértate, ut abbas et conuentus eiusdem monasterii eligerent. quem uellent defensorem hominum et bonorum suorum. qui uulgo Dinkuoit appellatur. qui nullum ius exaetionis in eos haberet. sed si aliquando secus ageret ipsos grauando ucl non uiriliter defcndendo liberam remouendi eundem aliumque instituendi haberet facultatem. Quod et priuilegiis romanorum pontificum Innocentii et Eugenii et HenriciW. romanorum imperatoris confírmatum est sub bac igi tur proscripta forma aduocaudi. nobilcm uirum Gerardum comitem de Are elegerunt in Dinkuoit. qui cum lege sibi statuta non se cohiberet. sed frena insolentie laxaret in homines, curtes et bona monasterii. ab administratione tali amoucri meruit, unde abbas et conuentus ipsum coram nobis tanquam iudice seculari. quia idem locus cum sit in diócesi treuirensi tarnen b. Petro et metrópoli ecclesie coloniensi legaliter contraditus est. sicut scripta testan- tur predecessorum nostrorum Arnoldi. Phüippi. Adolphi. Brunonis. qui- bus fuleitur lacemis ecclesia ubi dictus comes in iure confessus est. se adep- tum fuisse administrationem ipsam sub conditione suprascripta. sedque iniu- riosum. negligentem et grauem usque a deo in ea extitisse. ut ab ea remo- ueri penitus deberet. tarn ipse, quam sui heredes, sine spe recuperandi et quod liceret abbati et conuentui aliam quameunque uellent personam ad hoc eligere. ipsamque aduocatiam dingnoyde cum omni iure quod in ipso mona sterio nee non in curtibus et hominibus uidebatur habere, una cum uxore

289

sua et uniuersis liberis cius resignauit in maims nostras pariter et domini Joannis archiepiscopi treuirensis. qui tanquam iudex spiritualis huic diffini- tioni interfuit, promittens fide interposita. se suosque heredes numquam in prefata aduocatia que Dinguodia dicitur. aliquod repetituros. quod si fidei date obliti predictus comes et sui heredes contra tam solemnem resignatio- nem et priuilegii nostri Hbertatem uenire presumpserint uel ecclesiam uel ho mines ecclesie grauauerint. omnia beneficia et feuda que a b. Petro et a no bis tenent. tam diu in manibus nostris siue successorum nostrorum seruabi- mus. quousque ab iniuria illata monasterio restaurauerint et nobis et ecclesie condigne satisfecerint. Quapropter monasterium sepe dictum in facti huius commemorationem et corroborationem allodium suum in Wadenhem. bona sua in Lorsdorpe et in curte hemmeshoue. in Arwilre et in Walpretishoue coloniensis ecclesie in manus nostras contradidit. que ego comiti in feudo conccssi a me et a meis successoribus in perpetuum iure feudali tenendum. Insuper allodium eiusdem comitis in Bulgensheim pecunia lacensis raonaste- rü. uidelicet ducentis et scxaginta marcis ab ipso comité ecclesie coloniensi comparaui et hoc etiam in feudo concessi. similiter a coloniensi ecclesia iure feudali in perpetuum tenendum, hi is recompensando comiti aduocatiam Ding- vodie culpa sua amissam. Ne igitur recidiuum grauamen ualeat oriri de elec- tione aduocati Dinguoidie ex petitione Alberti abbatis et totius capituli in- hibemus ipsi abbati et omnibus successoribus eius sub pena amissionis uel priuationis officii et bencficii. ne de cetero aliquem eligant aduocatum. sed habeant totum refugium ad coloniensem metropolitanum. quia tenetur defen deré ipsum monasterium. nos autem iura monasterii lacensis nec minuere nec infringere uolentcs precipimus sub uinculo anatbematis. no quis successorum nostrorum banc Dinkuoidiam alicui homini in iure feudali concederé uel sub- aduocatum constituere présumât, ut omnis malignandi occasio auferatur. Ad euidentiam huius facti ne ab aliquo possit infringí, sed obtineat perpetuam firmitatem. hanc paginam conscribi fecimus et sigilli nostri impressione com- muniri. Acta sunt hec uerbi incarnati anno .M.CC.IX. Indictione .XIII. imperante serenissimo romanorum imperatore Ottone quarto, anno imperii sui primo, pontificatus nostri anno primo, huius rei testes sunt. Joannes treui- rorum archiepiscopus. Engelbertus propositus maioris ecclesie in colonia. Conradus maior decanus eiusdem ecclesie. Theodoricus prepositus s. Gereo- nis. Theodoricus prepositus s. Cuniberti. Conradus prepositus s. Florini in confluentia. Henrieus abbas s. Panthaleonis. Simon abbas s. Martini in co lonia. Bruno abbas Tuitiensis. Godefi-idus abbas s. Eucharii Treuirensis. Reinerus abbas de Rumerstorp. Henrieus comes de Seyne. Adolphus comes de Monte. Wilhelmus comes Jxdiacensis. Oerardus et Henrieus comités de Dieze. Hermannus comes do Vimenburgh. Euerhardus burgrauius de Arbergh. Reimboldus de Kempenich. Euerhardus de Hengebach. Albertus de Saffenbergh. Henrieus et Gerlacus de Isenburgh. Theodericus de Do- rendorp. Florentinus de Molsberg. Sifridus de Westerburg. Joannes de Reinecke. Theodericus dapifer de Caslar. Joannes de Gissen. Conradus de Bopardia. Henrieus de Ulmene. Cuno de Schonenbergh. Arnoldus burgra- eHtUlt»eint|*t« Utfimkeirtu$. II. 19

290

uius de Hammerstein. Gerhardm de Schmeege. Wilkelmvs de Helpenstein. Johannes de Elze. Henrietta Lenhervs. Wilhelmus de Archa.

2íuí Äinblingev'e 6<mtmlung.