3oaebim ttnb Sofjaun, fonne bcn Jfflnig bon $osen, fcon ciner hiegcrifc^en Unterfh"t{jung te8

SrjbifcbofS abjuljalten, nebft bcr faifcrli^en 2lntroort, toom 3al)re 1556.

Serenissime et Excellentissime Princeps, Domine Clementiflime. Qua causa Illustris Prin- ceps Dominus Henricus de Galen, Ordinis Theutonici in Livonia Magister, et Dominus Guil- helmus Furstenberg Illustritatis sue Coadiutor, Domini raei Clementisfimi, bellum Reveren- dissimo Domino Archiepiscopo intulerint, ita Regia Maiestas Vestra accipiat velim. Posteaquam Domini mei, tum ex Literis ad Illustrem Dominum in Prussia Ducem scriptis, turn ex aliis certis- Gmis argumentis atque signis intellexissent, ReverendiilGmum Dominum Archiepiscopum cum Duce Prussie omnes vias persequi, quibus Livonienm Provinciam, in medium omnium rerum certamen atque discrimen adducere, illique eversionem inferre posset, maxime qui Regiam Maiestatem Polo- nie et Marchiones Brandeburgenses vehementer instigare ab eisque flagitare solebat, ut illorum opera atque studio cogitata institutaque persequi propositumque suum et susceptum consilium perfi- cere posset. Et quamvis Principes mei de Regia Maieftate Polonie hoc sibi sedulo persuadeant, illam pro ea, qua est predita eximia virtute et fingulari pietate, non se iis dil'tineri et impeditam teneri passuram, aut forte belli studio et cupiditate adductam, cum Archiepiscopo et Duce Prufiie t'acturain, fed potius ut Pacta et Foedera inter suum Regnum et illam Provinciam a Maioribus luis Regibus Polonie et Magistris Livonie Religione iurisiurandi sancita serventur elaboraturam, ta- men li forte declinabit a proposito deflectetque, Sententiam petunt a Regia Maieftate Vestra, ad- monere earn velit, ne se iis rebus controversis ad nullam partem utilibus inferat, siquidem hoc non tarn Livonie, quam aliarum Germanie Provinciarum periculo et detrimento esse dubium eft nemini, maxime qua capta reliquas quoque expugnari atque invadi certum eft; arbitrantur enim Principes mei, eo illam audaciam suo Regnique sui nomine indignum ac iniquum iudicaturam, ut bellum contra illas suscipiat, aut auxilium et opem Reverendo Domino Archiepiscopo ferat. Petunt etiam Principes mei a Regia Maieftate Vestra ad Illustres Principes Joachimum et Joannem, Fra- tres, Marchiones Brandeburgenses de non mittendo Archiepiscopo milite et exercitu scribat eosdemque hortetur, ut missum et collectum revocent atque dimittant, qui si aliter facere neque monitis aut dicto Regie Maiestatis Vestre obedire voluerint, necesse est tandem Principes meos at que Status et Ordines Livonicos ad sui propugnationem, defensionemque concurrere, iudiciumque de hoc Regie Vestre et Cesaree Maiestatis, quantumcunqne illud fuerit, subire. Omnibus precibus item Principes mei a Regia Maieftate Vestra contendunt, utJoachimo et Joanne, militem et exercitum colligente, non ipsa eum in ditionibus sins ex hominibus sue potestatis colligi patiatur, quod vicissim Principes mei omni genere studiorum officiorumque referre Regie Maiestati Vestre curabunt.

Regie Maiestatis Vestre

Deditisfimus Georgius Siberk de Wisburg.

Resolutio. Quod attinet turbulentislimas illas et maximas, que hoc formidolosissimo tempore in Livo nia existunt, periculi tempestates, eas Sacra Regia Romanorum Maiestas magno et incredibili dolore

176

accepit, maximeque propterea (it sollicita, iisque communibus miseriis precipuo quodiam moerore angatur, nihil aliud, quam paceui, concordiam et hominum ad quietem atque tranquillitatem ere- ctiores animos in universe Cbristiario Orbe expetens. Quainobrem Sacra eius Regia Maiestas pera- manter Magistrum, aliosque Livonicos Status hortatur et monet, ut iis omnibus ante oculos positis, diflensionibusque illis et motibus res Christianas perturbantibus, ad clademque magis et perniciem, quam ad salutem Patrie spectantibus percautos et provisos efse vellent, de omnibusque iure potius, quam armis experirentur, nolens illis in hoc opera, confilioque suo deesse, proptereaque- ad Sacram Regiam Polonie Maiestatem et Marchionem Erandeburgensem scripGsse, ne se rebus tara periculosis et funestis, quoquomodo iniicerent, fed potius vias omnes persequerentur, quibus ee pacari et fedari poflent, ut ita oppresse et inclinate Reipublice Romane, que iam multo3 annos as- liduis bellis et variis calamitatibus et prostrata et afflicta jacet, properaodum consuletur. SRad) 3>ogiet, Cod. Pol. V, 198.