+ In nomine domini nostri Iesu Christi. Anno ab incarnatione eius millesimo septuagesimo quarto et tricesimo secundo anno principatus domni nostri Gisulfi gloriosi principis, mense aprili undecima indictione. Ante me Petrum iudicem Sergius Atrianensis filius quondam Mansonis Atrianensis et Leo Atrianensis filius quondam Mansonis Atrianensis per convenientiam, dum ydonei interessent homines, pro parte ecclesie Sancti Iohannis que construncta est foris hanc Salernitanam civitatem in loco Veteri ubi a lu Staffilu dicitur, pertinentia eorum et aliorum eorum consortium, ad tenendum et lavorandum tradiderunt Ferrando filio quondam Ursi integram terram vacuam et insirteto uno teniente, quam partibus ipsius ecclesie habere pertinet foris hanc predictam civitatem in loco Metiliano ubi a la Revolta dicitur, que de tribus partibus viis coniuncta est et de una parte ad finem aliorum. ea ratione ut amodo et semper natos nascentes ipse Ferrandus et suos heredes integram suprascriptam traditionem cum vice de ipsis viis teneant et dominent, foveas et omnes suas utilitates ibidem faciant qualiter voluerint iusta ratione, et in toto ipso vacuo plantent et insitent et surgant zenzalas et roboliolas et alias insites, ita ut completis amodo duodecim annis ipse Ferrandus et suos heredes habeant in tota ipsa traditione bonum insirtetum et zenzalitum et robolitum et insitetum surtum et hoperatum et cultatum et unde meruerit clausum sicut de tantos annos locus ipse meruerit. et a completis ipsis annis in antea ipse Ferrandus et suos heredes semper totam ipsam traditionem de super et de supter lavorent et cultent et studient et per circoitum unde meruerit claudant, ut cotidie pareat in tota ipsa traditione bonum insirtetum et zenzalitum et robolitum et insitetum surtum et operatum et qualiter im melius proficiat et non depereat; et omni anno amodo et semper quando meruerit ipse Ferrandus et suos heredes totam ipsam traditionem vigilent et custodiant et salbam faciant sicut meruerit et suo tempore colligant exinde cuncte inserte et zenzale et robolie et alie insites et castanee que ibi habuerint et seckent bene quale meruerit, et integram medietatem de omnibus ipsis insertis et zenzalis et roboliis et aliis insitis et castaneis bonis siccis dent partibus suprascripte ecclesie; alteram medietatem ex eis ipse Ferrandus et suos heredes sibi habeant. et per convenientiam ipsi Sergius et Leo pro parte suprascripte ecclesie guadiam ipsi Ferrando dederunt et fideiussorem ei pro ipsius ecclesie parte posuerunt Ursum qui dicitur Sannutu filium quondam Ursi Atrianensis, et per ipsam guadiam obligaverunt se et suos heredes semper defendere ipsi Ferrando et illius heredibus inclitam suprascriptam traditionem cum vice de ipsis viis ab omnibus hominibus et partibus. tantum quale tempore a completis ipsis annis in antea ipse Ferrandus et suos heredes iamdictam traditionem tenere noluerint, tunc integram eam bonam, surtam et operatam et salbam quale meruerit partibus suprascripte ecclesie remittant et ipsi Ferrando et illius heredibus sit licentiam exinde abstraere omnes res suas et ducere eas quo voluerint. et si sicut superius scriptum est ipsi Sergius et Leo et eorum heredes ipsi Ferrando et eius heredibus non adimpleverint et suprascripta ve ex eis quicquam removere aut contradicere presumpserint, per ipsam guadiam obligavit se et suos heredes componere ipsi Ferrando et eius heredibus triginta auri solidos constantinatos. verumtamen hoc memorari facio quoniam suprascripta terra quam ipsi Ferrando pro parte suprascripte ecclesie tradiderunt sicut suprascriptum est, dixerunt esse per fines et mensuras iusto passu hominis mensuratas: a meridie finis via et passus quadraginta octo; ab occidente finis medio vallitello et passus quadraginta et coniungit in alio vallone unde aqua decurrit, et revolvit in occidentem per medium ipsum vallonem passus decem et octo, et revolvit in septemtrionem passus quadraginta quattuor et medium usque via, et revolvit in orientem iuxta ipsa via passus nonaginta octo, et revolvit in partem quasi occidentis iuxta ipsa via passus triginta et dimittit ipsa via et recte vadit in partem quasi meridiei usque priorem finem. Et taliter tibi Iohanni notario scribere precepi. S. + Ego qui supra Petrus iudex. S.

Source Fulltext: Codex Diplomaticus Cavensis, vol. 10, 24-26, Estratto da ALIM