+ In nomine domini tricesimo quarto anno principatus domni nostri Guaimarii gloriosi principis, et tertiodecimo anno ducatus eius Amalfis et sirrenti, et decimo anno principatuum et ipsorum ducatuum domni gisulfi eximii principis et ducis filii eius, mense Ianuario, quinta Indictione. Memoratorium factum a nos Iaquintus filius quondam ysari, et ursus filius quondam raidolfi qui sumus socrum et generum, Ante subscriptos idoneos homines per convenientia at tenendum et lavorandum tradidit nobis Iohannes domini gratia Abbas monasterii sancti angeli et sancte sofie siti intus hanc salernitanam civitatem, una cum advocatorem eiusdem monasterii, Inclita una clusuria de terra cum arbusto vitatum et pomifera pertinentem suprascripti monasterii ista parte flubio pecentino, ubi siler dicitur, qui est per has fines et mensuras: ex omni parte fine suprascripti monasterii; et ab occidente, sicut sepe et via inde discernit, avet passos sexaginta octo: A meridie avet passos octoginta octo; ab oriente avet passos alii sexaginta octo: A septemtrione avet passos octoginta sex. Totum mensuratum at iusto passum hominis. Hec autem predicta clusuria de terra per ipsas fines et mensuras nobis tradidit ipse domnus abbas cum vice de via sua. Tali tinore, ut amodo et semper nos et nostros heredes ipsa traditione teneamus, et fovee et omnes nostre utilitatis ibi faciamus iusta ratione, et ibidem ponamus homines at residendum, et annualiter apto tempore tota ipsa traditione de super et de supter lavoremus et studiemus, sicut meruerit, ut semper bona pareat lavorata et studiata, et qualiter quotidie proficiat et non dispereat, et arvores et vites ibidem plantemus et propaginemus, ubi meruerit, et clusum illut semper tueamus unde meruerit, et semper de aree et de vindemie faciamus scire partem suprascripti monasterii, ut ibi dirigat missum suum, et de omnia, que ibi seminaverimus, demus inde ad ipsum missum ibique ad area terraticum secundum consuetudo de ipsum locum; et ipsum arbustum et poma, que ibi abuerit, apto tempore faciamus salbum. et illut vindemiemus et colligamus, sicut meruerit, et inclita medietate de omnem vinum quem ibi fecerimus, et de ipsa poma ibique demus ad ipsum missum, reliqua medietate nobis aveamus. Et ipsa medietate de ipso vinum ipsius monasterii portemus at cellarium eius, indeque et salbum illut reponamus in organeum, quem pars ipsius monasterii nobis vel ad nostros heredes ibi assignaverit, quem per nos siat semper bonum studiatum et conciatum, et ipsum missum et equm suum nutricemus, ut iustum fuerit, et palmentaticum inde demus per omnem annum at partem suprascripti monasterii, sicut meruerit. Et quale tempore ipsa traditione tenere noluerimus, aut lavorare non potuerimus, Tunc inclita ipsa traditione salba, et clusa, et operata, quale meruerit, assignemus at partem suprascripti monasterii, et nos et nostros heredes, et homines, quos ibi abuerimus, liceat inde exire cum omnia causa nostra et illius movilia, et ire ubi boluerimus. Unde in eo tinore per convenientiam guadia nobis dedit ipse domnus abbas et fideiussore nobis posuit iohannes filius quondam maionis; et per ipsam guadiam obligavit se ipse domnus abbas et successores suos semper defendere nobis nostrisque heredibus inclita suprascripta traditione ab omnes homines, dum illut tenuerimus in suprascripto tinore, et non querat illut nobis tollere vel contrare; et si taliter illut nobis non defensaverint, et aliquit inde contradixerint, per ipsam guadiam obligavit se ipse domnus abbas et successores suos componere nobis nostrisque heredibus quinquaginta auri solidos constantinianos, et inter virgulos legit abbas, suos. Quod scripsi ego iohannes notarius. + Ego qui supra iohannes abbas. + Ego iohannes clericus et advocator qui et scribsi. + Ego Iohannes notarius me subscripsi.

Source Fulltext: Codex Diplomaticus Cavensis, vol. CDC.007, -, Estratto da ALIM