XXVIII.

Devotionis et fidei obfequium indefeftum. Er ror incorrigibilis, defperata malitia, et inflexibi- lis ad emendam iniquitas N. et N. quondam Ecclefiae noftrae Miuifterialium, urgente juftitia nos compellunt, ut eorum peccata notoria, et fcelera manifefta, quorum veterata putredine vi- cinia tota fordet, jufto Dei judicio perfequamur, utque eos, quos exfpeélatione morofa, et qua- dam irrepiehenfibili fpecie pietatis fuftinuimus, baclenus incorrigibiles animo, et indignos venia, relinquimus divino humanoque judicio pro pec- catis fuis propriis condempnatos. Nuper enim univerfis Ecclefiae noftrae Minifterialibus in N. pariter convocatis, ferYato juris ordine^ et prio- ribus fententiis in eos editis, rationabiliter coram

fuis paribus in judicio repetitis, de communi confeufu et fententia fingulorum ipfos infidelita- tis et perjurii criminibus irretitos, et veri fui Domini boftes publicos et malevolos proditores еflе, et diu fuiíTe pronuntiavimus, et ex his et aliis caufis multis, judicii tempore declaratis, infames cos judicavimus, eosque omnium bono- rum, jurium, nominum, et dignitatum, quae â noftra Ecclefia tenuerunt haclenus, fecimus ex- haeredes; et quia iidem homines inhumani lon- gis retroacHs temporibus pro rapinis et praedis publicis, pro noélurnis et diurnis aggreffionibus, pro llratarum publicarum, et peregrinorum pau- perum fpoliis, maxime tempore Concilii genera lis, pro raptu virginum, et oppreffione violenta conjugatarum, excommunicationis fententias in eos rite latas per biennium et amplius dampna* biliter contempferunt, praediélas excommunica tionis fententias lie duximus aggravandas, omnia bona, quae adhuc tenent, fubjecimus ecclefiafii- co interdiéto, omnesque, qui confilio et auxilio iplis afiifiunt, eis participantes in crimine crimi- nofo, fimili excommunicationis fententia duxi mus innodandos. Verum, cum Ecclefia non ha bea t ultra, quid faciat, nifi ut auxilium brachii faecularis adverfus eos excitef, qui divina judicia contempferunt, Serenitatem Regiam devotis pre- cibus imploramus, quatenus pro honore Dei, et Imperii falute ac decore, praediélam fententiam, quoad bonorum, jurium, nominum, et dignita tum exheredationem ratam haben tes, Celfitudinis regiac litteris dignemini confirmare, praefatpsque maleficos, qui perfidiae fuae defenforem Begem Bohemias advocant, et fe ad eum convertere »cu- piunt, ut in perverfitatibus protegantur, curet Ala ¡ellas magnificentiae veftrae, cum in excom- municatione per biennium et/ amplius, ut prae-

С

mifimus, animo indurato perftiterint, nominatim excommunicationis fententia annotarc.