XXIV.

Cum Romani Regni felix profperitas, et regenti* Imperium Romani Regis magnifici profpeiari no bis felicitas nuntiatur, ubertate mirifica faecun- dala, fuccrefcit in nobis materia gaudioium, et dtveilis anguftiis anguftatum in Ecclefiae noftrae adverfitatibus peAus noflrum, laetis veftris fuc- ceffibus ampliatum pafcitur, et in quantum velirae potentiae brachia dilatatis funiculis virium la- tius roborantur, in tantum noftra praecordia red- undautibus gaudiis altius elevata refpirant., Uli tamen Deo altiffimo dignae devotionis re* pendimus gratias, qui in vpbis virtute fuae. po* tentiae milericorditer operatur res adeo gratio- fae * ubi etiam, quod bumauae modulus faculta- tis difficile et velut impoífibile reputat, modera tor aíd confilii Dei filius in negotiis veRris fa- cill levitate modificat, perficit, et confummat. Sane fuper fponfalibus inter Dominam nolifam, filiam, veftram, et illuftrem principem IS. Ducem. Slavoniae, de confdnfu fancliffimi Patria noftri et Domini, Sauclae Rom. Ecclefiae Sumini Pon- tifieis laudabiliter ordinatis laudes omnipotent! Deo referimus, eo quod ad fublimationem facri Imperii fpedus hujusmodi amicitiae feliciter du- raturae credimus et fperamus divinitus adunatum. In qua fperata diutius unione divifiones et fcbi- fmata, quae adverfus Romani culminas unum ca

put fe elevant et extollunt, deficiente fpe тacnа converteutur ad vefperam, ut adorent veftigià regis maguifici, quem magnifica vit altiffimue in fublimi folio monarchiae confirmaos et roboran» regnum ejus. , • .