XXXIII.

Quia fancliffimus in Chrifto pater et Domiuns nofter Summus Pontifex, cui obedire decet et convenit, nobis tanquam obedientiae filio lingu- lari feriole nuper injunxit, ut venerabilem Me- tenfem Epifcopum et fuam Ecclefiam ab Impe rii corde longe fepofitam non pateremur ab ali- quo perverfis infultibus impugnari, fed potius ipfum in perfonis et rebus fuis et Ecclefiae uni-

verlis obumbraremus fecurae proteclionis clypeo lingulari: Sinceritatem tuam rogamus et horta- ntur pleniffimo cum affeélu, quatenus Dei, et fanctae Rom. Eccleíiae reverentia, ex parte cu jus idem Epifcopus uobis fpecialiter eft com- miflus, prae oculis collocata, ipfum Epifcopum et Ecclefiam fuam non praefumas de caetero aliquibus infeftis moleftationibus, vel moleftis impugnationibus perturbari; propter hoc enim regalis benignitas tibi iu omnibus tuis agendis cum favoris plenitudine continue afpirabit.

XXXIV. P a p a e.

Tantâ nos, pront evidentiffimis argumentis di- dicimus, veftra iuceflanter ampleclitur benignitas animi puritate, quod pro eo ad cuncla, quae poíTunt, vel quae feimus veftris blandiri delide- riis, deíiderabiliter promovenda, promptibus af- fcclibus aíTurgemus. De veftra igitur, Pater reverende! benevolentia confili, nos, et noftra negotia, fцрer quibus nobücum novillime fami- liariter contuliftis, vobis duximus fiducialiter committenda, aíTccluofiflime vos pofcentes, qua tenus bujusmodi aflecium, quem ad nos affe- cluofe geiliflc diuofcimini, continuatione lauda- bili, ficut de vobis confidimus, frequentetis, de nobis fecuriÜime praefumentes, quod ete.