CAP. XIII.

De refugis , atque jterfidis clericis , sive laicis; ut scilicet si clericus alicui, contra Regem insurgenti, auxilium prae- stiterit, in exitu tantum vitae , peracta prius legitima pos- nitentia, communicet, et laicus amissione bonorum, . et perpetua excommunicatione damnetur. 1

* 3 Sed et quia plerosque clericos tantae levitatis, inter- 3 Ai. Sed quia pie-

dum pravitatis praesumtio ita elevat, ut praetermissa sui or- 3^23?"instan* dinis gravitate, ac polliciti sacramenti immemores, con-

stante a principe , cui fid-fc servare promiserant, in 4 alte- 4 aiterius eie-

n_. • 1 • _ r . , . , flione... consentiant.

rius erechone temeraria levitate consentiunt, abrogan decet

banc omnino licentiam, et a nostro consortio penitus ex-

tirpari, ita ut, si quicumque laicorum s quandoquidem in- * A- qnandoque.

tra rlnes patriae Gothorum 6 superbiens, regni apicem sume- 6 ai. superveniensj

re fortasse tentaverit, eique clericorum quilibet adjutorium

vel favorem. praestiterit, atque hunc, qui superbire vide-?

tur, ad eamdem regni ambitionem praevalente delicto , per-

venire contigerit, ex eo quidem die vel tempore 1 eumdem 7 ai. eumdem epi-

episcoporum, vel cujuslibet ordinis clericorum excommu- s^op^Jn,sce]cri

nicatum manere perpetuum oportebit, quo tali se 8 scelere 9 ai. s\ propter

implicabit; tamen 9 si improbitate principis , cui inique Isre^Ps'joblutem"''con"

consentit, non potuerit instantia sacerdotum a communio- •'10 ai. «*re«o„fe

ne suspendi, saltem si superstitem eum post ejusdem re- quelaceat'et qmcum*

evs obitum , tempus invenerit, superiori anathematis 10 cor- 11 Al; v}tx sux fine-

° ..... 1 . . .... . 12 Al. si tamen eum.

reptioni sutyaceat, quicumque llh , praeter m ultimo 11 vi- I3 ai. ratioposcit,

tae suae (,2 si tamen hunc legitime poenitere probaverit) com- synoc!ali. sup" haac

. \ . ° . . r , , * __ , . . constitutionem decer-

mumonis gratiam consensent lmpenaendam. Nobis mterim nere.

»3 ratio persuasit, synodali super hoe constitutione decerne- ^^^iaSrui

re , ut quicumque. etiam'4 Iaicorum in praedictis capitulis, praediftfs.

1 _ • j . . . i 1 • ,a i< Al. hoc in ad-

».» hoc est, m adversitate gentis , aut patnae, vel regiae16 po- Versitatem.

testatis, in externas partes se conferendo, vel talibus '7 opem l6. M- p°testatisve

ferendo, noxius fuerit ultra repertus, non solum , ut diclum k®X'ai. opem pra;-

est , omnium rerum suarum proprietate privetur, sed et ht$0Ai _amnetur

perpetua excommunicatione 18 damnatus, numquam ilh et numquam praneJ

prater in ultimo vitae suae" communio tribuatur , excepto JJ-jJoi™0 mortls su*

Lef! 10. Prol. For. Jui. a Vivente. Sl

to8 COLLECTIO MAXIMA

1 Al. si communio- nis.

2 Al. Nam si in de- jecVionem , vel dire- ptionem.

3 Al. seu direptio- nem intendere.... nos quidem hujuscemodi.

Al. decernendum.

1 si aliter communionis ejus remedium , vel eorurh , quos supra taxavimus, imploratione sacerdotum apud principem fueiit impetratum. 2 Nam si (quod omnino rieri non opor- tet) in derogationem aut contumeliam. principis reperiatur aliguis nequiter loqui,: aut in necem regis , 3 seu dejectio- nem intendere, vel consensum prasbere, nos siquidem hu- jusmodi excommunicatione dignum censemus. Utrum ta- men sit lllis quandoque communicandum , pietati princi- pis a 4 discernendum relinquimus , cujuS proculdubio po- testatis est, subje&orum culpas misericordia: judiciique sen- tentia temperare. Contestamur autem clementissimos prin- cipes, et per ineffabile divini nominis sacramentum obtestan- tes unanimiter obsecramus, ne quandoquidem absque justa (ubi necesse fuerit) imploratione sacerdotali excommuni- catronis hujus sententiam a perfidis clericis vel laicis, ad externas partes se transferentibus, vel consensum praeben- tibus , quacumque temeritate suspendant. 5 Nam quod ma- gis eorum regum utilitatibus vi(mur fore consultum , si hu- jus constitutionis nostra forma ab ipsis principibus servetur, et ab omnibus subje&is implere cogatur. Si quis vero hacc instkuta putaverit esse execranda, anathema fiat, et velut praevaricator Catholicae Fidei semper apud Deum reus existat, quicumque regum deinceps canonis hujus censuram in quo- eumque crediderit, vel permiserit violandam.

• CAP. XIV.

; 'Ex eodem , canone 6.

, De convicinis episcojtis, in urhe Kegia 6 commorantihus. >

Id etiam placuit, ut pro reverentia principis , ac regiac sedis honore, vel metropolitani civitatis ipsius consolatio-

7 Ai. Toietana ur- ne , convicini 7 Toletanae sedis episcopi, juxta quod ejusdem bisepiscopi, quiejus- pontificis admonitionem acceperint, singulis per annum

8 ai. messivis, ac mensibus , in eadem urbe debeant commorare, 8 meSsivrs tamen, ac vindemialibus feriis relaxatis. Eumdem vide to cap. j. de Primate , et qu<e sequuntur, in cap. j. de Afre- cat. pro Hege. •

a Non enim erat insolitum , ut ecclesia eos ab exeommunicatione absolutos habe- ret, quibus rex communicare decrevisset, pr<esertim quum crimen in ipsius Regis personam fuerat perpetratum. Yide sis cap. 3. de Abiolui. a ctnturit.

? Al. Nam quid ma- gis eorum utilitatibus, vel. Nam hoc magis utilitatibus videtur ferre consultum , si constitutionis nostraj forma servetur. Exe- crandum, anathema fiat. - .

6 AI. commorandit.

vindemialibus.

CAP.

CONCELIORUM HISPANLE. i99