1150 Dilectissimo patri suo E(ugenio) sanctae Romanae aecclesiae

summo pontifici C(onradus) Dei gratia Romanorum rex et semper

augustus filialem per omnia dilectionem et debitam in Domino

reverentiam.

Vacante Traiectensi episcopatu post discessum piae memo- riae Harberti episcopi, misimus ad eandem ecclesiam legatos nostros cum mandatis, motus temerarios, qui in rebus huius- 1. Nurenbergensi, c. die 18 Martii. V. infra n. 5. 2. Hino veri simillimum est, Wibaldum curiae Nurenbergensi interfuisse. 3. Apr. 8. 4. Apr. 15. 5. Nurenbergae circ. d. 18 Mart. Conradum regem hoc Tra- iectum eundi consilium cepisse, facilc apparet ex ep. 324 infra. 6. Iuni. 3. 7. V. epp. 319 et 320 supra p. 449. 8. V. ep. 322 supra p. 451.

WIBALDI EPISTOLA 324. 453

modi suboriri solent, et direptiones rerum aecclesiasticarum fieri 1151 auctoritate nostra prohibentes. Mandavimus etiam eiusdem urbis clero honoratis et populo, ut depositis partium studiis sese ele- ctioni futurae in spiritu concordiae et humilitatis prepararent, nec tale aliquid animositate certandi committerent, in quo libertas electionis canonicae ius libertatis amittere convinceretur. Verum ipsi, libertatem pietatis a patribus indultam in velamen maliciae assumentes, dissensionibus et ambitione rem totam perturbare ceperunt et longo tempore tantam potestatis tam in spiritualibus quam in secularibus rebus magnitudinem absque rectore fluctuare permiserunt. Ceterum ad animum rediens, maioris ecclesiae pre- positus et eiusdem ecclesiae decanus cum reliquo clero et uni- versis nobilibus unanimi consensu in domnum Herimannum, ec- clesiae sancti Gereonis in Colonia prepositum, virum scilicet in- tegrae vitae et probati testimonii, convenerunt. Set quidam ministeriales eiusdem ecclesiae, tumultu facto armisque illatis, coegerunt quosdam de eodem clero denominare et quodammodo eligere Frithericum prepositum sancti Georgii in Colonia, homi- nem videlicet infra aetatem et ordines, cuius ignorantia fautores ipsius ad subversionem ecclesiae abuterentur. Nos itaque, de tantae ecclesiae ruina compassione clementi condolentes, iterato misimus eis cum preceptis regalibus legatos, imperantes eis, quatinus omni occasione postposita mediante quadragesima1, quae transacta est, nostro sese conspectui presentarent, accepturi ex regio more contentionum finem et urbis suae dominum, qui me- lioribus suffragiis iuvaretur. Venit itaque prefatus Herimannus ad presentiam" nostram cum suis electoribus. Set illi, qui iuve- nem elegerant, iuveniliter agentes neque venerunt neque canoni- cam excusationem seu legitimam transmiserunt; nisi quodpater predicti F(ritherici) prepositi, comes videlicet A(dolfus)*, absque attestatione cleri et populi et certis per epistolas mandatis venit et negotium differri postulavit. Verum nos, adhibito episcoporum

a. sic ex prefatam correctum est in cod.

1. i. e. dominica nLaetare", 18 Mart. 1151. Hanc curiam Nurenbergae habitam esse, docet Otto Frising. Vita Friderici, L. I. c. 62. 2. de Huo- vele. V. Annal. Egmund. 1150 (Mon. Germ. SS. XVI. 456).

454 WIBALDI EPISTOLAE 324. 325.

1151 et principum et virorum prudentium ac religiosorum consilio, consideravimus, electores predicti H(erimanni) prepositi sanioris esse consilii de persona a canonicis institutionibus non discre- pante; quibus ex magno favore assentiebant omnes nobiles ac prepotentes eiusdem terrae, qui Traiectensem ecclesiam et in pace legibus honestant et in bello armis defensant. Itaque quia in nostra presentia nulla contradictio iuxta iuris ordinem huic electioni opponeretur, cum omnis aecclesia in nostram presentiam esset evocata, iudicatum est ab episcopis et principibus: nullam nos debere moram probabilibus desideriis inserere, set personam, absque vi et ulla mala machinatione electam et in sacris ordi- nibus aetate congrua inventam, provehere. Proinde celsitudinem sacerdotii vestri, quam vera in Domino caritate amplectimur, attente monendo rogamus, ut opus a nobis laudabiliter inchoa- tum benedictione sacrae manus vestrae perficere et confirmare non abnuatis, et labentis ecclesiae Traiectensis ruinam celeri be- nedictione fulciatis. Rogamus preterea sinceritatem vestram pro quodam consanguineo nostro, comite videlicet Ottone de Ara, quem quidam clericus nomine Ionathas per surreptionem a vobis excommunicari fecit, quatinus eum a Leodiensi episcopo1 absolvi faciatis, eo scilicet rationis moderamine, ut, postquam fuerit ab- solutus, synodaliter vocetur, et causa, quae super quadam ecclesia inter eos agitur, canonico iudicio decidatur.