ficat. (M. 122.)

Reverendo patri suo et domino Eugenio uni et universali 1148

pontifici frater Wibaldus Dei gratia id, quod est in catholica

aecclesia, dilectionem filii et devotionem servi.

Venerabilis frater noster I(ngrannus) abbas ecelesiae sancti

Medardi1, quae vestrae ditioni et defensioni specialiter pertinet,

a nostra parvitate expetiit, ut actionem suam, quam adversus

magistrum Baldovinum ecclesiae Leodiensis canonicum nobis

1. Suessioncnsis. Ingrannus abbas huius monasterii factus est a. 1148. V. Chron. S. Medardi ap. D'Achery Spicil. II. 489.

172 WIBALDI EPISTOLA 97.

1148 presentibus', sublimitati vestrae intimaremus. Quae, in quantum recordari possumus, sic se habet. Monasterium sancti Medardi habet in parrochia Leodiensi predium nomine Hanzines; a quo non longe remotum est aliud predium nomine Hanzineles, quod canonicis ecclesiae beati Lamberti pertinet, cuius predii curator et prepositus pro aliis concanonicis suis est predictus magister B(aldovinus). In Hanzineles est cappella, quae synodali et cano- nico iure subest matricib ecclesiae, quae est in Hanzines, cum tota decimatione, quae a colonis predicti predii solvitur. Volebat magister B(aldovinus) ab abbate Sancti Medardi habere calicem argenteum ad prenominatam cappellam, et omnia tam altaris quam missae instrumenta. Super quo verbo cum neque abbatem neque monachos ipsius ordine iudiciario interpellasset, totam de- cimationem de Hanzineles monachis Sancti Medardi negavit et ex consensu et iussu canonicorum Leodiensium detinuit. Fratres Sancti Medardi hoc in synodo Leodiensis episcopi1 sibi factum querebantur, nulla canonica actione, nulla iudiciali sententia precedente; et petebant, ut ablata sibi restituerentur, responsuri postmodum secundum iuris rationem. Negabat episcopus, negabat archidiaconus, quod eis scientibus vel consentientibus prescripta decimatio a magistro B(aldovino) vel canonicis esset detenta; unde et iuxta legum tramitem idem magister B(aldovinus) in integrum restituerec cogebatur. Quod quia ignominiosum videbatur cathe- drali aecclesiae, ut rapinae palam argueretur, et aecclesia beati Medardi nostro et multorum studiis pro vestrae dominationis re- verentia iuvabatur, petiit magister B(aldovinus) ex consensu cano- nicorum, ut causa differretur usque ad absolutionem conventus, qui tunc frequens convenerat, futurus postea in potestate et con- silio Lobiensis" abbatis et aliorum virorum religiosorum. Quod et ita simpliciter factum est. Postquam vero clericorum fre- quentia recessit, domnus abbas Lobiensis, adhibitis secum viris religiosis et prudentibus, dedit magistro B(aldovino) et canonicis consilium, ut ablata restituerent et ab exactione calicis et alia-

a. habuit vd simil e quid excidit. b. matricf c. c. ablata exciduse videtur.

1. Heinrici. 2. Lamberti.

WIBALDI EPISTOLAE 97. 98. 173

rum rerum cessarent, quoniam nulla cappella haec a sua matrice 1148 iure solet exigere, quia hii qui cappellas construxerunt, propter laboris compendium, ne ad matricem aecclesiam longe laborarent, ex suis propriis collatis ad omnem oportunitatem cappellae pro- videre promiserunt. Cui sententiae cum magister B(aldovinus) non acquiesceret, monachi Sancti Medardi, videntes se dilatione esse frustratos et neque per ius aut per concordiam sua posse recipere, vestrae celsitudinis presentiam appellaverunt et ma- gistrum B(aldovinum) vestris adesse tribunalibus in octava sancti Martini1, nobis et multis audientibus, indixerunt.