xxx [3x: untereinander] Rvdolfus xxx [3x: untereinander] dei gracia dux Avstrie et Styrie, dominus Carnyole, Marchye ac Portusnaonis, universis fidelibus imperpetuum. Venientes ad nos religiosi et honorabiles viri abbas et | conventus monasterii in Raytenhasla ordinis Cysterciensis Salzburgensis dyocesis nobis humiliter suplicarunt, ut quoddam Privilegium ipsorum nobis exhibitum super quibusdam iuribus et libertatibus suis ab illustri quondam Friderico duce Austrie et Styrie, predecessore nostro, indultum necnon a serenissimis dominis dive recordacionis Rvdolfo, avo nostro, et domino Alberto, genitore nostro, tunc duce Austrie, e[t] Romanorum regibus adiectis quibusdam specialibus gratiis approbatum innovare de habundantia nostre magnificentie dignaremur, cuius tenor privilegii talis erat: folgt UB 398. Nos itaque eorundem regum et predecessorum nostrorum illustrium principum vestigiis inherendo dictorum fratrum abbatis et conventus precibus inclinati, ut suarum oracionum et beneficiorum participium mereamur, supradictum privilegium cum suis articulis de verbo ad verbum indulgemus, innovamus et presentis scripti patrocinio confirmamus, salva ipsis declaracione seu interpretacione nostra in eodem privilegio novissimi articuli largiore, videlicet quod iidem abbas et conventus in aliis, que preter duo talenta salium indultorum in aquis deduxerint, civium nostrorum Staynnensium^a in aquis laborantium fruantur ammodo iuribus et equali gaudeant libertate ad ulteriores exactiones nullatenus conpellendi. Nulli ergo hanc nostre innovacionis paginam infringere liceat vel quomodolibet perturbare. Quod qui secus presumpserit attemptare, indignationem incurrisse nostram se noverit et offensam. In cuius rei testimonium et cautelam presentes litteras sigilli nostri munimine^b iussimus roborari. Dat. Wienn. anno domini millesimo trecentesimo tercio, in die beatorum Symonis et lude apostolorum.

Source Fulltext: Krausen, Edgar, Die Urkunden des Klosters Raitenhaslach, 1034-1350, München, 1959, Nr. 510, S. 426-427