Albertus dei gracia Romanorum rex semper augustus. Oinnibus in perpetuum. Toties regie celsitudinis sceptrum extollitur altius et ipsius status a domino fa] quo datur omnis potestas felicius gubernatur, quoties loca divino cultui dedita benigna consideratione re- guntur et ad ipsorum libertates servandas et facultates augondas gratiosa protectio prin- cipis invenitur. Xoverit igitur presens etas et successura posteritas, quod nos privilegium clare recordationis Heinrici Roinanorum regis predecessoris nostri*nobis exhibituin vidimus et inspeximus, sub hac fonna conscriptum: — Heinricus etc.1 — Nos igitur eorum de- votis supplicationibus favorabiliter inclinati, predictum privilegium et omnia in ipso con- tenta ad instar dive recordationis domini Rudolphi Romanoruni regis predecessoris et genitoris nostri charissinri de benignitate regia confirmamus, innovamus etpresentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre confinnationis et innovationis paginaui infringere aut ei in aliquo ausu temerario contraire. Quod qui facere presumpserit, gravem nostre maiestatis offensam se noverit incurrisse. In cuius rei testi- monium presentem literam inaiestatis nostre sigillo iussimus communiri.

Datum apud Oppenheim, vi. idus iunii, indictione xii., anno domini m.cc.lxxxx. nono, regni vero nostri anno priino.

Aus Kremer Chron. Schoenthal. hs. sec. 17 s. 357 zu Stuttgart. — Reg. Alb. nr. 185. — 1 Wegen der eingeruckten urk. d. d. Herbipoli 1225 sept. 7 (hier mit ind. 14) vgl. oben nr. 400 die angezogene bestatigungsurk. Rudolfs. welclie bei abfassung dieser offenbar vorlag, 'wahrend doch der dort gemachte vorbehalt, welchen auch Adolf, oben nr. 496, wiederholte, hier fehlt.

ALBRECHT I. 1299 IUNI 10. 399