Serenissimo domino suo R. dei gracia Rouianorura regi semper augusto, magister С. de Dieczenhoven imperialis aule notarius etc. Digna perdicionis occasio paueorum con- pungens precordia et compassionis minime digna, neenon erumnosum Bernensis civitatis excidium linguam transmittit ad calamum, prout coneipiens sperat, indignacionis motus verba destinât et delegat Quis enim monstruosas facciones inconsulte protervie reticebit vel naribus irridendo vel rastro manuum non figuret, qualiter dicte civitatis munieipes, non tarnen munia capientes, sue credentes ignavie presumptuose virus coneeperant sub fraudulente machinationis involucro et secreto, nescio quid magnum vel turgidum promit- tentes, ceu montes maximi parturient, qui mures ridiculos genuerunt. O quanta presump- cionis vesania ranas gárrulas, ymmo mures et molendini satellites docuit contra Romanum principem, cui robur et arma cuneta subiciunt, insanire ! Ipsi filii Belial, avertentes faciem contra solem, sub misère sortis auspicio fluctuantes ausi sunt, sacer robur imperii et leo- nem invictum, solo rogitu terribili mundi fines forcius impellentem, despicere et ipsius ictus fulmineos non timere. Proch pudor, turrim David, ex qua mille clippei omnisque armatura forcium victoriosis signis conspicitur, vespertiliones nocte volantes conantur impetere et manibus, quibus evacuare colos et lanas terrere dedicerunt, gladios librare satagunt, non tarnen effundunt sanguinem. Inebriati venerunt, crapulosis calicibus. intendentes, nec tamen sunt adipe pinguum saciati. Sub noctis autem silentio, dum per alteram temporis requiem fidèles agunt ocia diutinis laboribus optima, de tavernis, incendiis, insidiis, inopinis casibus et maleficiis aliis conceptum virus effundere moliuntur ac reipublice contraire. Et dum in caute sue protervie alas erigunt, perdigna afflictionis rabies tempus non distulit ulcionis, nec penas horribiles eorum sceleribus abnegavit. Nam R. Austrie et Stirie dux et nostri fidèles zelo devocionis armati paucis militibus, non tam numero quam virtute conspicuis, in improvisos latentibus insidiis irruerunt, et pluribus mutilatis, quibus fuge presidium non deerat, circiter centum viros inmisericors et furens undique gladius inmisericorditer truci- davit, ita quod locum, quem quisque vivus obtinuerat, eundem mortuns oceupabat. Reliqui vero, quos in vigiliis nocturnis eiusdem civitatis et excubiis contigerat remansisse, videntes lamentabilem populóse civitatis extenninium et quod esset opprobrium gentibus et fabula convicinis, yma ducentes suspiria se iam per sue confusionis ignominiam cognoverunt, offe- rentes res et personas vestre culmini potestatis. Quocirca regia celsitudo magnificum ac nobile vindicte genus arripiat, delinquentibus ignoscendo, attendens quod nisi culpa recte

REICHSSACHEN. (1289 APR. —MAI.) 709

metas cxcederet, venie et indulgencie virtus locum ammodo non haberet, et dictis civibus graciam concedat de superhabuudanti plenitudine pietatis.

Aus hs. des Peter de Viena sec. 15 auf der cantonsbibliothek zu Lucern. — Vgl. Reg. Reichss. nr. 156 und Kopp Reichsgesch. 2b, 408; der brief ist danach kurz nach dem schlachttage, apr. 27, iedenfalls voi mai 14 geschrieben.