In nomine sancte et individue trinitatis. Ainen. Fridericus secundus divina favente . clementia Romanorum iinperator. seraper augustus, Ierusalem et Sicilie rex. Imperialis excellentie solium divino consilio in hominum preheminencia constitutum tunc opere nobili exaltationis sue titulos evehit, cum equitatis et iuris obseqtiio sic ministrat, ut traraites ob

FRtEDRKB II. 1227 SEPT. <>M)

sewando legitimos ob faciem hominis et ad sinistram obliquando non dexterat et ad dex- teram non sinistrat. Iusticie namque nrunus .in principe ab eo generaliter sic speratur, sic ab ipso indubitabiliter postulatur, ut gratiam sic, perfecte non sapiat, quod subditis debitum non vocetur. Quod debitum licet ab imperatoria maiestate sic equaliter. reddendum sit sin- gulis et generaliter universis, ut absque fenore maximo nequeat retineri, in exhibitione verumtamen debiti licet iusti favorefgracia non negatur, ut illis favorabiliori vultu et lar- giori principis dextera ministretur, quos imperatori Germanie nec minus imperio devota servicia recommendant. Inter quos dilectus princeps noster Everhardus venerabilis in Christo Salzburgensis archiepiscopus in conspectu celsitudinis nostre ex devotionis et fidei meritis et locum iusticie' et favoris non inmerito gratiam promeretur. Suis igitur supplica- tionibus iuste et favorabiliter inclinati, sententiam pro eo et ecclesia sua, renovatam per Heinricuin dilectum filium nostrum Romanorum regem illustrem, super iure electionis, con- cessionis et investiture regalium et consecrationis episcopi, quod in Gurcensi ecclesia et eius episcopo. prenominatus Salzburgensis archiepiscopus se habere dicebat, quam per iu- dices magne curie nostre diligenter inspectam accepimuS iuste latam, imperialis auctoritatis munimine confirmainus. Quam sententiam prenominatus dilectu.s filius noster illustris rex Romanorum Heinricus, consideratis privilegiis Salzburgensis eeclesie a predecessoribus nostris super eodem indultis, necnon et multis aliis iustis causis suadente iusticia reno- vavit, presertim cum et iura et privilegia ecclesie supradicte auctoritate sentencie late du- dum per Fridericuni Romanorum iniperatorem illnstrem avum nostnun inclite recordationis apud Augustam super hoc eodeni iure manifesto extiterit roborata. Evidenter igitur cla- mante iusticia pro sententia supradicta, quam eciam litterariun testimonium Lupoldi ducis Austrie et Stirie, L. palatini comitis Reni et ducis Bawarie, Sifridi venerabilis Maguntini archiepiscopi, Th. venerabilis Treverensis archiepiscopi et Ilermanni venerabilis Herbipo- lensis episcopi, dilectorum principum nostrorum, et auctoritas roboravit, eandem senten- tiam firmitatis robore renovando confirmamus. Ad huius itaque nostre confirmationis me- moriam, et ut hec omnia rata semper et illibata permaneant, presens inde privilegium fieri fecimus, et sigillo nostro iussimus communiri.

Huius rei testes sunt: Venerabilis Hildesemensis episcopus, venerabilis Mersburgensis episcopus, venerabilis abbas Morbacensis, langravius Thuringie, Reynaldus dux Spoleti et alii quam plures.

Acta sunt hec apud Brundusium, anno dominice incarnationis millesimo ducentesiino vicesimo septimo, mense septeinbris, indictione prima, imperante domino nostro Friderico dei gracia invictissimo Romanorum imperatore semper augusto, lerusalem et Sicilie rege, imperii vero eius anno septimo, regni Ierusalem secundo et. Sicilie anno tricesimo. Fe- liciter, Amen.

Aus einem vidiinus von 1431 im staatsnrchive zu Wien. — Reg. Frid. nr. 631. — Vgl. unten die bestfttigte urk. Heinrichs d. d. Achen 1227 mUrz 29, Reg. Henr. (VII) nr. 132.