Heinricus septimus divina favente clementia Romanorum rex et semper augustus. Universis imperii fidelibus quibus presens littera fuerit ostensa, graciam suam et omne bonum. || Licet omnes ecclesias ordinis Cisterciensis speciali dilectione ainplectamur, tamen inter ceteras ecclesiam in Arnisburc amplectimur propensiori gracia, pro eo quod in ipsa viget laudabiliter || et devote ordo sancte religionis. Meminerint igitur presentes et cog- noscat futura posteritas quod de nostra licencia et voluntate speciali Giselbertus de Asche- burnen ministerialis noster coin | municata manu uxoris sue Kunegundis ipsi ecclesie con- tulit per manus nostras curtem suam in Herlisheim cum omnibus prediis que in eadem villa tam in agris, quam in paseuis possedit, legittime et absolute iu perpetuum possidenda. Et nos ipsa bona sicut regiam decuit clementiam in nostram et imperii suscepimus protectio- nem et semper ea cum ceteris bonis predicte ecclesie que nunc habet vel que in antea iusto titulo poterit adipisci, sub nostra protectione esse voluinus constituta et defensa. Man- dantes et sub interminatione gracie nostre firmissime precipimus, ut nulla sit omnino per- sona ecclesiastica vel mundana, que ipsaiu ecclesiam in preniissa donatione et gracia ipsi a nobis facta impedire audeat vel turbare, seu alicuius ingenii scrupulo infirmare. Quod qui fecerit a gracia nostra sit exclusus.

Testes sunt hii: S. Maguntinus, Th. Treverensis, H. Coloniensis archiepiscopi; .H. Herbypolensis, C. Spirensis, E. Nuwenburgensis, C. Ilildensheiniensis, H. Einstedensis1 episcopi; B. de Hennenberc, H. de Seina, H. de Orlemunde comites; H. de Nypha, G. de Bitdingen, H. de Eppenstein, F. de Randenberc, R. de Hagenowen liberi; W. de Bonlant imperialis aule dapifer, E. dapifer de Walpurc, C. pincerna de Clingenburc, C. pincerna de *Winsterstetin, L. burcgravius de Erideberc et alii quam plures.

Acta sunt hec in sollempni curia Frankenvort, anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo tricesinio quarto, nonas februarii, indictione septima.

Aus dem orig. zu Uarmstadt. Siegel fehlt. — Rpg. Henr. nr. 314 — 1 Or. dtrsttdenm, doch so dass der schreiber, welcher offenbar Curientii schreiben wollte, sich besann und durch hinzufiigung eines i-striches und Underung am C nothdurftig besserte. Der zu Frankfurt anwesende erwahlte Ton Chur hiess Udalrich.