DCLXVII.

Revocantur quaecumque locationes, alienationes, donatio- nes otc. de bonis et iuribus ecclesiae a quibnsdam pro- vinciarum rcctoribus praeprimis in Patrimonio, in Sabinia etc. indebite factae. Reg. An. V. Par. 1. de Curia ep. 150. fol. 54.

Ioiiannes episcopus etc. Ad perpetuam rei memoriam. Iuter cetera, quorum nos cura sollicitat, illa precipue meditatio mentem nostram occupat, illaque nos sollicitudo fatigat, ut ecclesie Romane

IOANNES PP. XXII. ,NNO CHRI9TI 1321. 505

iura non pereant, et si qua sint forte deperdita, in statum pristinum restaurentur. Audivimus siquidem relatione fideli, quod quidam patrimonii beati Petri in Tuscia, Comitatus Sabinie, terre Arnulphorum et quarundam aliarum terrarum, ad nos et ecclesiam Romanam spectantium, Rectores et officiales, qui fuerunt temporibus retroactis, diversas locationes, alienationes, donationes et concessiones de terris, Castris, bonis et iuribus eiusdem ecclesie sub va- riis formis, modis et tenoribus fecisse noscuntur, et quasdam minores terras, Civitates, Castra et loca infra patrimonium, Comitatum et terram Arnulpho- rum predicta, et alia infra iurisdictionem ipsius ecclesie Rom. consistentia maioribus Civitatibus et Communitatibus, Comitibus, Baronibus et Nobilibus, quamvis nullam super hoc potestatem habuerint, de facto inipsius eccl. grave preiudicium subiecerunt, et etiam summiserunt, ac se subicientibus et submit- tentibus auctoritatem prestando concesserunt pro eorum hbito voluntatis, et aliqua minora terre, Ci- vitates et Castra dictis maioribus Civitatibus et Communitatibus, Comitibus, Baronibus et Nobili- bus tam de dictis terris, quam etiam aliunde vo- luntarie, et quedam ab ipsis maioribus coacta se per violentiam submiserunt. Nos igitur super hiis volentes eiusdem ecclesie honori et indempnitati- bus providere, locationes, alienationes, donationes, concessiones, subiectiones et summissiones predi- ctas, et alias quascumque de bonis et iuribus pre- dicte Romane ecclesie ac Civitatum, terrarum, Ca- strorum et locorum predictorum, ac universitatum eorundem sub quibusvis modis, formis, tenoribus aut expressionibus verborum factas, Non obstanti- bus apostolice sedis non ex certa scientia factis, et quorumvis aliorum confirmationibus super hiis sub quacumque forma verborum obtentis, necnon pro- missionibus, obligationibus, penarum adiectionibus, stipulationibus et renuntiationibus quibuscumque, ac iuramentis super hiis prestitis ab eisdem, exnunc auctoritate apostolica revocamus, cassamus, annul- lamus, irritamus, vacuamus et nuilam habere de- cernimus roboris firmitatem, et eadem terras, Civi- tates et Castra, bona et iura ad ius et proprietatem et dominium eiusdem ecclesie revocamus, easdem minores terras, Civitates, Castra et loca in eo statu, in quo erant ante tempus subiectionis et summis- sionis huiusmodi, reducendo, decernentes illa pre- dictis maioribus Civitatibus et Communitatibus, Comitibus, Baronibus et Nobilibus ad servandum submissionem et subiectionem huiusmodi, vel ad obediendum seu parendum eis in aliquo pretextu submissionis et subiectionis eorundem aliquatinus non teneri. Nulh ergo omnino homini liceat hanc paginam nostre revocationis, cassationis, annulla- tionis, irritationis, vacuationis et constitutionis in- fringere etc. Si quis autem etc. Datum Avinione Kalendis Aprilis, Pontificatus nostri anno quinto.

DCLXVm.

Iudicibus, ut treugas inter Praefectum Urbis et dominos de Farnesio per annum indicant. Eeg. An. V. Par. I. de Curia ep. 154. fol. 55.

Iohannes episcopus etc. Venerabilibus fratri- bus Guictoni Urbevetano, patrimonii beati Petri in Tuscia Rectori, et Angelo Viterbiensi Episcopis, ac dilecto filio Faydito Guirandoni Canonico ec- clesie de Capdroto Sarlatensis diocesis, eiusdem patrimonii Thesaurario, salutem et ap. ben. Etsi ad omnium corda fidehum in pacis unitate servanda iuxta debitum apostohce servitutis nostra suspirat intentio, fideles tamen patrimonii nostri beati Petri in Tuscia eo amphus cupimus servare concordes, quo magis in eorum quiete quiescimus et turba- tionibus molestamur. Sane ad tollendam discordiam inter dilectos fihos Nobiles viros Manfredum de Vico Urbis prefectum ex parte una, et dominos de Farnesio super Castro Archarani, et certis aliis articuhs abolim ex altera, sicut accepimus, suscita- tam, que patrimonium antedictum gravibus subicit pericuhs et iacturis, more patris benivoh studiis soihcitis intendentes, vobis damua per ahas nostras htteras in mandatis, ut viis et modis ad hoc di- hgentius exquisitis, ad huiusmodi summovendam discordiam et pacis reintegranda federa inter eos laborare sohcite procuretis. Verum ut pericuhs, que formidantur ex dicta discordia proventura, congruis remediis occurratur, discretioni vestre per aposto- hca scripta commictimus et mandamus, quatenus vos vel duo vestrum, si forsan huiusmodi pacis studiis nostris non posset absque diffugio temporis provenire concordia inter eosdem Nobiles, si ve- stre discretioni videbitur, ut interim huiusmodi re- conciliatio pacis possit procurari commodius, inter eos Treugas, quarum fedus pacis ymaginem re- presentat, usque ad unum annum extunc inantea numerandum auctoritate nostra indicere studeatis, in eosdem Nobiles et ipsorum quemlibet, et omnes et singulos adiutores, vahtores, consiharios, fauto- res, sequaces et subditos eorundem in hac parte adherentes eisdem, treugas infrigentes huiusmodi, vel quomodohbet non servantes, excommunicatio- nis sententiam promulgando, ac terras et loca No- bilium eorundem subiciendo ecclesiastico interdi- cto, Non obstantibus, si eis vel eorum ahquibus communiter vel divisim a sede apostohca sit in- dultum, quod excommunicari dictorumque terre ac loca Nobilium ecclesiastico interdicto subici non possint per litteras apostohcas non facientes ple- nam et expressam, ac de verbo ad verbum de in- dulto huiusmodi mentionem, et quahbet aha dicte sedis indulgentia generah vel speciah cuiuscumque tenoris existat, per quam effectus presentium im- pediri posset quomodohbet vel differri. Omnes quo- que promissiones et obhgationes, que inter eosdem Nobiles vel aliquos ex eis, et quosvis ahos super

606 IOANNES PP. XXII. ANNO CHRISTI 1321.

huiusmodi discordia nutrienda, necnon et colliga- tiones, ligas, confederationes et pactiones, que inter eosdem Nobiles vel eorum aliquos et quosvis alios intervenissent occasione discordie supradicte, utpote contra bonum pacis in summi Regis offensam pre- sumptas illicite, et quascumque penas adiectas et iuramenta prestita super illis, presertim cum iura- mentum vinculum iniquitatis esse non debeat, nulla extunc decernatis existere, et quatenus processerunt de facto, super quibus omnibus plenam vobis te- nore presentium potestatem concedimus, irritetis et etiam annulletis. Ceterum cum pertinacibus sic de- beat obesse contemptus, quod in obedientium pre- iudicium non redundet, volumus, quod illum vel illos ex prefatis Nobilibus, qui Treugas forsitan contempserint observare predictas, sic huiusmodi processus noster afficiat, quod alios, quantum in eis fuerit, Treugas ipsas observare paratos in aliquo non contingat. Datum Avinione Kalendis Aprilis, Pontificatus nostri anno quinto.

DCLXTX

Constitutio pontificia, ne quis nobilis Romanus in hospi- tiis vel palatiis cardinalium in Urbe sine eorum lieentia habitet. Reg. An. V. Par. L de Curia ep. 110. fol. 45.

Iohannes episcopus etc. Ad certitudinem pre- sentium et memoriam futurorum. Eationis ordo po- scebat, ut qui se de generis nobilitate clarificant, morum venustate fulgerent, abstinerent a vetitis, modeste licitis uterentur, sicque parentum suorum imitati vestigia, illorum virtutes excplerent, normam difigenter actusque pro viribus strenuos sectaren- tur, quibus deum factorem suum in omnibus et per omnia difigentes eius velut matrem venera- rentur ecclesiam, ilfiusque prelatos digna ceu pa- tres reverentia honorarent: nam honor, qui exhi- betur ministris, ei cuius ministri sunt, proculdubio generositate conspicui, morum utinam in dignitate non vacui ab innata eis quadam necessitate dis- sifiunt, dum a maiorum in hiis virtute degenerant, sue quodammodo antiquitatis obfiti. Habet namque assertio prefibata, quod prefati nobiles et afii laici ac vidue domos et palatia ad fratres nostros sancte Romane ecclesie Cardinales, ecclesiarum dicte Urbis intitulatarum, vel commendatarum eisdem ratione spectantia, quorum etiam afiqua dictis fratribus sunt afias ab apostofica sede concessa, temeritate pro- pria introeunt, occupant, et inhabitant iidem no- biles et laici cum uxoribus, et tam ipsi quam dicte vidue cum utriusque sexus famifiis, eorumdem i- psorum Cardinalium seu vicariorum vel procurato- rum eorumdem in dictis ecclesiis, aut illorum, qui- bus est ab eis domorum et palatiorum huiusmodi deputata custodia, non petita, nedum obtenta li- cencia, quin immo vicariis, procuratoribus et cu- stodibus huiusmodi renitentibus penitus et invitis, quodque ab eisdem vicariis, procuratoribus et cu-

stodibus seu alias pro parte ipsorum Cardinafium requisiti, ut domos et palatia huiusmodi vacua de- refinquant, more aspidis obturantis ad voces in- cantantium aures suas, contra voluntatem etiam Cardinafium eorumdem, in eisdem domibus et pa- latiis commorantium, in non modicam sue presum- ptionis audaciam, derogationem ecclesiastice fiberta- tis, honestatis iniuriam, ac eorumdem fratrum no- strorum, quinimmo potius nostram et ipsius ecclesie, cum ipsi, qui fore noscuntur capitis nostri membra, columpne sint ecclesie sancte dei, inobedientiam et contemptum. Nolentes igitur, prout nec debemus, tante presumptionis audaciam sub dissimulationis palfio preterire, quinimmo intendentes, prout officii nostri debitum exigit, exurgere contra tales, de fra- trum predictorum consilio auctoritate apostofica edicto perpetuo prohibemus, ut nulfi nobilium ci- vium Romanorum, viduarum vel afiorum habita- torum dicte Urbis deinceps liceat ad habitandum introire, occupare, et inhabitare domos et palatia supradicta, sine predictorum Cardinafium, ad quos spectant, vel vicariorum seu procuratorum ipsorum Cardinafium, aut eorum custodum in dictis domi- bus atque palatiis expresso consensu sive ficentia speciafi. Si quis autem huiusmodi prohibitionis te- merarius contemptor extiterit, nisi domos et palatia prefibata infra triduum dimiserit penitus expedita, extunc et quotiens in hoc excesserit et non resi- puerit infra triduum antedictum, excommunicationis incurrat sententiam eo ipso, a qua nonnisi per Car- dinalem, qnem tafiter offenderit, vel ab eius vicario in spirituafibus in ecclesia in dicta Urbe intitulata vel commendata Cardinafi prefato, seu per alium, cui hoc specialiter ipse Cardinafis duxerit commit- tendum, possit absolutionis beneficium obtinere: si vero per bimestris temporis spatium post huius- modi triduum sententiam ipsam animo substinuerit indurato, extunc nisi ab eodem Cardinafi dumta- xat vel a summo penitentiario nostro et eiusdem sedis de voluntate ipsius Cardinalis absolvi non valeat a sententia memorata: eos vero ex nobifi- bus civibus, viduis et habitatoribus antedictis, qui tafiter inhabitare presumunt domos et palatia su- pradicta, monemus districtius, iniungentes eisdem, ut infra quindecim dierum spatium, postquam hu- iusmodi noster processus ad notitiam ipsorum per- venerit, domos et palatia ipsa dimittant totafiter expedita: illos autem qui secus fecerint, similem excommunicationis sententiam incurrere volumus ipso facto, a qua nisi ab illis Cardinafibus, quibus tafiter derogarunt, vel ab eorum in dictis ecclesiis eis intitulatis vel commendatis vicariis in spiritua- fibus, sive ab aliis, quibus id speciafiter ipsi com- miserint Cardinales, huiusmodi absolutionis bene- ficium infra duos menses post eosdem quindecim dies nequeant obtinere, ac decursis eisdem men- sibus, nisi a Cardinalibus sic offensis tantummodo

IOANNES PP. XXII. ANNO CHRISTI 1821. 507

vel a summo penitentiario prefatis de voluntate ipsorum Cardinalium absolvi a sententia predicta non possint, prout de aliis est expressum. Nos enim, si secus super hiis actum seu attemptatum extiterit, exnunc decernimus irritum et inane. Nulli ergo etc. nostre prohibitionis, monitionis, voluntatis, et con- stitutionis etc. Datum Avinione xviii. Kal. Maii, Pontificatus nostri anno quinto.